Μια από τις πιο απομονωμένες χώρες στον κόσμο ανοίγει σε περισσότερους τουρίστες

Μια από τις πιο απομονωμένες χώρες στον κόσμο ανοίγει σε περισσότερους τουρίστες

Όταν η κυβέρνηση του Τουρκμενιστάν νέα τον Απρίλιο Κανονισμοί θεωρήσεων ανακοινώθηκε, ειδικοί που γνωρίζουν τα ταξίδια στη χώρα της Κεντρικής Ασίας δεν ήταν σίγουροι τι να κάνουν με αυτό. Το Τουρκμενιστάν, μαζί με τη Βόρεια Κορέα και την Ερυθραία, θεωρείται από καιρό μια από τις πιο απομονωμένες χώρες στον κόσμο. Αυτή η απομόνωση χρονολογείται από τη δεκαετία του 1990, όταν η χώρα απομακρύνθηκε από την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας και εγκαθίδρυσε ένα αυταρχικό, κλειστό καθεστώς.

Προκλήσεις όταν ταξιδεύετε στο Τουρκμενιστάν

Για ορισμένους ταξιδιώτες, ειδικά όσους ενδιαφέρονται για ζώνες σύγκρουσης και γεωπολιτικά ενδιαφέροντα, η απομακρυσμένη περιοχή του Τουρκμενιστάν έχει μια συναρπαστική απήχηση. Ωστόσο, ένα σημαντικό εμπόδιο παραμένει: η είσοδος. Η απόκτηση τουριστικής βίζας απαιτεί μια μακρά διαδικασία που περιλαμβάνει τη λήψη Επιστολής Πρόσκλησης (LOI) από το Υπουργείο Εξωτερικών μετά την κράτηση ραντεβού με εγκεκριμένο τουριστικό πράκτορα. Ο έλεγχος εάν επιτρέπεται σε κάποιον να εισέλθει στη χώρα μπορεί μερικές φορές να διαρκέσει μήνες.

Η είδηση ​​ότι το καθεστώς σκοπεύει να διευκολύνει την είσοδο για τους τουρίστες ήταν έκπληξη, λέει ο Dylan Lupin, που εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο Ταξίδι με Λούπινο προσφέρει μικρά ομαδικά ταξίδια στο Τουρκμενιστάν. "Είμαστε ακόμα στο σκοτάδι σχετικά με αυτό, και αυτό ισχύει και για τους τοπικούς εταίρους μας στο Τουρκμενιστάν, καθώς δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες από τότε. Οι νέοι κανονισμοί για τις βίζες δεν έχουν ακόμη τεθεί σε ισχύ και δεν υπάρχουν νέα για το πότε θα συμβεί αυτό", λέει ο Lupin. Μόλις ξεκινήσει η νέα διαδικασία, οι επισκέπτες θα μπορούν να υποβάλουν αίτηση online, με την υπόσχεση ότι θα είναι πολύ πιο γρήγορη και με λιγότερες απορρίψεις. Η απαίτηση LOI θα μπορούσε μάλλον παραλείφθηκε, αλλά οι τουρίστες εξακολουθούν να χρειάζονται έναν «χορηγό» στο Τουρκμενιστάν, που στις περισσότερες περιπτώσεις σημαίνει εγγραφή σε μια ξενάγηση. «Μόλις τεθεί σε ισχύ, νομίζω ότι θα υπάρξει μεγάλη αύξηση της προσέλευσης», πρόσθεσε ο Λούπιν.

Τα κύρια αξιοθέατα του Τουρκμενιστάν

Με τα χρόνια, το κύριο αξιοθέατο του Τουρκμενιστάν, ακόμη και πριν από την ανεξαρτησία από την ΕΣΣΔ, ήταν το Κρατήρας αερίου Darvaza. Βρίσκεται στην έρημο Karakum, περίπου τέσσερις ώρες οδικώς από την πρωτεύουσα Ασγκαμπάτ, είναι ένα ανθρωπογενές φαινόμενο που ξεκίνησε κατά τη σοβιετική εποχή, όταν μια πλατφόρμα εξερεύνησης φυσικού αερίου έπεσε σε μια τρύπα στο έδαφος. Οι επισκέπτες ταξιδεύουν σε νηοπομπές 4x4 μέσα στην έρημο, μένοντας σε στρατόπεδα γιουρτ και περπατώντας μέχρι την άκρη της «Πύλης της Κόλασης» μετά το σκοτάδι για να νιώσουν τη ζέστη και να ακούσουν το σφύριγμα των φλογών που αναδύονται από τα βάθη.

Ωστόσο, ο κρατήρας Darvaza εξαντλεί σιγά σιγά το φυσικό του αέριο. Τα τελευταία χρόνια οι φλόγες έχουν μειωθεί αισθητά και προβλέπεται ότι ο κρατήρας θα μπορούσε τελικά να σβήσει τα επόμενα χρόνια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι για να το επισκεφτείτε. Οι αρχαίες πόλεις καραβανιών του Δρόμου του Μεταξιού με τα ιστορικά τζαμιά και τους μιναρέδες προσφέρουν μια δραματική αντίθεση με το Ασγκαμπάτ, το οποίο κοσμείται με υπερβολική μοντέρνα αρχιτεκτονική και μεγαλειώδη μνημεία που περιλαμβάνουν τα πάντα, από μετακομμουνιστές ηγέτες και μεσαιωνικούς ποιητές μέχρι χρυσά άλογα, τον εθνικό σκύλο και έναν γιγάντιο ταύρο που ισορροπεί τον κόσμο στο κεφάλι του.

Ο πολιτισμός και ο λαός του Τουρκμενιστάν

Οι Τουρκμένιοι είναι ζεστοί και φιλόξενοι καθώς συναντούν ελάχιστους ξένους επισκέπτες. Σχεδόν το 80% της χώρας είναι έρημος και η μοναδικότητα της εξερεύνησης ενός τόπου που λίγοι έχουν επισκεφτεί στη σύγχρονη εποχή προσθέτει στην ίντριγκα. Η Νορβηγίδα συγγραφέας και ανθρωπολόγος Erika Fatland, που έγραψε το βιβλίο « Σοβιετικό » και άλλα έργα για την Κεντρική Ασία και την πρώην Σοβιετική Ένωση, περιγράφει το Τουρκμενιστάν ως μια χώρα πολύ διαφορετική από οποιαδήποτε χώρα που έχει επισκεφτεί.

«Η αστραφτερή λευκή μαρμάρινη πρωτεύουσα της Ασγκαμπάτ, με τους άδειους δρόμους της, είναι μια από τις πιο παράξενες πρωτεύουσες που έχω επισκεφτεί ποτέ», λέει ο Φάτλαντ. Με χρυσά αγάλματα και λευκό μάρμαρο, το Ασγκαμπάτ είναι και τα δύο ένα αρχιτεκτονικό θαύμα καθώς και ένα εικονίδιο Instagram. Πολλά κτίρια έχουν σχεδιαστεί σε σχέση με τις κυβερνητικές τους λειτουργίες, όπως ένα Υπουργείο Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου που μοιάζει με γιγάντιο αναπτήρα. Άλλες δομές έχουν δημιουργηθεί για να θέσουν τα παγκόσμια ρεκόρ Γκίνες, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερος εσωτερικός τροχός λούνα παρκ στον κόσμο και α κολοσσιαίο κεφάλι αλόγου, που αιωρείται πάνω από το εθνικό στάδιο.

Η γευστική εμπειρία και τα αξιοθέατα

Στο εσωτερικό ρωσικό παζάρι της πόλης, οι πωλητές προσφέρουν δείγματα χαβιαριού που εξάγεται από το Τουρκμενικό τμήμα της Κασπίας Θάλασσας, όπως ανακάλυψε ο συγγραφέας κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης επίσκεψης. Ο συνδυασμός περσικών και κεντροασιατικών επιρροών κάνει τις γαστρονομικές προσφορές εκπληκτικά διαφορετικές. Η νυχτερινή ζωή είναι μάλλον περιορισμένη, αλλά μπορείτε να απολαύσετε μια κρύα μπύρα στο Clever’s Irish Pub ή στη Florida British Pub. Στο παρελθόν, το Τουρκμενιστάν ήταν ένας στρατηγικός κόμβος κατά μήκος του Δρόμου του Μεταξιού μεταξύ Ασίας και Ευρώπης και η χώρα έχει πολλά Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, συμπεριλαμβανομένων των Πάρθων φρουρίων της Νίσα κοντά στο Ασγκαμπάτ και των εκτεταμένων ερειπίων του Merv στο ανατολικό Τουρκμενιστάν. Τα πλούσια διακοσμημένα μεγαλεπήβολα τζαμιά, οι τάφοι και ο ψηλός μιναρές του Kunya-Urgench στο βορρά είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά.

«Οι καλύτερες εμπειρίες μου στο Τουρκμενιστάν ήταν στην ενδοχώρα, στην έρημο, όπου γνώρισα τους πιο φιλικούς, πιο φιλόξενους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ», λέει ο Fatland. "Το μόνο μειονέκτημα ήταν το ζυμωμένο γάλα καμήλας, το τσάλ, το ανεπίσημο εθνικό ποτό, που μου σέρβιραν σε γενναιόδωρες ποσότητες. Μπορείς να πεις ότι έχει τη δική του γεύση."

Η ξαφνική αλλαγή στην ταξιδιωτική πολιτική

Κατά ειρωνικό τρόπο, το Τουρκμενιστάν ήταν πιο εύκολο να επισκεφτεί κανείς κατά τη σοβιετική εποχή, όταν ο Intourist διευκόλυνε τα ταξίδια εντός της ΕΣΣΔ. Το κρατικό ταξιδιωτικό γραφείο, το οποίο ιδρύθηκε το 1929 από τον αυταρχικό ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν, ήταν επιφορτισμένο με τη δημιουργία συναλλάγματος μέσω του τουρισμού και τη διασφάλιση ότι οι επισκέπτες (σχεδόν όλοι σε στενά παρακολουθούμενες ξεναγήσεις) έβλεπαν μόνο τα καλύτερα της Σοβιετικής Ένωσης. Με γραφεία στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και άλλες ξένες πόλεις, το Intourist προσέλκυε ταξιδιώτες με εντυπωσιακές αφίσες και διαφημίσεις σε εφημερίδες. Μεταξύ των περιηγήσεων που πρόσφεραν τη δεκαετία του 1930 ήταν ένα ταξίδι 16 ημερών στις «αρχαίες πόλεις του Τουρκεστάν», το οποίο περιλάμβανε μια στάση στο «ανθισμένο Ashkhabad».

Ο τουρισμός αρχικά αναπτύχθηκε αργά. Αλλά με την χαλάρωση του Ψυχρού Πολέμου στη δεκαετία του 1980, η ΕΣΣΔ προσέλκυσε περίπου τέσσερα εκατομμύρια τουρίστες ετησίως. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου έδωσε την ευκαιρία να αυξηθεί περαιτέρω ο αριθμός των επισκεπτών, αλλά το Τουρκμενιστάν δεν εκμεταλλεύτηκε αυτή την ευκαιρία. Όταν η Μόσχα πρόσφερε στις 14 σοσιαλιστικές δημοκρατίες της την ανεξαρτησία το 1991, ο ηγέτης του Τουρκμενιστάν Σαπαρμουράτ Νιάζοφ ήταν αρχικά διστακτικός.

«Όλα εξαρτώνται από τον Niyazov», λέει ο Lupin. "Πριν από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, οι ενέργειές του έδειχναν μια αρνητική στάση απέναντι στην περεστρόικα και τη γκλάσνοστ. Μετά την ανεξαρτησία, εισήγαγε τις δικές του μεθόδους, οι οποίες, ωστόσο, επηρεάστηκαν σε μεγάλο βαθμό από το σοβιετικό μοντέλο".

Το παλιό σοβιετικό μοντέλο περιόριζε τον συνολικό αριθμό των τουριστών και τους κράτησε σε σύντομο λουρί προσφέροντας τουριστικά προσανατολισμένα προγράμματα που έδειχναν μόνο εκείνες τις πτυχές του Τουρκμενιστάν που ο Niyazov ήθελε να παρουσιάσει στον έξω κόσμο. Εν τω μεταξύ, τα τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου του Τουρκμενιστάν επέτρεψαν στη χώρα να παραμείνει αυτάρκης και ουδέτερη στη μετασοβιετική εποχή, αποκλείοντας την ανάγκη για διεθνή επιρροή. Ακόμη και μετά τον θάνατο του Niyazov το 2006, η νέα ηγεσία διατήρησε αυστηρό έλεγχο στον αριθμό των ξένων επισκεπτών.

Μια ματιά στο μέλλον

Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι τα πράγματα ενδέχεται να αλλάξουν σύντομα. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση Bertelsmann Transformation Index (BTI), το Τουρκμενιστάν παλεύει με οικονομικά προβλήματα εδώ και σχεδόν μια δεκαετία. Ελπίζοντας να προσελκύσει περισσότερες ξένες επενδύσεις και να αυξήσει την απασχόληση, η κυβέρνηση επιδιώκει οικονομική συνεργασία με άλλα έθνη, όπως τα νεότερα Συμφωνία συνεργασίας για το φυσικό αέριο με την Τουρκία και το Ιράν.

Ορισμένοι παρατηρητές πιστεύουν ότι οι προσπάθειες για την απλούστευση της διαδικασίας έκδοσης βίζας και την αύξηση του τουρισμού αποτελούν μέρος αυτής της ευρύτερης στρατηγικής για την αύξηση των συναλλαγματικών αποθεμάτων. Ο τουρισμός ήδη ανθεί στο Ουζμπεκιστάν και το Καζακστάν, δύο γειτονικές χώρες του Τουρκμενιστάν. «Όταν το Ουζμπεκιστάν απλοποίησε τις διαδικασίες βίζας μετά τον θάνατο του Προέδρου Ισλάμ Καρίμοφ, ο αριθμός του τουρισμού εκτοξεύτηκε στα ύψη και ίσως ελπίζουν σε παρόμοια αποτελέσματα στο Τουρκμενιστάν», λέει ο Φάτλαντ. «Τα άλλα «stans» έχουν ανοίξει όλα την είσοδο χωρίς βίζα σε πολλές εθνικότητες, ίσως το Τουρκμενιστάν αισθάνθηκε την ανάγκη να χαλαρώσει λίγο».