Donbas: cel Putina i rdzeń wojny na Ukrainie

Donbas: cel Putina i rdzeń wojny na Ukrainie

W miarę intensyfikacji negocjacji w sprawie ewentualnego pokoju kończącego wojnę na Ukrainie uwaga skupia się na tej części kraju, która od dawna była przedmiotem rosyjskich ambicji. Ukraińskie regiony Donieck i Ługańsk, zwane łącznie Donbasem, były w czasach sowieckich bastionem przemysłowym, charakteryzującym się Wydobycie węgla i Steelworks. Ponadto region Donbas oferuje żyzną ziemię, ważne rzeki i wybrzeże na Morzu Asowian.

Historyczne znaczenie Donbas

Historycznie Donbas był najbardziej rosyjską częścią Ukrainy, ze znaczną mniejszością obywateli rosyjskich. Podczas kilku wizyt w regionie dziesięć lat temu wykazano, że odległość do rządu w Kijowie znalazła niewiele miłości wśród niektórych mieszkańców.

Próby destabilizacji Rosji od 2014 roku

W 2014 roku Putin rozpoczął wysiłki mające na celu destabilizację Ukrainy po aneksji Krymu. Nurkowanie w całym regionie Proozaijskie bojówki niektóre z nich były dobrze wyposażone w czołgi. Bojówki te szybko przejęły miasta Ługańsk i Donieck od źle przygotowanej i pozbawionej motywacji armii ukraińskiej.

Konflikty i efekty humanitarne

W prawie ośmiu lat konfliktu walki między separatystami wspieranymi przez Rosję i ukraińskie siły zbrojne doprowadziły do ​​ponad 14 000 ofiar śmiertelnych, mierzonych na podstawie informacji ukraińskiej. Co najmniej 1,5 miliona Ukraińczyków opuściło Donbas od 2014 r., Podczas gdy szacuje się, że ponad trzy miliony żyje w ramach rosyjskiej okupacji. Moskwa rozdała setki tysięcy rosyjskich przepustek ludziom w obszarach Donbas kontrolowanych przez separatystów.

Projekty Putina i reakcje międzynarodowe

Ale Putin chciał więcej. W przeddzień kompleksowej inwazji rosyjskiej w lutym 2022 r. Tak zwany cywilizowany świat wolał zignorować „scenariusz horroru, który jest narażony na 4 miliony ludzi”, a także uznał Luhansk i Donieck za niezależne państwa. Jeszcze w tym roku Moskwa jednostronnie i nielegalnie, oba regiony oparte na fałszywym odradzaniu, oprócz południowych regionów Zaporyzhzhia i Chersona, chociaż były one tylko częściowo zajęte.

Geopolityczny wymiar aneksji

Jest jeden dla Kremla Ogromna różnica Między wycofaniem się z okupowanego kraju a rezygnacją z obszarów, które zostały formalnie włączone do kraju matki-szczególnie dla przewodnika takiego jak Putin, który ma obsesję na punkcie pomysłu „większej Rosji”.

Ukraiński opór i przyszłość Donbas

Analitycy szacują, że w obecnej sytuacji pełne zajęcie zaanektowanych terytoriów zajęłoby siłom rosyjskim jeszcze kilka lat. Jednocześnie niewielkie są szanse, że Ukrainie uda się odzyskać większość tego, co już utraciła: prawie cały Ługańsk i ponad 70% Doniecka. Mimo to Kijów utrzymuje „pasy fortecy” miast przemysłowych, linii kolejowych i dróg, które stanowią kluczową barierę dla sił Putina, takich jak Słowiańsk, Kramatorsk i Kostiantynówka.

Dla ukraińskiego prezydenta Wolodymyr Selenskyj byłoby polityczne samobójstwo, aby zrezygnować z reszty Donieck - terytorium, które wielu ukraińskich żołnierzy straciło życie w obronie. Według Kijowskiego Międzynarodowego Instytutu Socjologii około trzech czwartych Ukraińczyków jest przeciwni utratę ziemi w Rosji. Wycofanie się z reszty Doniecka spowodowałoby również szerokie, otwarte poziomy centralnej lucrainy podatnych w porównaniu do następnego rosyjskiego ataku, jak SELENSKYJ podkreśla wielokrotnie, a także byłoby niekonstytucyjnym zadaniem terytorium ukraińskiego.

Wsparcie sojuszników Europy

Dla europejskich sojuszników Selenskyja naruszyłoby to również centralną zasadę: nie można nagrodzić agresji terytorium i że suwerenność ukraińska musi być broniona.

Podobnie jak w 2014 r. Donbas pozostał tyglem ambicji Putina na Ukrainie i największym wyzwaniem dla Europy, próbując uchwycić regularne zamówienie międzynarodowe.