De neutraliteit van Oostenrijk blijft bestaan: de SPÖ geeft niet toe aan de dreigementen van Moskou!

De neutraliteit van Oostenrijk blijft bestaan: de SPÖ geeft niet toe aan de dreigementen van Moskou!

Op 29 augustus 2025 noemde SPÖ-defensiefwoordvoerder Robert Laimer in een verklaring de recente bedreigingen van Dmitri Medvedev, de voormalige president van Rusland, onaanvaardbaar. Deze bedreigingen zijn gericht tegen Oostenrijk en betreffen de voortdurende neutraliteit van het land. Laimer benadrukte heftig dat Oostenrijk zich niet door Moskou zou laten intimideren en dat toetreding tot de NAVO niet de moeite waard was om te bespreken. Hij voerde aan dat de neutraliteit van Oostenrijk een interne aangelegenheid was die niemand anders aanging dan de burgers. Oostenrijk moet een plaats van ontmoeting en niet van repressie blijven, zei Laimer.

Dmitri Medvedev had eerder in zijn verklaringen aangegeven dat het opgeven van de neutraliteit van Oostenrijk militaire gevolgen zou kunnen hebben. Medvedev waarschuwde dat het Oostenrijkse leger “opgenomen zou kunnen worden in de operationele plannen van de Russische strijdkrachten” als het land besluit zich bij de NAVO aan te sluiten. Volgens hem zou een dergelijke stap een “schending van internationale verdragen” vormen, waarvoor de toestemming nodig was van alle vier bondgenoten uit de Tweede Wereldoorlog, inclusief Rusland. Volgens Medvedev zijn veel Europese landen ‘bedwelmd door militaristische ijver’, wat de discussie over neutraliteit verder aanwakkert.

De dimensies van neutraliteit

De Oostenrijkse neutraliteit heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld in verschillende dimensies, beschreven door Martin Senn. Ten eerste is er de dimensie van **interpretatie**, wat betekent dat discussies over het neutraliteitsbeleid in eigen land plaatsvinden, vooral wanneer er veranderingen in de randvoorwaarden op komst zijn. Op het gebied van **aantrekkelijkheid** probeert Oostenrijk zijn neutraliteit veilig te stellen door middel van maatregelen om conflicten te bemiddelen en internationale organisaties te huisvesten. De derde dimensie, **Afschrikking**, communiceert dat de kosten van het schenden van de neutraliteit voor potentiële agressors niet in verhouding staan ​​tot de mogelijke voordelen.

Martin Senn onderscheidt vier fasen in de ontwikkeling van de Oostenrijkse neutraliteit. De eerste fase, die begon met consolidatie in 1955, leidde tot de oprichting van een neutraliteitswet, die de basis vormt voor permanente neutraliteit. In de daaropvolgende expansiefase in de jaren zeventig en tachtig werd neutraliteit mondiaal geïnterpreteerd. De heroriëntatie na het Oost-West-conflict leidde tot nauwere integratie in de EU en verminderde de neutraliteit tot de militaire kern ervan. Deze veranderingen werden zichtbaar toen de Golfoorlog van 1990-1991 werd gezien als een ‘politieoperatie’, waarbij neutraliteit ondergeschikt werd gemaakt aan VN-besluiten.

Actuele politieke debatten

De afgelopen jaren is de depolitisering van de neutraliteit toegenomen, zoals Senn opmerkt. Er waren nauwelijks debatten of ontwikkelingen op het gebied van het buitenlands beleid. Toch is de steun voor neutraliteit toegenomen, vooral na NAVO-interventies en de aanslagen van 11 september 2001. Op verschillende plaatsen wordt over neutraliteit gesproken, zoals in de basisprogramma’s van de Groenen, FPÖ, SPÖ en de ÖVP, al richt de ÖVP zich meer op een defensie-unie en een Europees leger. De NEOS pleiten zelfs voor de institutionalisering van een Europees leger.

Het huidige politieke landschap laat zien dat actief neutraliteitsbeleid wordt gezien als een bijdrage aan vrede en veiligheid in Europa en wereldwijd. Dit blijkt ook uit de meest recente relevante beleidsdocumenten, zoals de veiligheidsstrategie uit 2013. Deze benadrukken het verband tussen de veiligheid van het neutrale Oostenrijk en de EU.

Over het geheel genomen staat de Oostenrijkse neutraliteit, ondanks externe dreigingen en binnenlandse politieke discussies, op de agenda en blijft deze een centraal onderdeel van de identiteit van het land. De antwoorden op de uitdagingen die voortvloeien uit verklaringen over het buitenlands beleid, zoals die van Medvedev, zullen aantonen in welke mate Oostenrijk bereid is zijn neutraliteit te verdedigen.

OTS meldt dat Laimer de bedreigingen onaanvaardbaar noemde.
In zijn verklaringen dreigt Medvedev dat de Oostenrijkse neutraliteit militaire gevolgen zou kunnen hebben de standaard uitgelegd.
Ook verduidelijkt parlement.gv.at de dimensies en ontwikkeling van de Oostenrijkse neutraliteit.