Herinneringen behouden: een oproep tegen anti -semitisme en extremisme

Herinneringen behouden: een oproep tegen anti -semitisme en extremisme

Er is de afgelopen jaren een zorgwekkende trend naar voren gekomen: helaas worden de hedendaagse getuigen van de Holocaust steeds minder. Deze groep mensen die de gruwelen van de nazi -terreur hebben ervaren, begint geleidelijk aan hun laatste reis, en met hen verdwijnen de dringende verhalen uit onrecht en de gevaren van haat en extremisme.

Het verlies van hedendaagse getuigen is bijzonder van cruciaal belang, want volgens de Claims Conference, een vereniging van Joodse organisaties, slechts ongeveer 245.000 overlevenden van Holocaust wereldwijd. Velen van hen worden sterk nageleefd, die de situatie verder verergeren. De eerste generatie zou snel kunnen opgroeien, die opgroeit zonder de directe ervaringen van deze mensen.

Memories bewaren

Vooral in een tijd waarin anti -semitische uitspraken en extremistische ideeën weer bloeien, zijn de verhalen van de overlevenden belangrijker dan ooit. Politiek wordt extremisme steeds meer getolereerd en de opstanding van symbolen geassocieerd met haat en geweld uit de diepten van de geschiedenis in ons dagelijks leven. Incidenten zoals luisteren naar nazi -nummers in begrafenissen zijn alarmerende tekenen die wijzen op een gevaarlijke normalisatie van dergelijke ideologieën.

De verhalen van mensen zoals Lore Segal, die hun thuisland in de Josefstadt moesten verlaten vanwege het nazi -regime, zijn essentieel om aanstaande generaties van de bedreigingen van haat en vooroordelen te waarschuwen. Haar literaire werken zijn een levendige getuigenis van je gedachten en gevoelens die in de toekomst ook een belangrijke rol zullen spelen.

Het is een tragische ironie dat in het licht van het verlies van Lore Segal en anderen, waarvan de stemmen ooit zo krachtig waren, we de waarde van hun herinneringen nog duidelijker moeten herkennen. Ze laten een archief van kennis achter dat verder gaat dan de verschrikkingen van de Holocaust en geven ons en toekomstige generaties om een fundamentele les te leren: "Nooit meer is nu". De herinnering om niet te vergeten wat er is gebeurd, moet verankerd blijven in ons hart en hoofden.

Het verlies van hedendaagse getuige is niet alleen een persoonlijk, maar ook een sociaal probleem. Gezien de huidige sociale ontwikkelingen is het noodzakelijk dat we actief omgaan met het verleden en ervoor zorgen dat de stem van hedendaagse getuigen niet stil wordt. Het collectieve geheugen van een samenleving is cruciaal voor het omgaan met huidige en toekomstige uitdagingen. We moeten leren om ermee om te gaan, verantwoordelijkheid te nemen en een klimaat van tolerantie en respect te bevorderen.

Herinneringen aan de wreedheden van het nationale socialisme mogen niet vervagen. Het is aan ons om deze verhalen wakker te houden en de leringen door te geven die de overlevenden ons geven. De hedendaagse aanwezigheid biedt ons een uniek inzicht in historische gebeurtenissen en laat ons zien welke gebeurtenissen kunnen doen zoals anti -semitisme. Des te meer moeten we werken voor het behoud en de verspreiding van deze herinneringen.

De huidige situatie vraagt ons om actief te worden en ervoor te zorgen dat het geheugen van het verleden in leven blijft. Door de stemmen van de overlevenden en hun ervaringen te eren, vechten we tegen de terugkeer van ideologieën die ons nog kunnen bedreigen. De cyclus van haat en geweld mag niet het laatste woord hebben. Integendeel, liefde, begrip en respect voor elkaar moeten de hoekstenen van onze coëxistentie vormen.

moeten we ons ervan bewust zijn dat het niet genoeg is om gewoon te luisteren. We moeten ook actief handelen en campagne voeren tegen racisme, anti -semitisme en elke vorm van extremisme. Het is onze plicht om te vechten voor een betere toekomst - een toekomst die leert van de fouten uit het verleden en zich inzet voor vreedzame coëxistentie.

De late hedendaagse getuige Lore Segal en haar metgezellen herinneren ons eraan hoe belangrijk het niet is om de oude verhalen te worden vergeten. Het is nu onze verantwoordelijkheid dat uw verhalen en de herinnering aan de donkere hoofdstukken van de geschiedenis in leven zullen blijven.