Από τον επισκέπτη εργαζόμενο παιδί σε ποδοσφαιρικό προπονητή: Το Inspiring Journey του Renato

Από τον επισκέπτη εργαζόμενο παιδί σε ποδοσφαιρικό προπονητή: Το Inspiring Journey του Renato

Ο Renato Gligoroski, που γεννήθηκε στους επισκέπτες από την πρώην Γιουγκοσλαβία στις 4 Νοεμβρίου 1976 στη Βιέννη, είναι ένα εντυπωσιακό παράδειγμα των προκλήσεων και των ευκαιριών που συνδέονται με τη μετανάστευση και την ολοκλήρωση. Μεγαλώνοντας σε μια εποχή που δεν υπήρχε λίγη συζήτηση για την ολοκλήρωση και η οικογένεια δεν είχε τηλεόραση, ο Ρενάτο ξεκίνησε τη σχολική του καριέρα χωρίς να μπορεί να μιλήσει γερμανικά καθόλου. Αρχικά επικοινωνούσε μόνο με άλλα παιδιά των επισκεπτών και έμαθε μέσω παρατηρήσεων τι θα τον διαμορφώσει στα πρώτα του χρόνια. Ωστόσο, αυτές οι πρώιμες εμπειρίες απομόνωσης τέθηκαν σε προοπτική από το πάθος του για το ποδόσφαιρο, όπου η απόδοση και το ταλέντο είναι πρωταρχικά. [90minuten] αναφέρει ότι ο Renato γνώρισε ρατσιστική κακοποίηση στη δεκαετία του '80, αλλά αισθάνθηκε άνετα στο γήπεδο και ήταν σε θέση να αναπτύξει την ταυτότητά του εκεί.

Η ποδοσφαιρική του καριέρα ξεκίνησε στο VFB Mödling, όπου έκανε γρήγορα ένα όνομα για τον εαυτό του. Παράλληλα με την αθλητική του καριέρα, ξεκίνησε την καριέρα του και τις σπουδές του στην ηλικία των 20 ετών, γεγονός που τον οδήγησε τελικά να αποκτήσει διπλό πτυχίο στην υδραυλική μηχανική και τη βιομηχανική μηχανική. Για τη λύπη του, αρκετοί τραυματισμοί στο γόνατο δεν του επέτρεψαν να συνειδητοποιήσει το όνειρό του για μια επαγγελματική καριέρα ποδοσφαίρου. Παρ 'όλα αυτά, ο Renato βλέπει το νερό και το ποδόσφαιρο ως βασικούς παράγοντες που έχουν διαμορφώσει την ανάπτυξη και την ολοκλήρωσή του. [90 λεπτά]

Ποδόσφαιρο ως παράγοντας ολοκλήρωσης

Ο ρόλος του ποδοσφαίρου ως ενοποιητικού στοιχείου στη Γερμανία υπήρξε ένα κεντρικό θέμα στην έρευνα μετανάστευσης εδώ και πολλά χρόνια. Το βιβλίο "Η μπάλα είναι πολύχρωμη" από τον Ansbert Baumann δείχνει ότι ο αθλητισμός, ειδικά το ποδόσφαιρο, θεωρείται συχνά ευνοϊκή για την ολοκλήρωση και την κοινωνική συνοχή. Ωστόσο, ο Baumann αμφισβητεί αυτή την άποψη και εξετάζει το "ποδόσφαιρο των επισκεπτών" της δεκαετίας του 1960 και του 1970 προκειμένου να ρίξει φως στις πολύπλοκες σχέσεις μεταξύ ενσωμάτωσης και αποσύνθεσης στο ποδόσφαιρο. Συγκεκριμένα, δείχνει ότι η ενσωμάτωση μέσω του ποδοσφαίρου ήταν συχνά έμμεση και με βάση τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. [DeGruyterbrill]

Ένα παράδειγμα αυτού του θέματος είναι η Γερμανική Ένωση Ποδοσφαίρου (DFB), η οποία αντανακλά τις κοινωνικές τάσεις στη Γερμανία από την ίδρυσή της το 1900. Οι μετανάστες που βρέθηκαν στους ποδοσφαιρικούς συλλόγους η ευκαιρία να ενσωματωθούν και να γίνουν μέρος της κοινότητας. Ειδικά κατά την περίοδο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλοί ξένοι εργαζόμενοι έφτασαν στη Γερμανία, η οποία συνοδεύτηκε από την εξειδίκευση του ποδοσφαίρου. Από τη δεκαετία του 1960 και μετά, οι επισκέπτες ήταν σε θέση να βρουν τις δικές τους ποδοσφαιρικές ομάδες και έπαιξαν για τους δικούς τους συλλόγους καθώς και για τους γερμανικούς συλλόγους. [BPB]

Προκλήσεις και προοπτικές στο γερμανικό ποδόσφαιρο

Οι εμπειρίες των παικτών με μεταναστευτικό υπόβαθρο είναι ποικίλες και κυμαίνονται από την ολοκληρωμένη επιτυχία στις προκλήσεις που προκαλούνται από τις κοινωνικές προκαταλήψεις. Ένα εξέχον παράδειγμα είναι ο Mesut Özil, ο οποίος θεωρήθηκε ως σύμβολο ολοκλήρωσης, αλλά επικρίθηκε μετά από μια αμφιλεγόμενη φωτογραφία με τον τουρκικό πρόεδρο Erdoğan και εγκατέλειψε την εθνική ομάδα. Τέτοια περιστατικά δείχνουν ότι ζητήματα όπως η ταυτότητα και η ανήκειν στο ποδόσφαιρο είναι συχνά περίπλοκα και συγκρούσεις. [BPB]

Οι τρέχουσες εξελίξεις απεικονίζουν τη συνεχιζόμενη συνάφεια αυτών των θεμάτων: στην ομάδα της γερμανικής εθνικής ομάδας μπροστά από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2024, το 25% των παικτών έχει υπόβαθρο μετανάστευσης. Είναι επομένως σαφές ότι η ποικιλομορφία που έχει καθιερωθεί μέσω της μετανάστευσης τις τελευταίες δεκαετίες θεωρείται κυρίως θετικά τόσο στο ποδόσφαιρο των ανδρών όσο και των γυναικών, ακόμη και αν η ποικιλομορφία στο ποδόσφαιρο των γυναικών δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί πλήρως. [BPB]

Συνολικά, η ιστορία του ποδοσφαίρου στη Γερμανία αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές συζητήσεις και τις διαδικασίες μετασχηματισμού που χαρακτηρίζονται από μετανάστευση και ολοκλήρωση. Το ποδόσφαιρο εξακολουθεί να θεωρείται ως εργαλείο για την προώθηση της κοινωνικής συνοχής, ενώ παράλληλα ρίχνει φως στις προκλήσεις της κοινωνικής πραγματικότητας που αντιμετωπίζουν συχνά οι μετανάστες. [DeGruyterbrill]