Γιατί ο κόσμος απέτυχε στην καταπολέμηση της πείνας

Γιατί ο κόσμος απέτυχε στην καταπολέμηση της πείνας

Doha, Κατάρ - Εννέα χρόνια μετά την εισαγωγή των 17 γκολ για την αειφόρο ανάπτυξη (SDGS) από τον ΟΗΕ, η οποία περιλαμβάνει επίσης το τέλος της φτώχειας και της πείνας, αντιμετωπίζουμε μια ανησυχητική πραγματικότητα: μόνο το παρελθόν έτος, "https://press.un.org/en/2024/gaef3607.doc.htm"> 750 εκατομμύρια άνθρωποι που επηρεάζονται από την πείνα - αύξηση περίπου 152 εκατομμυρίων σε σύγκριση με το 2019.

Παγκόσμια συμμαχία κατά της πείνας και της φτώχειας

Τον Νοέμβριο, η σύνοδος κορυφής της G20 ξεκίνησε την παγκόσμια συμμαχία κατά της πείνας και της φτώχειας, μιας πρωτοβουλίας που επιδιώκει τον στόχο της εξάλειψης της πείνας και της φτώχειας μέχρι τη γραμμή 2030 σε SDG. Οι επιτροπές Allianz Early, γνωστές και ως "Sprints 2030", περιλαμβάνουν την υποστήριξη 500 εκατομμυρίων ανθρώπων μέσω προγραμμάτων μεταφοράς μετρητών και την παροχή θρεπτικών σχολικών γευμάτων για 150 εκατομμύρια παιδιά.

Σημασία της καταπολέμησης της πείνας και της φτώχειας

Στο φόρουμ της Ντόχα, μια ετήσια συνάντηση των παγκόσμιων πολιτικών ηγετών, δήλωσε ένα high -ranking εκπροσώπηση του προγράμματος, το πρόγραμμα για την υποστήριξη και την υποστήριξη της σοσιαλιδικής και της υποστήριξης, της υποστήριξης, της υποστήριξης, της υποστήριξης, της υποστήριξης, της υποστήριξης της σοσιαλίας και της υποστήριξης της σοσιαλίας, επείγουσα ανάγκη, πείνα και φτώχεια και το καθεστώς της συμμαχίας από τότε που ιδρύθηκε.

Ερωτήσεις και απαντήσεις με διαφάνειες Wellington

CNN: Γιατί ήταν απαραίτητο να ξεκινήσει η παγκόσμια συμμαχία κατά της πείνας και της φτώχειας;

Το Wellington Dias: Το 2015, ο κόσμος στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κατέληξε μια συναίνεση για τους στόχους της αειφόρου ανάπτυξης μέχρι το 2030.

Αυτά τα θέματα έχουν βαθύτερα αποτελέσματα από ό, τι νομίζουμε. Η σχέση μεταξύ των κρίσεων μετανάστευσης και των συγκρούσεων ενισχύεται συχνά από τη φτώχεια και την πείνα. Οι κίνδυνοι των δημοκρατιών συνδέονται επίσης στενά με αυτά τα προβλήματα. Τα πλουσιότερα έθνη πρέπει να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες με ένα ολοκληρωμένο πακέτο δοκιμασμένων και δοκιμασμένων έργων. Αυτό περιλαμβάνει ένα εθνικό σχέδιο που βασίζεται στη γνώση και την οικονομική υποστήριξη. Οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να δημιουργήσουν και να εφαρμόσουν τα δικά τους σχέδια, ενώ οι ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να παρέχουν υποστήριξη. Αυτή η πρωτοβουλία υιοθετήθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο (στη διάσκεψη κορυφής της G20) και τώρα αντιμετωπίζουμε την πρόκληση της εφαρμογής.

Τρέχουσα κατάσταση εφαρμογής

CNN: Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση της εφαρμογής;

WD: Εργαζόμαστε σε παγκόσμια μπλοκ όπως η Παγκόσμια Τράπεζα στην Ουάσινγκτον και το ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, καθώς και ιδρύματα όπως το UNDP (Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για Ανάπτυξη) και το FAO (Διατροφή και Γεωργική Οργάνωση του ΟΗΕ). Επί του παρόντος, 86 χώρες και 66 οργανισμοί αποτελούν μέρος αυτής της συμμαχίας, με υποκαταστήματα στην Ευρώπη (Ρώμη στην έδρα της FAO), τη Νότια Αμερική (Brasilia), την Αφρική (Addis Ababa) και την Ασία (Μπανγκόκ). Η περιοχή του γκολφ και το αραβικό πρωτάθλημα θεωρούνται επίσης.

Ο στόχος είναι να συνεργαστούν με τα εθνικά σχέδια κάθε χώρας που είναι προσαρμοσμένα στις ειδικές ανάγκες τους. Αυτό θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη τομείς εστίασης, όπως οι εκπομπές εισοδήματος, τα σχολικά προγράμματα διατροφής, η τοπική γεωργία, η επαγγελματική κατάρτιση και η κοινωνική ολοκλήρωση. Οι χώρες που είναι σε θέση να βοηθήσουν τις φτωχότερες χώρες να το κάνουν σύμφωνα με αυτά τα σχέδια.

Γιατί η πείνα και η φτώχεια συχνά αγνοούνται

CNN: Γιατί πιστεύετε ότι η πείνα και η φτώχεια δεν έχουν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά στο παρελθόν;

WD: Η πείνα και η φτώχεια είναι θέματα που συχνά αποφεύγονται - ειδικά από εκείνους που επηρεάζονται άμεσα. Πολλές χώρες που αγωνίζονται με πείνα και φτώχεια αισθάνονται άβολα να μιλήσουν γι 'αυτό. Εκδηλώσεις όπως το φόρουμ της Ντόχα είναι ιδιαίτερα πολύτιμα για την αντιμετώπιση αυτού του θέματος. Χρειαζόμαστε περισσότερες ανοιχτές συζητήσεις και την ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ χωρών όπως η Κολομβία, η Βραζιλία και το Μάλι, υποστηριζόμενες από οργανισμούς των Ηνωμένων Εθνών όπως το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Διατροφής.

Η πείνα είναι ευθύνη όλων των εθνών και των πολιτών. Στο παρελθόν, η πείνα ήταν στενά συνδεδεμένη με την έλλειψη τροφίμων. Σήμερα, στον 21ο αιώνα, ο κόσμος παράγει περισσότερο από αρκετό φαγητό για όλους. Αυτό σημαίνει ότι όταν οι χώρες συνεργάζονται, καταπολεμούν τα απόβλητα τροφίμων και ασχολούνται με την παγκόσμια συμμαχία κατά της πείνας και της φτώχειας, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο μέχρι το 2030.