Schellhorn's Alien Art Project: FPö vereist ontslag!

Schellhorn's Alien Art Project: FPö vereist ontslag!

Berlin-Moabit, Deutschland - Op 18 juni 2025, een artistiek project van de Wit-Russische kunstenaar marina naprushkina in Berlijn. Onder het beschermheerschap van de NEOS-staatssecretaris De kunstenaar stelt een alien figuur. This presentation falls into a political context, which is also due to the critical reaction of the FPÖ general secretary Michael Schledtlitz , waarvan Shellhorns verloving uitdrukkelijk wordt overwogen. Hij bekritiseert dat de maandelijkse inhoud van de staatssecretaris van meer dan 17.000 euro niet gerechtvaardigd is door de focus te werken, en roept op tot zijn ontslag als hij zich niet volledig wijdt aan zijn politieke taken.

Naprushkina, die twaalf jaar in Duitsland heeft gewoond en zich heeft gepositioneerd tegen het autoritaire Lukaschenko -regime in Wit -Rusland, richtte het initiatief "Nieuwe buurtmoabit" op. Dit initiatief biedt Duitse, schilder- en prestatiecursussen voor vluchtelingen en creëert dus een platform van culturele uitwisseling. Elke week ontmoeten ongeveer 150 vluchtelingen en buren elkaar in een buurtcafé om met elkaar te praten.

kunst, politiek en samenleving

Het debat over de politieke autonomie van kunst wordt in deze context belangrijker. Kunst wordt opgevat als een spiegel van de samenleving, maar staat vaak onder de druk van politieke instrumentalisatie. Zoals uitgelegd in een bijdrage door politieke cultuur , leidt de politisering van kunst tot een controle van artistieke expressie.

Het is al enige tijd intensief besproken, in hoeverre kunstvrijheid in Duitsland in gevaar is. Politieke interventies in culturele gebieden, die al in andere Europese landen plaatsvinden, kunnen ook een impact hebben in dit land. Deze ontwikkelingen betreffen niet alleen artistieke vrijheid, maar ook de sociale functionaliteit gebaseerd op onafhankelijke kunst.

De toewijding van Naprushkina

Naprushkina ziet haar project niet alleen als een artistiek werk, maar ook als een persoonlijke toewijding aan vluchtelingen. Ze bood schildercursussen aan voor kinderen die aanvankelijk moeite hadden om te integreren in de nieuwe sociale omgeving. Ondanks de eerste conflicten tussen de kinderen, blijkt dat de uitwisseling en gemeenschappelijkheid de stemming hebben verbeterd en dat vriendschappen zijn ontstaan.

In haar benadering van kunst kijkt ze naar de politieke omstandigheden en de mensenrechtensituatie in haar thuisland als onderdeel van haar artistieke identiteit en creëert dus een brug tussen kunst en sociale verantwoordelijkheid. Je werk gaat daarom over hedendaagse kunst, die niet alleen reflectie stimuleert, maar ook actief een beroep doet op sociale problemen.