Finansowanie UE na migrację: dokąd naprawdę idą pieniądze?

Finansowanie UE na migrację: dokąd naprawdę idą pieniądze?

Libyen, Land - Kompleksowa analiza finansowania UE pokazuje, że często nie osiągają pożądanych wyników w polityce migracji. Projekt Science Fund FWF bada dystrybucję tych funduszy i jego skuteczność od 2000 r. Wyniki sugerują, że strategie polityczne zwykle mają na celu rozwiązania krótkoterminowe. Jako kleineeitung.at, leżecowe stany członkowskie Eu, trzecie kraje, instytucje uno i Eu, a także ee institutions i eu. Frontex. Często zdarza się, że dotyczy to nadrzędnych wyzwań związanych z polityką migracji, przy jednoczesnym dostosowaniu przepisów często odbywa się tylko powoli.

Uderzający wzrost zastosowań azylowych w 2015 r. Doprowadził do ograniczenia dystrybucji i wykorzystania finansowania UE. W obecnym budżecie UE na okres 2021-2027 do migracji, azylowej i ochrony granicznej przekazano w sumie 22,7 miliarda euro. Pomimo tego wzrostu środki finansowane mają być bardziej restrykcyjne, pod wpływem presji politycznej. Badacz Federica Zardo podkreśla, że ​​ważne jest, aby krytyczna analiza tych funduszy. Okazuje się, że ryzyko pieniędzy jest inwestowane w środki, które nie osiągają pierwotnych celów. Nie ma więc dowodów naukowych, że pomoc rozwojowa zawiera nieregularną migrację. Przeciwnie, budowa ogrodzeń granicznych może nawet prowadzić do objazdu dróg migracyjnych.

Rola UE TreuHandfonds

UE zaczęła również zlecić ochronę granic i walkę z przyczynami lotu do krajów trzecich. Przykładem tego są Treuhandfons dla Afryki (EUTF), które łączą środki ochrony granic i pomoc rozwojową. Fundusze EUTF napływają do aparatu bezpieczeństwa krajów takich jak Libia, którzy realizują surowe polityki imigracyjne. Kraje takie jak Węgry i Polska przyczyniają się do finansowania EUTF w celu ochrony ich interesów geopolitycznych, co ignoruje pilną potrzebę pomocy humanitarnej i sprawiedliwą procedurę azylową, takie jak [scilog.fwf.ac.at] (https://scilog.fwf.ac.at/magazin/was-eu-foerdermittel-ueber-europas-migrationpolitik Rates).

Obecne wyzwania w polityce migracji

Wraz ze wzrostem migrantów z Afganistanu po przejęciu talibów temat dpozycji osiągnął dodatkową wybuch na granicach UE. Te nielegalne, gwałtowne odrzucenia osób ubiegających się o azyl naruszają prawo UE i konwencję dla uchodźców w genewie. Kraje takie jak Grecja, Polska i Chorwacja są szczególnie krytykowane, ponieważ często popychają migrantów z powrotem na granicę. Istnieje również niepokojąca tendencja, że ​​dwanaście krajów UE jest coraz bardziej wymagających fizycznych barier, takich jak ogrodzenia graniczne, aby chronić swoje granice zewnętrzne, co powoduje głęboką nierównowagę w radzeniu sobie z uchodźcami, takimi jak [europaimüchtricht.de] (https: //www.europimüchtricht.de/fluechtling-polityka).

Presja na państwa członkowskie znalezienia rozwiązań oznaczało, że na przykład specjalna UE do migracji w lutym 2023 r. Koncentrowała się na zwiększonym wykluczeniu i szybszych deportacjach. Zardo podkreśla, że ​​migracja jest złożonym zjawiskiem ludzkim, którego nie można rozwiązać za pomocą prostych rozwiązań.