Claus Peymann: een onvergetelijke jager voor theaterkunst

Claus Peymann: een onvergetelijke jager voor theaterkunst

Berlin-Köpenick, Deutschland - Claus Peymann, een uitstekende persoonlijkheid van de theaterwereld, stierf op 16 Juli 2025 in Berlijn -Köpenick op 88 -jarige leeftijd. Peymann, die op 7 juni 1937 in Bremen werd geboren, laat een aanzienlijke gap in het Duits -spreiding van theater, als directeur en voormalig directeur van het Burgtheater in Vienna en de Berlijnse Ensemble. Bijna vier decennia lang vormde hij het culturele leven in Duitsland en Oostenrijk met zijn visie op een politiek theater, dat sociale geschillen stimuleert, zoals Culturele woordvoerster van SPö Katrin Auer in een officiële verklaring benadrukte. According to [ots.at] (https://www.ots.at/presseaus-sung/ots_20250716_ots0106/spoe-kulturin-auer-claus-peymann-un-uner-kaempfer-fuer-theater-als---Ort- der-Society, she describes Peymann as a tireless fighter for the freedom of art and for remembering National Socialism history.

In zijn tijd als directeur van het burgtheater, van 1986 tot 1999, versterkte Peymann zijn reputatie door werken op het podium te brengen, Elfriede Jelineek en Peter Handke op het podium. Zijn producties werden vaak gevormd door een kritische blik op de sociale omstandigheden, waardoor hij een moedige culturele politicus maakte die voortdurend de kunst van kunst binnenkwam en de rol van kunst in democratie.

Een leven voor het theater

De carrière van Peymann begon in het University Theatre in Hamburg, waar hij eerst ervaringen kreeg. Nadien was hij het hoofd van het Frankfurt Theatre aan de troef en werkte hij aan talloze theaters voordat hij zijn eerste grote directoraat in Stuttgart in 1974 overnam. Deze beklimming documenteert ook zijn tijd in Bochum, waar hij 44 acteurs stopte, wat veel opwinding veroorzaakte. Zijn directoraat in het Wenen Burgtheater was niet minder tumultueus dan hij conflict was met de pers en delen van het ensemble, die zijn creatieve ambities niet verminderden, maar eerder vermeld, zoals wikipedia.org.

Hij leidt sinds 1999 het Berlijnse ensemble en zorgde ook voor een verademing daar door het uitvoeren van hedendaagse auteurs. Hoewel zijn carrière veel ups en downs had, ontving hij in 2002 de Nestroy Theatre -prijs voor zijn levenswerk. Peymanns laatste jaren werden gekenmerkt door gezondheidsregistraties, waaronder ernstige meningitis in 2019, waar hij moeilijk te herstellen was. Desondanks organiseerde hij een stuk van Thomas Bernhard in het Vienna Theatre in Josefstadt in 2020.

Legacy and Legacy

Katrin Auer over een groot verlies voor de kunst- en theaterwereld in Oostenrijk en Duitsland. Ze prees de onvermoeibare inspanningen van Peymann en kijkt naar zijn speciale vermogen om het theater te gebruiken als een plaats van sociale discussie. Met zijn dood verliest het theaterlandschap niet alleen een regisseur, maar ook een visionair die culturele grenzen overschreed en altijd vocht voor het feit dat de vrijheid van kunst nooit beperkt is.

Het landgoed van Peymann wordt erkend als een belangrijke erfenis van de Duits -brekende theaterscene. Zijn invloed op theaterpraktijk zal ook verbeteren in onderzoek, zoals wordt aangegeven bij de toekenning van de Max Herrmann Dissertation Prize 2024 op 23 november 2024, die de relevantie van het theater als een sociale en culturele ruimte onderstreept. Het gaan van zijn weg zal van groot belang zijn voor toekomstige generaties theatermakers en onderzoekers.