Οι πολιτικές του Τραμπ και η Πράσινη Συμφωνία: Η οικονομία της Ευρώπης σε κρίση!

Οι πολιτικές του Τραμπ και η Πράσινη Συμφωνία: Η οικονομία της Ευρώπης σε κρίση!

Στις 13 Απριλίου 2025, ο Gerald Grosz σχολίασε ΟΕ24 έντονη κριτική στην πολιτική ελίτ στην Αυστρία και τη Γερμανία. Καθιστά σαφές ότι η τρέχουσα οικονομική αναταραχή δεν μπορεί να αποδοθεί στον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, αλλά μάλλον είναι αποτέλεσμα αποφάσεων στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον Grosz, η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία δεν απειλείται από την Πράσινη Συμφωνία του Τραμπ, αλλά από τα προβλήματα των ευρωπαϊκών κρατών που δημιούργησαν οι ίδιοι.

Ο Γκρος τονίζει ότι ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ δεν ευθύνεται για τις οικονομικές επιπτώσεις των κυρώσεων της Ρωσίας στην Ευρώπη. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η τριετής ύφεση και η αποβιομηχάνιση που ήδη πλήττει σκληρά την Ευρώπη. Η ευθύνη αποδίδεται ξεκάθαρα στην πολιτική ελίτ που ευθύνεται για αυτό το παράπονο.

Η Πράσινη Συμφωνία και τα αποτελέσματά της

Στο πλαίσιο της Πράσινης Συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία στοχεύει στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 50% έως το 2030 σε σύγκριση με το 1990 και να καταστεί κλιματικά ουδέτερη έως το 2050, ένα άρθρο του Κικερώνας Επισημάνθηκαν οι προκλήσεις για τα κράτη μέλη. Η ΕΕ σχεδιάζει να αποκτήσει περίπου το 33% της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές έως το 2030, μια τεράστια αύξηση σε σύγκριση με το σημερινό 19,7%.

Δεδομένου ότι ο τομέας των μεταφορών και η βιομηχανία θα επηρεαστούν σοβαρά από τους νέους κανονισμούς, απαιτούνται μαζικές μειώσεις των εκπομπών. Η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση θα μπορούσε να έχει σημαντικές συνέπειες για τις αγορές εργασίας. Στη Γερμανία, έως και 178.000 θέσεις εργασίας κινδυνεύουν να χαθούν. Επιπλέον, η δομή του υψηλού κόστους των ηλεκτρικών οχημάτων σε συνδυασμό με τα χαμηλά κρατικά κίνητρα αναγνωρίζεται ως εμπόδιο για τις αγορές των καταναλωτών.

Διεθνείς διαστάσεις και διαμάχες

Η πολιτική συζήτηση για την Πράσινη Συμφωνία μπορεί να ποικίλλει μεταξύ των κρατών μελών και σημειώνεται ότι δεν αποκλείεται ο διαχωρισμός μεταξύ των χωρών. Ενώ ορισμένα κράτη, όπως η Πολωνία, θα λάβουν λιγότερα χρήματα από το ταμείο της ΕΕ για να στηρίξουν τις πληγείσες περιοχές επειδή δεν έχουν συμφωνήσει να γίνουν κλιματικά ουδέτερες έως το 2050, η Πράσινη Συμφωνία θα μπορούσε να μειώσει την ευρωπαϊκή ζήτηση για ρωσικά ορυκτά καύσιμα.

Αυτές οι προοπτικές υποστηρίζονται, αφενός, από τους προφανείς περιβαλλοντικούς στόχους της ΕΕ, αλλά από την άλλη, πρέπει να σημειωθεί ότι η Ρωσία θα μπορούσε ενδεχομένως να επωφεληθεί από την αυξημένη ζήτηση για φυσικό αέριο. Συγκεκριμένα, σημειώνεται ότι η ΕΕ σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει το δέκα τοις εκατό των κονδυλίων για την προστασία του κλίματος για τη διεθνοποίηση της Πράσινης Συμφωνίας. Ως εκ τούτου, οι προκλήσεις πρέπει να εξεταστούν τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, αν και η ευθύνη των υπευθύνων λήψης πολιτικών αποφάσεων στην Ευρώπη παραμένει αναπόφευκτη.