Koniec Gastransit: Rosja nie może już polegać na Ukrainie!
1 stycznia 2025 r. Rosyjski gastransyt zakończył się nad Ukrainą, co ma istotny wpływ na dostawę energii w UE.
Koniec Gastransit: Rosja nie może już polegać na Ukrainie!
W dzisiejszej kluczowej daty ważna umowa tranzytowa dla rosyjskiego gazu ziemnego przez Ukrainę kończy się, co powoduje znaczące konsekwencje dla dostaw energii w Europie. Utrata tej umowy, jak z OT zgłaszane, od dawna zostało ogłoszone i oznacza, że przepływ gazu, który do tej pory ukształtował tę centralną ścieżkę transportu, zatrzymuje się nagle. Minister energii Leonore Gewessler podkreślił, że Austria była dobrze przygotowana na to przejście, ponieważ aktywowano alternatywne źródła gazu, takie jak dostawy z Niemiec i Włoch oraz lokalne magazynowanie gazu. Pomimo tych przygotowań obawy dotyczące przyszłej zależności od innych źródeł energii w regionie, szczególnie na Węgrzech i Słowacji, gdzie może mieć wpływ na 65 procent zapotrzebowania na gaz.
Utrata żywego rynku gazu
Zamknięcie ścieżki tranzytowej wpłynie również na podstawę ekonomiczną Ukrainy, która musi obawiać się rocznej utraty około 0,5 procent produktu krajowego brutto (PKB) według opłat za transport hałasu. To było z Bruel wspomniane i pokazuje ryzyko, które powstaje, gdy Rosja nie może przekierować eksportu gazu. Utrata dochodów może również zdestabilizować Ukrainę i osłabić swoją rolę strategicznego dostawcy energii dla Europy. Ponadto konflikty wojskowe w regionie mogą zagrozić istniejącej infrastruktury, która do tej pory pozostała w dużej mierze nieuszkodzona.
W ostatnich latach przepływ gazu przez Ukrainę był szczególnie ważny, ponieważ ponad połowa pozostałego rosyjskiego eksportu gazu została przeniesiona do UE tą drogą. Eliminacja ukraińskiego tranzytu może nie tylko wywierać nacisk na rynek LNG (gazowy gaz) w Europie, ale także wpłynąć na cenę gazu w całym regionie. Według Bruegel utrata tranzytu Rosja może kosztować nawet 6,5 miliarda dolarów rocznie, jeśli nie użyje alternatywnych tras dostaw. Ta dynamika pokazuje, jak ważne jest planowanie strategiczne dla przyszłego zaopatrzenia w energię w Europie.