Απεργίες στο Karl-Marx-Stadt: Οι εργαζόμενοι αυξάνουν τις φωνές τους!

Στις 9 Ιανουαρίου 2025, η μετονομασία της πόλης Chemnitz στο Karl-Marx-Stadt, το οποίο διεξήχθη από την κυβέρνηση της GDR. Αρχικά, η μετονομασία από τον Eisenhüttenstadt στον Karl Marx σχεδιάστηκε από το 1953, αλλά το σχέδιο αυτό απορρίφθηκε μετά το θάνατο του Josef Stalin τον Μάρτιο του 1953. Αντ 'αυτού, ο Eisenhüttenstadt έλαβε το όνομα Stalinstadt. Ενώ η Λειψία εξοικονομήθηκε από τη μετονομασία λόγω της εμπορικής του παράδοσης και του ρόλου του ως πύλης προς τον κόσμο, κάποιος υποψιάζεται ότι ο Walter Ulbricht εμπόδισε το σχέδιο ανανέωσης για τη Λειψία, προκειμένου να γίνει αργότερα ένας ομώνυμος τόπος γεννήσεων του.

Στα τέλη Απριλίου, οι πολίτες του Chemnitz έμαθαν για την μετονομασία, η οποία γιορτάστηκε από τον πρωθυπουργό της GDR Otto Grotewohl με 180.000 εργαζόμενους στο Stalinplatz. Η τελετή όχι μόνο εξυπηρετούσε την μετονομασία, αλλά και ως επίδειξη της σχέσης μεταξύ της κυβέρνησης SED και του πληθυσμού, όπως το mdr.de

απεργίες στην περιοχή Karl-Marx-Stadt

Εκτός από την μετονομασία, οι ιστορικοί εξετάζουν επίσης τα γεγονότα της στοιχειώδους εξέγερσης του 1953, τα οποία έλαβαν χώρα στην περιοχή Karl-Marx-Stadt. Τα κέντρα απεργίας βρίσκονταν σε Freiberg, Crimmitschau, Tannenberg, Penig και Werdau. Οι διαμαρτυρίες άρχισαν τη νύχτα της 17ης Ιουνίου έως τις 18 Ιουνίου, που προκλήθηκαν από τις αυξήσεις των κανόνων, την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης και την επιβολή έκτακτης ανάγκης

Στις 18 Ιουνίου, οι μεταλλικοί εργάτες από το VEB Wälzlagerwerk Fraureuth βγήκαν στην απεργία. Η ηγεσία του κόμματος προσπάθησε να εκφοβίσει τους εργαζόμενους και ο γραμματέας του κόμματος ανακοίνωσε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η εξαίρεση διαβάστηκε στις 2 π.μ. μετά τις αρχικές διαμαρτυρίες, οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν ξανά το έργο, αλλά 250 έως 300 από αυτούς συγκεντρώθηκαν αργότερα για βίαιες συζητήσεις.

Στην αρχή της εργασίας της πρώιμης βάρδιας, ολόκληρο το εργατικό δυναμικό σχημάτισε και έκανε τις απαιτήσεις για τους κανόνες, τις ελεύθερες εκλογές και τις πολιτικές αλλαγές. Μια προσπάθεια από ένα τρένο επίδειξης προς τον διοικητή της πόλης μπλοκαρίστηκε από σοβιετικούς στρατιώτες και λαϊκούς αστυνομικούς, αλλά που αποσύρονται μετά από διαμαρτυρίες. Άλλες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας θέρμανσης United Trikensgewerk και VEB στο Crimmitschau, εντάχθηκαν στην απεργία, η οποία οδήγησε σε συνεχή εργασία, όπως τεκμηριωμένο.

Στις 19 Ιουνίου, το εργατικό δυναμικό παραιτήθηκε και πάλι για αρκετές ώρες για να ζητήσει την απελευθέρωση των κρατουμένων συναδέλφων. Κατά τη διάρκεια των απεργιών, οι εργαζόμενοι της Rolling Warehouse επέλεξαν μια επιτροπή 22 μελών που θα πρέπει να οδηγήσει σε διαπραγματεύσεις με το SED και τη διαχείριση των εργασιών. Η υπηρεσία MFS District στο Werdau συνέλαβε οκτώ ringleaders. Παρά την καταστολή, όλοι οι κρατούμενοι άνθρωποι ήρθαν στην κυκλοφορία την 1η Ιουλίου.