Fala upałów: w Europie trzeci najcieplejszy czerwiec w historii!

Fala upałów: w Europie trzeci najcieplejszy czerwiec w historii!

W czerwcu 2025 r. świat doświadczył jednego z najcieplejszych miesięcy w historii. Usługa Copernicus Climate Change Service (C3S) odnotowała średnią temperaturę powierzchni ERA5 w miesiącu wynoszącą 16,46°C, co czyni ten miesiąc trzecim najcieplejszym na świecie. Temperatura ta była o 0,47°C wyższa od średniej dla czerwca w latach 1991-2020, natomiast czerwiec 2024 r. był najwyższy z rekordowym poziomem 16,66°C. Ponadto czerwiec 2025 r. był o 1,30°C cieplejszy niż poziom przedindustrialny szacowany między 1850 a 1900 rokiem, co wyraźnie pokazuje wpływ zmian klimatycznych spowodowanych przez człowieka na klimat globalny.

Specyfikę tę podkreślają raporty C3S, który w imieniu Komisji Europejskiej publikuje comiesięczne biuletyny klimatyczne. Biuletyny te opierają się głównie na zbiorze danych do ponownej analizy ERA5, który gromadzi miliardy pomiarów z satelitów, statków, samolotów i stacji pogodowych. Proces asymilacji danych umożliwia spójne i kompleksowe oszacowanie globalnego stanu klimatycznego bez konieczności przewidywania zmieniających się warunków w czasie rzeczywistym.

Wpływ fal upałów

Istotnym wydarzeniem czerwca była fala upałów, która dotknęła dużą część Europy Zachodniej. Tę falę upałów wzmocniły rekordowo wysokie temperatury powierzchni morza w zachodniej części Morza Śródziemnego, co odzwierciedla powszechne zmiany klimatyczne, które w ostatnich latach są coraz częściej dokumentowane. Te ekstremalne zjawiska pogodowe są wyraźnym wskaźnikiem rosnącego ryzyka klimatycznego, które zagraża ekosystemom i społecznościom ludzkim na całym świecie.

Od 1880 r. globalna temperatura powierzchni wzrosła o ponad 1,3°C, a do roku 2024 będzie o około 1,55°C powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej. W ciągu ostatnich kilku dekad odnotowano najwyższe temperatury od ponad 125 000 lat, co zwiększyło presję na rządy i społeczeństwa, aby podjęły pilne działania w sprawie zmiany klimatu. Staje się to szczególnie istotne, gdy weźmie się pod uwagę prognozy dalszego ocieplenia, które do końca XXI wieku może wahać się od 1,5 do 5,7°C, w zależności od scenariusza emisji.

Środki i perspektywy ochrony klimatu

W raporcie IPCC podkreślono, że główną przyczyną ocieplenia systemu klimatycznego są antropogeniczne emisje gazów cieplarnianych. Obecne stężenie gazów cieplarnianych w atmosferze w 2024 r. wyniosło 421 ppm dla dwutlenku węgla i 1930 ppb dla metanu. Ambitne działania klimatyczne mogłyby ograniczyć wzrost temperatury z 1,5°C do 2,4°C do 2100 r., ale wymagają natychmiastowych i zdecydowanych działań.

Łagodzenie zmian klimatycznych jest technicznie i ekonomicznie wykonalne, wymaga jednak zmian w produkcji energii, takich jak zwiększone wykorzystanie energii słonecznej i wiatrowej, a także zmniejszenie spożycia mięsa i ochrona ekosystemów. Aby sprostać wyzwaniom związanym ze zmianą klimatu, społeczeństwa muszą współpracować na szczeblu międzynarodowym, aby stawić czoła ogromnemu zagrożeniu, jakie stwarza kryzys klimatyczny.