Suche
Mein Konto
De sleutel tot perfect zicht: zo stabiliseren onze hersenen beelden!
Nieuw onderzoeksrapport van ISTA onthult hoe het laterale geniculaire lichaam in de hersenen beeldcorrecties uitvoert tijdens beweging.
De sleutel tot perfect zicht: zo stabiliseren onze hersenen beelden!
In het hart van onze hersenen bevindt zich een echte ‘beeldstabilisator’: het laterale geniculaire lichaam (CGL). De taak van deze verbazingwekkende structuur is om de visuele ervaring te corrigeren door bewegingen glad te strijken en vervorming te voorkomen. In een recente publicatie in het gerenommeerde tijdschrift ‘Nature Neuroscience’ onthulden onderzoekers van het Institute of Science and Technology Austria (ISTA) verbazingwekkende details over hoe deze beeldcorrectie plaatsvindt in de vroege stadia van visuele verwerking. Volgens Maximilian Jösch van ISTA, werkzaam in Klosterneuburg, integreert de laterale knieknobbeltje sensorische en motorische signalen en maakt een efficiënte verwerking van visuele indrukken in de hersenen mogelijk.
De CGL, als onderdeel van de thalamus, ontvangt informatie van het netvlies en verzendt deze via optische straling naar andere delen van de hersenen. Visuele signalen die door bewegingen kunnen worden beïnvloed, worden onmiddellijk gecorrigeerd. Dit betekent dat de waarneming van de omgeving stabiel blijft en energetisch en nauwkeurig wordt verwerkt, vooral tijdens bewegingen. Deze bevindingen kunnen diepgaande implicaties hebben voor ons begrip van visuele perceptie en hoe onze zintuigen met elkaar omgaan om een samenhangend beeld van de wereld te vormen.
Laatste bevindingen over de CGL
De laterale tuberositas van de knie is niet alleen een passieve zender van informatie; het speelt een actieve rol bij het verwerken en wijzigen van visuele signalen. Tijdens experimenten waarin muizen interactie hadden met een virtuele realiteit, konden de onderzoekers aantonen dat activiteitspatronen in de neuronen van de CGL een cruciale rol spelen bij de integratie van beweging en sensorische input. ‘Zodra het oog beweegt, verscherpt het laterale geniculaire lichaam de visuele signalen’, legt Jösch uit, wat suggereert dat wij mensen ook profiteren van soortgelijke processen om een duidelijk zicht op onze dynamische omgeving te behouden.
De CGL maakt niet alleen snelle bewegingswaarnemingen mogelijk, maar draagt ook bij aan de gedetailleerde waarneming van kleuren en vormen. Deze neuroanatomische structuren zijn cruciaal omdat ze informatie in verschillende lagen verwerken, waardoor we objecten in de ruimte correct kunnen waarnemen en identificeren, zelfs als ze snel bewegen of wij bewegen.