Strijd om steenkool: Cumbria's laatste strijd om Haig Pit!
In Cumbria woedt een bitter dispuut over de bouw van een nieuwe kolenmijn nu Groot-Brittannië afstapt van het gebruik van steenkool.

Strijd om steenkool: Cumbria's laatste strijd om Haig Pit!
In het hart van Cumbria woedt een bittere strijd over de toekomst van de Britse steenkool, nu de plannen voor een nieuwe kolenmijn op tegenstand stuiten.
Whitehaven, Cumbria, Noord-Engeland –Hier, waar ooit mijnwerkers de diepe tunnels in daalden om het ‘zwarte goud’ te winnen, wordt de geschiedenis van de Britse steenkool herschreven. David Cradduck, 77, herinnert zich de tijd dat hij elke dag 609 meter onder de grond werkte. ‘We waren acht kilometer hiervandaan’, zegt hij met een vleugje trots in zijn stem. “De steenkoollaag was ongeveer 183 meter diep.”
Ooit een centrum voor de mijnbouw van steenkool en ijzererts, is de kust van Cumbria dramatisch veranderd. De sluiting van de laatste mijnen in de jaren tachtig leidde tot een dramatische economische achteruitgang. Maar nu, bijna veertig jaar later, is er een poging om de kolenindustrie nieuw leven in te blazen. Een nieuwe kolenmijn nabij de oude Haig Pit zou voor velen in deze regio de laatste hoop kunnen zijn.
Een nieuw sprankje hoop?
Plannen voor de nieuwe mijn, die op een steenworp afstand van de voormalige werkplaats van Cradduck zal worden gebouwd, hebben tot gemengde reacties geleid. Terwijl sommige bewoners het idee zien als een kans om nieuwe banen te creëren, waarschuwen milieuactivisten voor de verwoestende gevolgen. “Wij zijn hier de vuile keuze”, zegt John Greasly, een voormalige tollenaar die naar de regio is verhuisd. “De rijkere mensen in het Zuiden zouden willen dat we niet bestonden.”
Het debat over de mijn is de afgelopen jaren steeds heviger geworden. Milieuactivisten en lokale activisten hebben hun krachten gebundeld om tegen de plannen te strijden. “De mijn zou het milieu in gevaar kunnen brengen en de CO2-uitstoot kunnen vergroten”, waarschuwt Fiona Heslam, een toegewijd milieuactiviste. “We moeten vooruit kijken en investeren in groene energie, en niet teruggaan naar het verleden.”
De steun voor de nieuwe mijn is echter groot. Velen geloven dat dit honderden banen zou kunnen creëren en de broodnodige investeringen in de regio zou kunnen opleveren. “We hebben hoop dat het mijnbedrijf zal blijven vechten”, zegt Greasly. “Het is frustrerend om te zien hoe alle obstakels op hun weg komen.”
Een juridische nachtmerrie
De juridische geschillen rond de mijn slepen al meer dan tien jaar aan. In september oordeelde het Hooggerechtshof dat de vergunning voor de mijn, verleend door de vorige conservatieve regering, onwettig was. Deze beslissing zou het lot van het project kunnen bezegelen. “Het mijnbedrijf lijkt de deadline om in beroep te gaan tegen de uitspraak te hebben gemist”, meldt een insider.
Milieuactivisten zijn vastbesloten het verzet voort te zetten. “We moeten ervoor zorgen dat de stem van de gemeenschap wordt gehoord”, zegt Heslam. “De mensen hier verdienen een toekomst die niet afhankelijk is van steenkool.”
De regio Cumbria heeft een lange geschiedenis van steenkoolwinning, die teruggaat tot de 17e eeuw. Maar de tijden zijn veranderd. De Britse steenkoolproductie is de afgelopen tien jaar met 96 procent gedaald. De laatste kolencentrales zijn gesloten en het land is nu een netto-importeur van steenkool. “De zon gaat onder in deze sector”, zegt Cradduck. “Het is moeilijk voor te stellen dat we terug kunnen naar vroeger.”
Het debat over de nieuwe kolenmijn in Cumbria is niet alleen een lokale kwestie, maar weerspiegelt de bredere uitdagingen waarmee Groot-Brittannië wordt geconfronteerd. In een tijd waarin het land zichzelf probeert te heroriënteren in een snel veranderende wereld, zou dit conflict over de kolenindustrie de ziel van het Engeland na de Brexit op de proef kunnen stellen.