Rozenkrans in het kruisvuur: eisen voor ontslag en nieuwe wetgevingsplannen!

Rozenkrans in het kruisvuur: eisen voor ontslag en nieuwe wetgevingsplannen!

Te midden van het voortdurende debat over zijn rol als voorzitter van het Nationaal Fonds voor de Slachtoffers van het Nationaal Socialisme blijft Walter Rosenkranz, de voorzitter van de Nationale Raad en FPÖ-politicus, standvastig. Ondanks massale kritiek, vooral van de Israëlitische Gemeenschap (IKG), die deelname aan bijeenkomsten onder zijn leiding uitsluit, kondigde Rosenkranz aan dat hij zijn positie in het Nationaal Fonds zou behouden. Luidruchtig Wenen.at Hij is wettelijk verplicht voorzitter te zijn van de Raad van Toezicht van het Nationaal Fonds en kan, indien nodig, in de commissie vertegenwoordigd zijn.

Daarom heeft Rosenkranz een wetswijziging geïnitieerd om zijn permanente vertegenwoordiging in het voorzitterschap mogelijk te maken. Alle partijen van de Nationale Raad, behalve de FPÖ, steunen dit initiatief, waarvoor een constitutionele meerderheid vereist is. In een interview met Ö1 gaf hij ook commentaar op de mogelijke bevoegdheden die hij zou kunnen uitoefenen in het geval van U-commissies. Zijn collega's in het presidium, Peter Haubner en Doris Bures, verwelkomen een “gewetensvol onderzoek” van zijn beslissing of hij moet aftreden of zich moet terugtrekken.

Conflicten en publieke perceptie

Een ander explosief incident dat Rosenkranz onder vuur bracht, was zijn omgang met de menselijke ketting tijdens de herdenking van de pogroms in november op de Judenplatz in Wenen. Zoals van orf.at Volgens berichten werd hij die dag door demonstranten verhinderd een krans te leggen. Rosenkranz ontkende echter dat hij opzettelijk in de situatie was terechtgekomen en wees erop dat hij de politie niet had gevraagd de menselijke keten te verbreken, omdat hij escalatie wilde voorkomen. Zijn verklaringen suggereerden dat hij zichzelf wilde zien als voorzitter van de Nationale Raad en niet als partijpoliticus.

Bovendien heeft Rosenkranz in het verleden met controverse te maken gehad vanwege oudere uitspraken over een illegale nazi. De negatieve publieke perceptie en de aanhoudende roep om zijn ontslag vormen een uitdaging voor hem, maar hij interpreteert dit publiekelijk als een teken van zijn vastberadenheid om aan de wettelijke vereisten te voldoen en het Nationaal Fonds op verantwoorde wijze te beheren.