Ο Πούτιν και το Ιράν: Μυστική Συμμαχία στο χείλος!

Ο Πούτιν και το Ιράν: Μυστική Συμμαχία στο χείλος!

Η νέα σύμβαση περιλαμβάνει 47 άρθρα και καλύπτει περιοχές όπως η στρατιωτική, η πολιτική, το εμπόριο, η έρευνα, η εκπαίδευση και ο πολιτισμός. Η ανάπτυξη της στρατιωτικής-τεχνικής συνεργασίας υπογραμμίζεται ιδιαίτερα. Και οι δύο χώρες έχουν επίσης προοπτικές για τη συνοδευτική συνεργασία στον τομέα ασφαλείας, όπου ο στόχος είναι να ενισχυθεί η αμοιβαία υποστήριξη στην καταστολή των αντιφρονούντων, αναφέρει tagesspiegel .

Προκλήσεις για τη Ρωσία

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος κάλεσε τον Πρόεδρο του Ιράν Massud Peseschkian στη Μόσχα, βλέπει τον εαυτό του σε μια αμηχανία κατάσταση. Η ορατή υποστήριξη του Ιράν θα μπορούσε να επιβαρύνει τη σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ειδικά τον Πρόεδρο Donald Trump. Από την άλλη πλευρά, ένα διάλειμμα με την Τεχεράνη θα μπορούσε να αποδυναμώσει την αξιοπιστία της Ρωσίας στις παγκόσμιες συμμαχίες. Αυτό τονίζει το zdf .

Η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών χαρακτηρίζεται από δυσπιστία. Το Ιράν χρειάζεται επειγόντως σύγχρονες τεχνολογίες όπλων, συμπεριλαμβανομένων των αεροσκαφών και των αμυντικών συστημάτων. Παρά τα χρόνια συζητήσεων σχετικά με τις πιθανές παραδόσεις όπλων, η Ρωσία δεν έχει κάνει μέχρι στιγμής συγκεκριμένα βήματα από αυτή την άποψη. Αυτή η απροθυμία οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι οι ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας και οι ικανότητες παραγωγής δεσμεύονται έντονα στη σύγκρουση της Ουκρανίας.

Προοπτικές και γεωπολιτικές συνέπειες

Η υποστήριξη της Tehrans από τη Μόσχα έχει ήδη υιοθετήσει συγκεκριμένες μορφές στο παρελθόν: το Ιράν παρείχε την τεχνολογία της Ρωσίας, ενώ και οι δύο χώρες προσπαθούν να απελευθερωθούν από το ξόρκι των διεθνών κυρώσεων. Το Ιράν εξέφρασε όλο και περισσότερο την επιθυμία να οικοδομήσει οικονομικές σχέσεις με τις ευρωπαϊκές χώρες, ενώ η Ρωσία προσπαθεί να αποκτήσει τις οικονομικές επιπτώσεις των κυρώσεων υπό έλεγχο.

Στον πληθυσμό του Ιράν, τα μικτά συναισθήματα παρουσιάζονται σε σύγκριση με την αυξανόμενη συνεργασία με τη Ρωσία. Ενώ ορισμένοι εκτιμούν την υποστήριξη σε στρατιωτικά και οικονομικά ζητήματα, άλλοι θέλουν μια προσέγγιση προς τη Δύση, ιδίως λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης, η οποία προκαλείται από τις υφιστάμενες κυρώσεις. Και οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν επομένως την πρόκληση να βρουν ισορροπία μεταξύ της πίστης και των δικών τους εθνικών συμφερόντων.

Συνολικά, η μελλοντική κατεύθυνση αυτής της εταιρικής σχέσης θα εξαρτηθεί αποφασιστικά από τις γεωπολιτικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τις σχέσεις με τα δυτικά έθνη. Αυτή η δυναμική δεν θα μπορούσε να επηρεάσει μόνο τη σταθερότητα των δύο χωρών, αλλά και οι συνέπειες για ολόκληρη την περιοχή.