Ο Pahlavi απαιτεί την πτώση των Mullahs - τι σημαίνει αυτό για το Ισραήλ;

Ιστορικό πλαίσιο

Η διαμάχη σχετικά με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα είχε ήδη τις ρίζες του στη δεκαετία του 1960. Το Ιράν, κάποτε στενό σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών κάτω από το Σάχ, έλαβε υποστήριξη στην οικοδόμηση του πυρηνικού του προγράμματος την εποχή εκείνη. Ο Σάχ υπέγραψε το συμβόλαιο αποκλεισμού πυρηνικών όπλων το 1970 για να προωθήσει την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Μετά την Ισλαμική Επανάσταση το 1979 και την πτώση του Σάχ κάτω από την Αγιαλραλα Ρουχολάχ Χομεϊνα, ωστόσο, οι γεωπολιτικές σχέσεις και το Ιράν άρχισαν να θεωρούν το Ισραήλ ως τον κύριο εχθρό.

Η ανακάλυψη ενός μυστικού συστήματος πυρηνικού εμπλουτισμού στη Natans το 2002, η διεθνής ανησυχία προκάλεσε ότι το Ιράν θα μπορούσε να εργαστεί κρυφά για την ανάπτυξη μιας ατομικής βόμβας. Από τότε, η κατάσταση συνέχισε να κερδίζει πολυπλοκότητα, με πολυάριθμες διπλωματικές προσπάθειες, οι οποίες ήταν συχνά στην άμμο. Μετά την μονομερή απόσυρση των Ηνωμένων Πολιτειών από την πυρηνική συμφωνία του 2018, σημειώθηκε αύξηση των στρατιωτικών ενεργειών μεταξύ Ιράν και Ισραήλ.

Στις 13 Ιουνίου 2025, υπήρξαν ανανεωμένες επιθέσεις από το Ισραήλ για τις ιρανικές στρατιωτικές δομές και τους πυρηνικούς στόχους. Οι ακριβείς επιπτώσεις στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι επί του παρόντος ασαφείς, αλλά η διεθνής κοινότητα εξακολουθεί να ανησυχεί για την πιθανή κλιμάκωση της σύγκρουσης στην περιοχή της κρίσης.