Ουρακοτάγκοι στο Βόρνεο: Διασώθηκαν μέσω νέας προστατευόμενης περιοχής!

Ουρακοτάγκοι στο Βόρνεο: Διασώθηκαν μέσω νέας προστατευόμενης περιοχής!

Σχεδόν 250 διασωθέντες ουρακοτάγκοι έχουν μεταφερθεί από ένα καταφύγιο στο Βόρνεο σε έναν νέο σταθμό. Η κίνηση, η οποία χρηματοδοτήθηκε από δωρεές, έγινε απαραίτητη επειδή το παλιό κέντρο διάσωσης Nyaru Menteng πρόκειται να μετατραπεί σε τοπική περιοχή αναψυχής. Η οργάνωση BOS (Borneo Orangutan Survival) τονίζει τη σημασία ενός φυσικού οικοτόπου για την αποκατάσταση των ζώων. Η συνεχής ανθρώπινη επαφή δεν είναι ιδανική για την αποκατάσταση του φυσικού τρόπου ζωής των ουρακοτάγκων.

Το νέο κέντρο είναι σχεδόν διπλάσιο, καλύπτει 132 εκτάρια, και βρίσκεται στο κεντρικό Καλιμαντάν. Εκεί τα ζώα βρίσκουν γερά σχοινιά, κούνιες ελαστικών, τεχνητές φωλιές και παιδική χαρά με ευκαιρίες αναρρίχησης. Εκτός από το δασικό σχολείο, η BOS διαθέτει επίσης ένα νηπιαγωγείο και τα νησιά προ-λαθροθηρίας, τα λεγόμενα «Walduni». Μερικοί από τους διασωθέντες ουρακοτάγκους θα παραμείνουν μόνιμα στο κέντρο γιατί δεν μπορούν να επιβιώσουν στη φύση.

Απειλές για ουρακοτάγκους

Η κατάσταση των ουρακοτάγκων είναι ανησυχητική. Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), οι ουρακοτάγκοι της Βόρνης βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαφάνισης. Απέχουν μόνο «ένα βήμα από την εξαφάνιση των ειδών». Κατατάσσονται ως «Κρίσιμα Κινδυνεύοντα» στην Κόκκινη Λίστα της IUCN, το υψηλότερο επίπεδο απειλής που αντανακλά τη δραματική μείωση του πληθυσμού τους. Η αποψίλωση των δασών για τις φυτείες φοινικέλαιου, τα ανθρακωρυχεία και το παράνομο εμπόριο άγριας ζωής είναι οι κύριοι λόγοι για την παρακμή αυτού του είδους.

Οι βιότοποι των ουρακοτάγκων, που υπάρχουν μόνο στις ζούγκλες του Βόρνεο και της Σουμάτρας, απειλούνται όλο και περισσότερο από την ανθρώπινη παρέμβαση. Οι αειφόρες μέθοδοι καλλιέργειας για φοινικέλαιο, καουτσούκ και χαρτί είναι απαραίτητες για να σταματήσει αυτή η απειλητική τάση. Η IUCN σχεδιάζει ένα συνέδριο για να συζητήσει στρατηγικές για τον καλύτερο έλεγχο της αλιείας και των φυτειών φοινικέλαιου.

Η ποικιλομορφία των ειδών ουρακοτάγκων

Η βιολογική οικογένεια των μεγάλων πιθήκων, η οποία περιλαμβάνει επίσης ουρακοτάγκους, περιλαμβάνει όχι μόνο μεγάλους μεγάλους πιθήκους όπως γορίλες και χιμπατζήδες, αλλά και μικρότερους γίβωνες. Από το 2017, τρία είδη ουρακοτάγκων έχουν αναγνωριστεί: ο ουρακοτάγκος του Βόρνεο, ο ουρακοτάγκος της Σουμάτρας και ο ουρακοτάγκος Tapanuli. Το τελευταίο κινδυνεύει ιδιαίτερα με εξαφάνιση, με μόνο περίπου 800 άτομα να ζουν σε έναν εξαιρετικά περιορισμένο βιότοπο στο δάσος Batang Toru.

Οι ουρακοτάγκοι είναι τα μεγαλύτερα δενδρόβια θηλαστικά και περνούν σχεδόν όλη τους τη ζωή στα δέντρα. Είναι μοναχικά ζώα και οι θηλυκοί ουρακοτάγκοι έχουν στενή σχέση με τους απογόνους τους, γεννώντας μόνο κάθε τέσσερα έως οκτώ χρόνια. Το άνοιγμα των φτερών τους μπορεί να φτάσει τα δύο μέτρα. Η βάναυση πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν αυτά τα μεγαλοπρεπή ζώα απαιτεί επείγουσα δράση για να διασφαλιστεί η συνέχιση της ύπαρξής τους.