ÖVP Plan voor de bescherming van de mensenrechten: politiek of hypocrisie?

ÖVP Plan voor de bescherming van de mensenrechten: politiek of hypocrisie?

Dolomitenstadt, Österreich - De opmars van de federale kanselier Christian Stocker (ÖVP) om de praktijk van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EVRM) in het migratiegebied te veranderen, veroorzaakt grote discussies in de Oostenrijkse politiek. Volgens een rapport van Dolomitenstadt , de spö en Neos-fabriek bekritiseert dit initiatief. Petra Bayr uit de SPö omschreef de opmars als "zeer problematisch" en benadrukt de onafhankelijkheid van de jurisprudentie. Het benadrukt dat het Europees Verdrag voor de rechten van de mensenrechten (EVRM) een basisbouwsteen van de wetgeving van de mensenrechten is en de interpretatie is voorbehouden aan de rechtbanken, met name de EVRM.

Stephanie KriSper van de Neos ziet de opmars als "solide" en bekritiseert politieke oproepen naar onafhankelijke rechtbanken. Terwijl de Europese minister Claudia Plakolm (ÖVP) de discussie over de EVRM steunt en de noodzaak benadrukt om in staat te zijn om asielzoekers van de inbreuk te kunnen uitzetten, wijst ze erop dat de EVRM deel uitmaakt van de Oostenrijkse grondwet en zo de handen van de regering bindt. Dit roept de vraag op in hoeverre de politieke druk op de rechterlijke macht kan worden uitgeoefend en of dit de onafhankelijkheid beïnvloedt.

Politiek debat en reacties

De FPö daarentegen ondersteunt de opmars, maar de ÖVP beschuldigt "dubbele moraliteit en hypocrisie", omdat de ÖVP eerder een soortgelijk voorstel had afgewezen. Dit argument in de politieke ruimte weerspiegelt een breder debat dat verder gaat dan Oostenrijk, en combineert met de huidige situatie in andere Europese landen, die zich ook richten op de EVRM. Algemeen secretaris van de Europese Raad Alain Berset bekritiseert het initiatief van negen EU -landen die streven naar een verandering in de EVRM en waarschuwt voor politieke druk op de rechterlijke macht.

In de context van deze politieke relevantie speelt de EVRM een centrale rol, vooral met betrekking tot de bescherming van de mensenrechten in Europa. De EVRM, die werd ondertekend op 4 november 1950 en van kracht is sinds 1953, is van toepassing op meer dan 700 miljoen mensen in 46 landen en garandeert fundamentele rechten zoals vrijheid van meningsuiting, het recht op eerlijke juridische procedures en bescherming tegen marteling en slavernij. In een huidige beslissing constateerde de EVRM dat oordelen tegen een Duitse tegenstander van abortus een schending van de EVRM waren. De man ontving een vergoeding van ongeveer 14.000 euro voor de beperkingen op zijn vrijheid van meningsuiting. Dit laat opnieuw zien hoe cruciaal de toepassing van de EVRM voor de individuele rechten van burgers in Europa.

Multi -gelaagde belang van de EVRM

De EVRM is het centrale instrument voor het beschermen van de mensenrechten in Europa en wordt regelmatig bijgewerkt. Het eerste extra protocol van 1952 om eigendom en het recht op onderwijs te beschermen, evenals het uitgebreide verbod op discriminatie zijn essentiële componenten. De EVRM is de controle van de staten om te voldoen aan de EVRM als een permanente rechtbank, die sinds 1998 verantwoordelijk is. Dit heeft het oppervlak van de politieke debatten veranderd door de conflicten niet alleen uit te breiden naar nationale, maar ook naar Europese zaken.

Over het algemeen is het debat over de EVRM niet alleen een politiek strateegspel, maar is het in direct verband met de mensenrechten in Europa en de verantwoordelijkheid die zowel regeringen als bedrijven dragen om universele mensenrechten te behouden en te beschermen. Daarom valt het nog te bezien hoe deze onderwerpen zich zullen ontwikkelen binnen het politieke landschap.