Πυρηνική αναβάθμιση: Υπάρχει νέος αγώνας εξοπλισμών μετά το 2026;

Πυρηνική αναβάθμιση: Υπάρχει νέος αγώνας εξοπλισμών μετά το 2026;

Deutschland, Land - Η συζήτηση σχετικά με τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας αυξάνεται επείγουσας ανάγκης, ενώ η νέα συμφωνία εκκίνησης, η τελευταία διακυβέρνηση για το θέμα αυτό, λήγει στις αρχές του 2026. Σύμφωνα με το kleine zeitung, ο ερευνητής SIPRI Hans Hans Hans Hans Hans M. Ο ένοπλος πόλεμος έχει παρατηρηθεί από τότε που ο Ψυχρός Πόλεμος τελειώνει τώρα.

Ο Dan Smith, διευθυντής του Sipri, προειδοποιεί για ένα νέο πυρηνικό όπλο και συνειδητοποιεί ότι ο διμερής έλεγχος των πυρηνικών όπλων μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων έχει έρθει σε κρίση. Ήδη από τον Φεβρουάριο του 2023, η Ρωσία ανέστειλε τη συνεργασία ως μέρος της νέας συμφωνίας εκκίνησης και δεν ενέκρινε πλέον τις επιθεωρήσεις από το εξωτερικό, οι οποίες ενίσχυαν περαιτέρω την κατάσταση.

Παγκόσμια αποθέματα και δυναμική θωράκισης

Η κατάσταση ενισχύεται από την αύξηση των παγκόσμιων πυρηνικών όπλων. Εκτιμάται ότι υπήρχαν συνολικά 12.241 πυρηνικά εκρηκτικά κεφάλια τον Ιανουάριο του 2025, με περίπου 9.614 σε στρατιωτικά αποθέματα διαθέσιμα για πιθανή χρήση. Από αυτά, 3.912 εκρηκτικά κεφάλια είναι έτοιμα για χρήση, και περίπου 2.100 βρίσκονται σε βαλλιστικούς πυραύλους με υψηλή προειδοποίηση. Το Tagesschau υπογραμμίζει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πρόθυμοι να συζητήσουν για τους πυρηνικούς κινδύνους για να αποφύγουν πιθανές συγκρούσεις μετά το 2026.

Η ταχεία πυρηνική αναβάθμιση της Κίνας είναι επίσης ανησυχητική. Ο Jake Sullivan, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, προειδοποιεί ότι η Κίνα θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει έως και 1500 ατομικά εκρηκτικά κεφάλια μέχρι το 2035. Αυτό θα αναγκάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να ευθυγραμμίσουν τη στρατηγική της για αποτρεπτικό σε δύο ισοδύναμες πυρηνικές δυνάμεις.

Ιστορικό πλαίσιο ελέγχου των όπλων

Επιπλέον, ο πολυμερής έλεγχος έχει σταματήσει από τη δεκαετία του 1990 και η συμφωνία πυρηνικής μη διανομής (NVV) που υιοθετήθηκε το 1968 προβλέπει τόσο τον αφοπλισμό όσο και την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Παρά την παγκόσμια αποδοχή του, με λίγες εξαιρέσεις, τις ανησυχίες σχετικά με τον αφοπλισμό και την ανάγκη ανάπτυξης νέων προσεγγίσεων στον πυρηνικό αφοπλισμό.

Συνολικά, το μέλλον του παγκόσμιου ελέγχου πυρηνικών όπλων είναι αβέβαιο και η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει την πρόκληση να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για την πρόληψη της νέας πυρηνικής αναβάθμισης και την ενίσχυση των υφιστάμενων συμβάσεων.