Kościół i masoni: W końcu wyjaśniono historyczne nieporozumienie!

W niedawnym wywiadzie dla chorwackiego magazynu Express austriacki ksiądz i teolog Michael Heinrich Weninger powiedział, że nie wszystkich masonów należy postrzegać jako przeciwników Kościoła katolickiego. W XVIII i XIX w. było tu wielu przedstawicieli Kościoła, w tym księży i ​​biskupów, którzy należeli do lóż masońskich. Weninger podkreśla, że ​​we Włoszech działają różne Wielkie Loże Masońskie, z których część jest otwarta na dialog, a inne są w opozycji do Kościoła. Sugeruje to, że zarówno Kościół, jak i masoni popełnili w przeszłości błędy w różnicowaniu. Chociaż Kościół katolicki w dalszym ciągu utrzymuje swoją niezgodność z zasadami masonerii, istnieje pewne uznanie różnorodności w obrębie tej społeczności, jak wyjaśnia Weninger. Niemniej jednak historyczny obraz masonerii jako zagrożenia dla Kościoła pozostaje, co zdaniem Weningera należy pilnie doprecyzować, aby wyjaśnić nieporozumienia Kathpress zgłoszone.

Znaczący krok w kierunku dialogu nastąpił w 1970 r. wraz z Deklaracją z Lichtenau, która powstała podczas konferencji w Lichtenau w Górnej Austrii. To porozumienie pomiędzy masonami z Niemiec, Austrii i Szwajcarii a Kościołem katolickim sformułowało pełne szacunku podejście do relacji między tymi dwiema grupami. Deklaracja jasno stwierdza, że ​​masoni nie reprezentują żadnej religii i dlatego opowiadają się za wolnością przekonań i sumienia. Choć dokument został podpisany przez przedstawicieli Kościoła, do chwili obecnej nie uzyskał on autoryzacji kościelnej. Co ciekawe, celem masonów jest, aby Kościół zaprzestał swojej negatywnej oceny ich, co mogłoby położyć podwaliny pod dalszy dialog między obiema stronami. Kontekst historyczny ustanowiony przez Sobór Watykański II i zawarte w nim wezwanie do wolności religijnej zapewnia ramy, które są nadal aktualne dla kontynuowania dialogu między Kościołem katolickim a masonerią Wikipedia przegląd najważniejszych wydarzeń.