Εκκλησία και Freemasons: Μια ιστορική παρεξήγηση τελικά διευκρίνισε!

Σε μια πρόσφατη συνέντευξη με το Croatian Magazine Express, ο αυστριακός ιερέας και ο θεολόγος Michael Heinrich Weninger εξέφρασαν ότι δεν πρέπει να θεωρηθούν όλοι οι Freemasons ως αντιπάλους της Καθολικής Εκκλησίας. Τον 18ο και 19ο αιώνα υπήρχαν πολλοί εκπρόσωποι εκκλησιών, συμπεριλαμβανομένων των ιερέων και των επισκόπων, που ανήκαν στους Ελευθεροτέρους. Ο Weninger υπογραμμίζει ότι υπάρχουν διάφορα μεγάλα μασονικά μεγάλα καταλύματα στην Ιταλία, μερικές από τις οποίες είναι έτοιμες για διάλογο, ενώ άλλοι αντιτίθενται στην εκκλησία. Αυτό υποδηλώνει ότι τόσο η εκκλησία όσο και οι Ελευθεροτέχνης έχουν διαπράξει σφάλματα διαφοροποίησης στο παρελθόν. Αν και η Καθολική Εκκλησία συνεχίζει να τηρεί την ασυμβατότητα των αρχών του Τεκτονισμού, υπάρχει μια ορισμένη αναγνώριση της ποικιλομορφίας μέσα σε αυτήν την κοινότητα, όπως εξηγεί ο Weninger. Παρ 'όλα αυτά, η ιστορική εικόνα του Τεκτονισμού παραμένει ως απειλή για την εκκλησία, η οποία, σύμφωνα με τον Weninger, πρέπει επειγόντως να ξεκαθαρίσει τις παρεξηγήσεις, όπως το Ένα σημαντικό βήμα προς το διάλογο πραγματοποιήθηκε το 1970 με την εξήγηση του Lichtenau, η οποία ελήφθη κατά τη διάρκεια μιας διάσκεψης στο Lichtenau της Άνω Αυστρίας. Αυτή η συμφωνία μεταξύ Freemasons από τη Γερμανία, την Αυστρία και την Ελβετία και την Καθολική Εκκλησία διατύπωσαν μια σεβαστή προσέγγιση στη σχέση μεταξύ αυτών των δύο ομάδων. Η εξήγηση καθιστά σαφές ότι οι Ελευθεροτέχνης δεν αντιπροσωπεύουν καμία θρησκεία και έτσι υποστηρίζουν την ελευθερία της πίστης και της συνείδησης. Παρόλο που το έγγραφο υπογράφηκε από εκπροσώπους της εκκλησίας, δεν έχει λάβει καμία άδεια εκκλησίας μέχρι σήμερα. Είναι ενδιαφέρον ότι είναι ο στόχος των Freemasons ότι η εκκλησία αφήνει την αρνητική της κρίση γι 'αυτούς, η οποία θα μπορούσε να δημιουργήσει τα βασικά για περαιτέρω διάλογους μεταξύ των δύο πλευρών. Η ιστορική σύνδεση, η οποία ιδρύθηκε από το Δεύτερο Συμβούλιο του Βατικανού και την έκκλησή του προς την ελευθερία της θρησκείας, προσφέρει ένα πλαίσιο που εξακολουθεί να είναι σχετικό σήμερα για να συνεχίσει τον διάλογο μεταξύ της Καθολικής Εκκλησίας και του Ελεύθερου Ομοίως, όπως το