Ο αρμονικός συνασπισμός εξέπληξε: η διορατικότητα στις πρώτες 100 ημέρες!

Ο αρμονικός συνασπισμός εξέπληξε: η διορατικότητα στις πρώτες 100 ημέρες!

Österreich - Οι πρώτες 100 ημέρες του νέου τριπλού συνασπισμού των ÖVP, SPö και Neos στις 5 Ιουνίου 2025 χαρακτηρίζονται από απροσδόκητα αρμονικές συναντήσεις των ιδεολογικά διαφορετικών εταίρων. Αυτή η αξιοσημείωτη συγχώνευση, η οποία προέκυψε στη δεύτερη προσπάθεια, παρουσίασε σκεπτικιστικές προσδοκίες στην αρχή λόγω της επισφαλούς κατάστασης του κρατικού προϋπολογισμού και της αδύναμης οικονομίας κατά το τρίτο έτος της ύφεσης. Παρ 'όλα αυτά, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση άρχισε αμέσως την ενοποίηση του προϋπολογισμού μετά την επαίνεσή της στις 3 Μαρτίου.

Το Εθνικό Συμβούλιο έλαβε αρκετές αποφάσεις που περιελάμβαναν τόσο τις ανησυχίες του SPö όσο και τη στάση ενοικίασης τόσο στις υπο-περιοχές όσο και στις πρωτοβουλίες ÖVP, όπως το προσωρινό διάλειμμα για οικογενειακή επανένωση. Οι προτάσεις NEOS για την προώθηση των τάξεων προσανατολισμού και της γερμανικής χρηματοδότησης ακούστηκαν επίσης. Αυτή η διαδικασία λήψης αποφάσεων προωθείται από την αρχή της "αφήνοντας τη ζωή και τη ζωή", σύμφωνα με την οποία κάθε μέρος μπορεί να καθορίσει ένα θέμα κάθε εβδομάδα. Παρά το προηγούμενο δημόσιο εχθρικό, ο συνασπισμός χαρακτηρίζεται από αξιοσημείωτη ενότητα και ο Καγκελάριος Christian Stocker δείχνει έναν πραγματισμό που απροσδόκητα το πλύνει στον ρόλο του καγκελαρίου.

Προκλήσεις και αντιδράσεις

Μια αξιοσημείωτη πτυχή της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης είναι η αυξανόμενη δημοτικότητα του Υπουργού Οικονομικών Markus Marterbauer από το SPö, η οποία επίσης εκπλήσσει με ρεαλιστικές προσεγγίσεις. Παρά τις θετικές αυτές εξελίξεις, λείπει το γενικό πνεύμα αισιοδοξίας και οι αξίες ενθάρρυνσης των κομμάτων του συνασπισμού παραμένουν σταθερές. Σε αντίθεση με αυτό, οι αρνητικές αναφορές για τον υπουργό του κράτους του NEOS Josef Schellhorn, ο οποίος έχει επικριθεί λόγω του πολυτελούς εταιρικού αυτοκινήτου του.

Τους ερχόμενους μήνες, οι συγκρούσεις στον τομέα της παρακολούθησης των υπηρεσιών μέτρησης και της προγραμματισμένης μεταρρύθμισης της κοινωνικής βοήθειας θα μπορούσαν να θέσουν τη δοκιμή του συνασπισμού. Επιπλέον, οι απαραίτητες εξοικονομήσεις και οι μεταρρυθμίσεις διαρθρωτικής πολιτικής είναι προκλήσεις που πρέπει να κατακτηθούν. Οι προηγούμενες προσδοκίες του συνασπισμού είναι χαμηλές λόγω των διαφορών στο περιεχόμενο μεταξύ των μερών, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει η πιθανότητα θετικών εκπλήξεων.

Πολιτικές διαπραγματεύσεις και στρατηγικές