Το νέο αεροδρόμιο του Μπαλοκιστάν στο Πακιστάν χρειάζεται επειγόντως επιβάτες

Ενώ οι αρχές επαινούν το CPEC ως μετασχηματισμό για την περιοχή, λείπουν τα στοιχεία των αλλαγών στο Gwadar. Η πόλη δεν συνδέεται με το εθνικό δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας - η ηλεκτρική ενέργεια είτε προέρχεται από το γειτονικό Ιράν είτε παράγεται από ηλιακούς συλλέκτες και υπάρχει επίσης έλλειψη καθαρού νερού. Ένα αεροδρόμιο με χωρητικότητα 400.000 επιβατών δεν αποτελεί προτεραιότητα για τους 90.000 κατοίκους της πόλης.

Ο Azeem Khalid, ειδικός σε διεθνείς σχέσεις που ειδικεύεται στις σχέσεις μεταξύ Πακιστάν και Κίνας, εκφράζει: «Αυτό το αεροδρόμιο δεν είναι για το Πακιστάν ή το Gwadar.

συγκρούσεις και κατάσταση ασφάλειας στο Balochistan

Το CPEC έχει ξεκινήσει μια δεκαετία εξέγερσης στον πόρο -Rich και στρατηγικά σημαντική επαρχία του Μπαλοκιστάν. Οι αυτονομιστές αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους και κατευθύνονται εναντίον τόσο των πακιστανικών στρατευμάτων όσο και των κινεζικών εργαζομένων στην επαρχία και πέραν αυτού. Η εθνοτική μειονότητα του Baloch στο Πακιστάν ισχυρίζεται ότι διακρίνεται από την κυβέρνηση και να βιώσει μειονεκτήματα σε σύγκριση με άλλες περιοχές της χώρας, τις οποίες αρνείται η κυβέρνηση.

Για να προστατεύσει τις επενδύσεις της Κίνας, το Πακιστάν έχει επεκτείνει τη στρατιωτική της παρουσία στο Gwadar για να αναλάβει δράση κατά της αντιπολίτευσης. Η πόλη χαρακτηρίζεται από σημεία ελέγχου, συρματόσχοινα, στρατιώτες, οδοφράγματα και παρατηρητές. Οι δρόμοι είναι κλειστοί σε αρκετές ημέρες την εβδομάδα για να εξασφαλίσουν την ασφαλή μεταφορά των Κινέζων εργαζομένων και των πακιστανικών VIP.

Η ζωή στο Gwadar πίσω από την πρόσοψη

Οι κάτοικοι της περιοχής αισθάνονται υπό αυξανόμενη πίεση. Ο Khuda Bakhsh Hashim, κάτοικος 76 ετών, θυμάται νωρίτερα: "Κανείς δεν ρώτησε πού πηγαίνουμε ή τι κάνουμε. Απολαύσαμε νύχτες στα βουνά ή στις αγροτικές περιοχές". Σήμερα πρέπει να αποδείξουν την ταυτότητά τους και ο Hashim διαμαρτύρεται για την απώλεια της ελευθερίας και της ποιότητας ζωής.

Οι υδάτινοι πόροι των Gwadares εξαντλούνται λόγω ξηρασίας και ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι η CPEC δημιούργησε περίπου 2.000 τοπικές θέσεις εργασίας, αλλά παραμένει ασαφές αν αυτό σημαίνει ότι οι κάτοικοι του Baloch ή άλλοι Πακιστού.

Οι προκλήσεις του τοπικού πληθυσμού

Αν και ο Gwadar φαίνεται γοητευτικός και φιλόξενο, υπάρχει η αίσθηση ότι μια επίσκεψη μπορεί να είναι επικίνδυνη ή δύσκολη. Υπάρχει μόνο μια εμπορική σύνδεση πτήσης από το Gwadar προς το Καράτσι, τη μεγαλύτερη πόλη του Πακιστάν. Οι άμεσες πτήσεις προς την Quetta, η επαρχιακή πρωτεύουσα του Μπαλοκιστάν ή το Ισλαμαμπάντ δεν είναι διαθέσιμες. Οι ακτιβιστές αναφέρουν την εξαναγκασμό και τα βασανιστήρια, αλλά η κυβέρνηση αρνείται αυτό.

Αν και ο Hashim ελπίζει ότι η CPEC μπορεί να προσφέρει στους ντόπιους, ειδικά τους νέους, αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα. Λέει: "Αν κάποιος έχει αρκετό να φάει, γιατί πρέπει να επιλέξουν λάθος τρόπο;"

Πράξη καθυστερημένου ανοίγματος

Οι αφορά η ασφάλεια καθυστέρησαν το άνοιγμα του διεθνούς αεροδρομίου, καθώς οι φόβοι ότι τα κοντινά βουνά θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως στόχος. Αντί για μια τελετή έναρξης, πραγματοποιήθηκε μια εικονική τελετή μεταξύ του πακιστανικού πρωθυπουργού Shehbaz Sharif και του κινεζικού ομόλογου Li Qiang. Η πρώτη πτήση ήταν ταμπού για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το κοινό

Abdul Ghafoor Hoth, Πρόεδρος του Περιφερειακού Κόμματος Balochistan Awami, επέκρινε ότι κανένας κάτοικος του Gwadar εργάστηκε στο αεροδρόμιο - "ούτε καν ως φρουρός ασφαλείας". Τον Δεκέμβριο, ο Hoth διοργάνωσε καθημερινά διαμαρτυρία ενάντια στις συνθήκες διαβίωσης στο Gwadar, το οποίο έληξε 47 ημέρες αργότερα από ό, τι οι αρχές υποσχέθηκαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των ντόπιων για καλύτερη πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια και το νερό. Από τότε δεν έχει σημειωθεί πρόοδος σε αυτές τις απαιτήσεις.

Χωρίς τοπικούς εργαζόμενους, αγαθά ή υπηρεσίες, δεν υπάρχουν οφέλη από την CPEC για τους ανθρώπους που βρίσκονται στην περιοχή, λέει ο Khalid. Η παρουσία κινεζικών επενδύσεων έφερε επίσης ένα αυστηρό περιβάλλον ασφαλείας που δημιούργησε περισσότερα εμπόδια και εμβαθυνόμενη υποψία. "Η πακιστανική κυβέρνηση δεν είναι έτοιμη να δώσει στον λαό Baloch κάτι και να αντιταχθεί στο Baloch, να δεχτεί κάτι από την κυβέρνηση", καταλήγει ο Khalid.