Το συμβούλιο για το κλίμα της Βιέννης ζητά συμβιβασμό για μια μακροπρόθεσμη ElWG!

Το συμβούλιο για το κλίμα της Βιέννης ζητά συμβιβασμό για μια μακροπρόθεσμη ElWG!

Στις 17 Νοεμβρίου 2025, ο Jürgen Czernohorzky, σύμβουλος για το κλίμα της Βιέννης, καλεί τα ομοσπονδιακά κόμματα να είναι πιο πρόθυμα να συμβιβαστούν με τον νόμο περί βιομηχανίας ηλεκτρικής ενέργειας (ElWG). Αυτό είναι ένα βασικό βήμα για την επίτευξη πλειοψηφίας δύο τρίτων για το επερχόμενο ψήφισμα. Ο Czernohorzky περιγράφει το τρέχον σχέδιο νόμου ως «υποσχόμενο» και τονίζει τις θετικές επιπτώσεις στον πληθυσμό. Τονίζει ότι η σχεδιαζόμενη αλλαγή του νόμου όχι μόνο θα καταστήσει φθηνότερη την επέκταση του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά μπορεί και να μειώσει το κόστος του ρεύματος.

Ο Czernohorzky εξηγεί ότι μια απόφαση του ElWG είναι ζωτικής σημασίας για την ποιότητα ζωής του πληθυσμού, ειδικά εάν ο νόμος έχει σαφή κοινωνική υπογραφή. Αυτό το μέτρο αποτελεί μέρος των ολοκληρωμένων προσπαθειών της Βιέννης για τη θέσπιση λογικών μέτρων προστασίας του κλίματος. Η πόλη έχει ήδη κάνει πολλά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση τα τελευταία πέντε χρόνια, αλλά για να επιτύχει τους κλιματικούς στόχους της έως το 2040, η Βιέννη χρειάζεται ομοσπονδιακή υποστήριξη.

Διατηρήστε τους κλιματικούς στόχους

Το Δημοτικό Συμβούλιο για το Κλίμα τονίζει ότι ένας ισχυρός ομοσπονδιακός νόμος για την προστασία του κλίματος είναι απαραίτητος για την επίτευξη αυτών των κλιματικών φιλοδοξιών. Για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις της κλιματικής κρίσης, είναι απαραίτητες έγκαιρες αλλαγές σε σημαντικά νομικά κείμενα, συμπεριλαμβανομένων του νόμου περί βιομηχανίας αερίου, του νόμου περί μίσθωσης και της EABG. Επιπλέον, ο Czernohorzky ζητά ευρεία χρηματοδότηση για να διασφαλιστεί η κλιματική ουδετερότητα της Βιέννης.

Η σημασία των αλλαγών υπερβαίνει τις τεχνικές προσαρμογές. Αντικατοπτρίζουν την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που ενισχύει την κοινωνική συνοχή στην πόλη. Παρόμοια σύνδεση μεταξύ ασφάλειας και κοινωνικής σταθερότητας καταγράφεται επίσης στη σεισμολογία, όπου η αξιολόγηση των σεισμών έχει συνήθως διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Συγκριτική μέτρηση σεισμών

Ένα ενδιαφέρον πλαίσιο είναι η μέτρηση των σεισμών. Η κλίμακα Ρίχτερ, που αναπτύχθηκε από τους Charles Richter και Beno Gutenberg το 1935, βαθμολογεί την ενέργεια που απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια ενός σεισμού. Αυτή η κλίμακα είναι λογαριθμική και δείχνει ότι μια αύξηση κατά ένα βαθμό σημαίνει δεκαπλάσια αύξηση του πλάτους των σεισμικών κυμάτων. Αντίθετα, η κλίμακα Mercalli μετρά την ένταση ενός σεισμού με βάση τις ζημιές που προκλήθηκαν από το συμβάν. Αυτές οι διαφορετικές προσεγγίσεις καθιστούν σαφές ότι ακόμη και με σεισμό του ίδιου μεγέθους, τα αποτελέσματα μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τις τοπικές γεωλογικές και δομικές συνθήκες.

Ένα παράδειγμα της δραματικής φύσης αυτών των διαφορών μπορεί να φανεί στους πιο καταστροφικούς σεισμούς στην ιστορία, συμπεριλαμβανομένου του σεισμού του 1960 στη Valdivia της Χιλής, μεγέθους 9,5 βαθμών. Αυτό υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι να τηρούνται επίσης τα περιφερειακά και παγκόσμια κλιματικά πρότυπα προκειμένου να αποφευχθεί η τραγωδία ενός τέτοιου γεγονότος.

Συνολικά, οι επικείμενες αποφάσεις σχετικά με τον νόμο περί βιομηχανίας ηλεκτρικής ενέργειας στη Βιέννη τοποθετούνται στο ευρύτερο πλαίσιο μιας παγκόσμιας πρόκλησης που απαιτεί τόσο τεχνική καινοτομία όσο και κοινωνική ευθύνη.