Μητέρα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για βρεφοκτονία στη Νέα Ζηλανδία

Μητέρα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για βρεφοκτονία στη Νέα Ζηλανδία

Μια 45χρονη μητέρα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη στη Νέα Ζηλανδία αφού δολοφόνησε τα δύο παιδιά της, ηλικίας 8 και 6 ετών, και έκρυψε τα πτώματα σε βαλίτσες. Η δίκη πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2025 στο Ανώτατο Δικαστήριο του Όκλαντ, το οποίο έκρινε τη γυναίκα ένοχη. Ο δικαστής Τζέφρι Βένινγκ όρισε ελάχιστη ποινή κάθειρξης 17 ετών χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης υπό όρους. Αυτή η τραγική υπόθεση ήρθε στο φως της δημοσιότητας το 2022, όταν ένα ζευγάρι ανακάλυψε τις βαλίτσες που περιείχαν τα λείψανα των παιδιών σε μια δημοπρασία στο Ώκλαντ. Σε αυτό το σημείο, τα παιδιά είχαν ήδη πεθάνει για περίπου τέσσερα χρόνια.

Οι βαλίτσες βρίσκονταν σε μια αποθήκη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εκτός από την αναπαράσταση μιας βαθιάς ανθρώπινης τραγωδίας, η υπόθεση εγείρει δύσκολα ερωτήματα σχετικά με την ψυχική ασθένεια και τον αντίκτυπό της στη συμπεριφορά. Η μητέρα, με καταγωγή από τη Νότια Κορέα, παραδέχτηκε στο δικαστήριο ότι ναρκώνει τα παιδιά της μετά τον θάνατο του συζύγου της από καρκίνο το 2017 και στη συνέχεια τα σκότωσε. Μετά το έγκλημα, πέταξε σπίτι, αλλά συνελήφθη λίγες εβδομάδες αργότερα και τελικά εκδόθηκε στη Νέα Ζηλανδία.

Τα ψυχολογικά προβλήματα ως κεντρικός παράγοντας

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο δικαστής διέταξε πρόσθετες ψυχιατρικές εκθέσεις καθώς η ψυχική υγεία του κατηγορούμενου θεωρήθηκε βασική πτυχή της υπόθεσης. Κατά την έκδοση της ποινής, ο δικαστής Βένινγκ εξήγησε ότι η μητέρα σκότωσε τα παιδιά της επειδή κυριεύτηκε από την ευθύνη μετά τον θάνατο του συζύγου της. Τόνισε ότι η κριτική επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η γυναίκα σκόπευε να σκοτώσει τα παιδιά της και γνώριζε το ηθικό λάθος των πράξεών της.

Το πλαίσιο τέτοιων εγκλημάτων είναι συχνά πολύπλοκο. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η βρεφοκτονία είναι συχνά μια πράξη απόγνωσης από μητέρες που παλεύουν με υπερβολικό άγχος, οικονομικές δυσκολίες ή ψυχικές ασθένειες. Οι λόγοι για τέτοια αδικήματα μπορεί να αντιπροσωπεύουν ένα φάσμα προβλημάτων ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης και της ψύχωσης. Σε πολλές περιπτώσεις, η έλλειψη υποστήριξης και οι κρυφές εγκυμοσύνες οδηγούν σε τραγικές αποφάσεις. Οι μητέρες μετανάστριες μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευάλωτες καθώς συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες και νιώθουν μοναξιά και απομόνωση.

Δεδομένων των τρομερών συνθηκών, ψυχολόγοι και ειδικοί καλούν την κοινωνία να εντοπίσει συστημικά προβλήματα και να προσφέρει έγκαιρη υποστήριξη για να αποφευχθούν τέτοιες τραγωδίες στο μέλλον. Η περίπτωση της 45χρονης μητέρας από τη Νέα Ζηλανδία συμβολίζει πολλά αόρατα και αδιευκρίνιστα προβλήματα που έχουν βαθύτερες ρίζες στην κοινωνία.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το δύσκολο θέμα, συμπεριλαμβανομένου του ψυχολογικού υπόβαθρου της βρεφοκτονίας, ανατρέξτε στην αναφορά του Καθρέπτης που αναφέρεται, καθώς και μια πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση των αιτιών της βρεφοκτονίας στον ιστότοπο του MDR.

Αυτή η τραγωδία υποδηλώνει ότι είναι σημαντικό να μιλάμε ανοιχτά για τη βρεφοκτονία και τις ψυχολογικές αιτίες της προκειμένου να αντιμετωπιστεί η έλλειψη φροντίδας και το κοινωνικό στίγμα.