Suche
Mein Konto
Kopermuziek in Oostenrijk: UNESCO verklaart traditie tot cultureel erfgoed!
Op 6 december 2024 werden Oostenrijkse fanfares erkend als immaterieel cultureel erfgoed, geëerd voor hun culturele bijdrage en de vrijwillige inzet van 140.000 muzikanten.
Kopermuziek in Oostenrijk: UNESCO verklaart traditie tot cultureel erfgoed!
Als onderdeel van een feestelijke ceremonie op 6 december 2024 in kasteel Zell an der Pram (Opper-Oostenrijk) werden nieuwe elementen toegevoegd aan de nationale lijst van immaterieel cultureel erfgoed. Tot de tradities die in ere worden gehouden behoort onder meer de “klank- en speeltraditie van Oostenrijkse fanfares”. De ongeveer 140.000 muzikanten die optreden in kleurrijke klederdracht leveren in totaal ruim 28 miljoen vrijwilligersuren per jaar op. Door repetities, optredens en sociale engagementen zijn ze een onmisbare pijler van de Oostenrijkse cultuur en gemeenschap.
Opname in de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed is meer dan alleen een titel; het is een publieke erkenning van de waardevolle bijdragen die deze bands aan de samenleving leveren. Deze levende cultuurdragers verbinden generaties en verschillende sociale klassen. Kopermuziek wordt gevierd als een manier van samenleven en bevordert waarden als democratisch bewustzijn, tolerantie en teamwerk. De organisaties en gemeenschappen die dergelijke muziekgroepen ondersteunen worden opgeroepen om dit soort cultuur actief te cultiveren en te promoten.
UNESCO en het immaterieel cultureel erfgoed
De Representatieve Lijst van het immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid van UNESCO, gelanceerd in 2008, heeft tot doel de culturele diversiteit wereldwijd zichtbaar te maken, inclusief tradities zoals muziek, dans en orale tradities. Oostenrijk heeft in 2009 de Conventie voor het Behoud van Immaterieel Cultureel Erfgoed geratificeerd en maakt daarom deel uit van een mondiaal netwerk dat verschillende vormen van culturele expressie beschermt. Momenteel bevat de lijst 569 items uit 136 landen, die allemaal verband houden met de UNESCO-agenda voor de bescherming van cultureel erfgoed, zoals Wikipedia meldt.
Erkenning als immaterieel cultureel erfgoed geeft de bands niet alleen prestige, maar verplicht hen ook deze tradities veilig te stellen voor toekomstige generaties. Dit onderstreept het belang van culturele praktijken die in harmonie zijn met de sociale ontwikkeling en het culturele geheugen van een land. Last but not least kunnen gemeenschappen er trots op zijn deel uit te maken van deze belangrijke culturele traditie!