Piłka nożna w strefie wojennej: Sorja Luhansk walczy o istnienie!

Piłka nożna w strefie wojennej: Sorja Luhansk walczy o istnienie!

Kiew, Ukraine - W cieniu wojny ukraińscy piłkarze polegają na sukcesie sportowym niezależnie od ich niepewnej sytuacji. Gabriel Eskinja, 21-letni profesjonalista piłkarski, gra codziennie dla Sorji Luhansk i codziennie doświadcza okropności konfliktu. Pomimo ciągłych syren, które ostrzegają go i jego kolegów z drużyny, codzienne życie w bazie sportowców nad schronieniem powietrznym pozostaje prawie normalne. W rozmowie telefonicznej z APA Eskinja powiedziała: „Syreny są codziennym towarzyszem”. Niedawno wrócił do Styrii, ale dla niego nie ma wątpliwości, że chce pozostać na Ukrainie, aby realizować swoją pasję do piłki nożnej, nawet jeśli jego decyzja zawierała obawy związane z rodziną, jak opisał w wywiadzie.

nieporównywalna bajka na Ukrainie

Sorja Luhansk, tradycyjny klub miasta, coraz częściej stał się zespołem wyjazdowym po utracie stadionu w Luhansk w Kijowie i innych miastach. Pomimo wyzwań, jakie przynosi wojna, wywarli sobie markę w Premier League i Europa League. Wcześniej niewyobrażalne scenariusze stały się rzeczywistością, jak widać: „Gra słów domowa brzmi dla mnie przesadzona”, powiedział Siergei Rafailow, dyrektor generalny klubu klubu, podczas gdy klub musi grać w swoje gry bez lojalnych wyznawców. Ostatnia gra u siebie na stadionie Avangard w Luhansk miał miejsce w kwietniu 2014 roku i od tego czasu piłka nożna była tylko cieniem w domu. Niemniej jednak Sorja udało się walczyć w lidze i przejść w międzynarodowych zawodach, co wydaje się prawie tak cudowne z uwagi na obecne okoliczności.

Dla Eskinji jest oczywiste, że piłka nożna jest ważnym rozproszeniem uwagi w tych burzliwych czasach. Pomimo ciągłych zagrożeń, takich jak mecz przeciwko Inhulez Petrowe, w którym alarm doprowadził do rozbiórki gry, nie można go zniechęcić. „Przyzwyczaiłem się do tego”, opisuje swoją odporność w obliczu codziennych zagrożeń. Wkrótce, po udanej pierwszej połowie sezonu, zespół poleci do zimowych przygotowań w Turcji, ponieważ nadzieja na poprawę sytuacji i powrót do Luhansk zniknie. „Liga była kiedyś bardzo dobra i nadal jest” - zauważa Eskinja, a zatem pokazuje nieprzerwaną wolę, aby nadal bronić piłki nożnej na Ukrainie, nawet w nadziei na pokój.