Villach: 91-latek pamięta okropności wojny!

Villach: 91-latek pamięta okropności wojny!

Helmuth Reisinger, 91-letni „członek-założyciel” sił zbrojnych, mieszka w Villach i chętnie dzieli się swoimi wspomnieniami z II wojny światowej. Urodzony 24 lutego 1934 roku w Ternitz w Dolnej Austrii, mimo młodego wieku przeżył ten czas intensywnie. Szczególnie formujące były dla niego ciężkie naloty bombowe, które miały miejsce podczas wojny powietrznej przeciwko przemysłowi w Linzu i Wiener Neustadt. Te wspomnienia są dla niego nadal bardzo obecne. Reisinger relacjonuje, że często był świadkiem chwytania zestrzelonych pilotów, co budziło w nim różnorodne emocje.

W trakcie wojny kluczową rolę odegrały działania powietrzno-powietrzne, zwłaszcza z użyciem dział przeciwlotniczych. Flak — skrót od działa przeciwlotniczego — został po raz pierwszy opracowany podczas I wojny światowej i z biegiem lat znacznie się udoskonalał. W latach trzydziestych wiele krajów uznało potrzebę posiadania specjalnych dział przeciwlotniczych. 8,8 cm Flak 18 stał się jednym z najsłynniejszych dział II wojny światowej i był używany nie tylko przeciwko samolotom, ale także przeciwko wojskom lądowym. W miarę postępu wojny użycie rakiet przeciwlotniczych stawało się coraz bardziej preferowane, ale podstawy rakiet przeciwlotniczych pozostały jeszcze długo po wojnie, włączając w to Bundeswehrę do lat 90. XX wieku.

Rozbite bombowce i ich załogi

W czasie nalotów coraz częściej dochodziło do katastrof lotniczych, których losy są mniej znane. Historyk Nicole-Melanie Goll z Austriackiego Domu Historii bada losy około 8300 członków załogi 1058 samolotów amerykańskich i brytyjskich. Badania te są częścią projektu „Baza danych o zestrzelonych załogach samolotów sojuszniczych w Austrii”, wspieranego przez Austriacką Akademię Nauk. Cyfrowa mapa dokumentująca miejsca katastrof umożliwia głębszy wgląd w doświadczenia wojenne i losy poległych żołnierzy.

Brutalny los pilotów, którzy byli maltretowani po wypadkach, obejmował nieudzielenie pomocy, obelgi słowne, a nawet lincz. Stało się to po decyzji reżimu nazistowskiego z 1944 r., która zachęcała ludność do agresywnych działań po katastrofie samolotu wroga. Przykładem tego jest afroamerykański pilot Walter P. Manning, który został zamordowany w kwietniu 1945 roku. Jego zabójstwo nie jest odosobnionym przypadkiem, ale częścią szerszej tragedii, która dotknęła wielu innych pilotów.

Podsumowując, pokazuje, że wojna powietrzna i wydarzenia z nią związane, takie jak rozwój broni przeciwlotniczej i losy zestrzelonych bombowców, są głęboko zakorzenione w austriackiej pamięci. Pomimo strasznych doświadczeń i ofiar śmiertelnych pozostaje nadzieja na pogodzenie się i zrozumienie tego, co się wtedy wydarzyło, aby wyciągnąć wnioski na przyszłość.