Donkere kometen: mysterieuze hemellichamen zonder staart ontdekt!

Astronomen hebben onlangs een opmerkelijke ontdekking gedaan in het zonnestelsel: de identificatie van nog meer ‘donkere kometen’. Deze bijzondere hemellichamen vertonen komeetachtig vlieggedrag, maar hebben geen zichtbare stofkap of staart. Volgens de huidige rapporten zijn er nu veertien van dergelijke objecten bekend, en recente ontdekkingen verdubbelen dat aantal aanzienlijk. Donkere kometen ontstaan ​​in de koude, ijzige gebieden van het zonnestelsel, vooral in de Kuipergordel, waar onder de juiste omstandigheden ijs en vluchtige stoffen verdampen als ze de zon naderen, wat meestal de staart van een komeet oplevert.

De fascinerende kenmerken van deze donkere kometen zijn echter dat ze, ondanks het typische kometengedrag, geen tekenen van een staart vertonen. Het eerste bekende object in zijn soort, 2003 RM, werd ontdekt in de asteroïdengordel. Als gevolg hiervan doorzochten astronomen de database van het Minor Planet Center op zoek naar extra objecten met “verdachte” afwijkingen in het vlieggedrag en identificeerden ze zeven extra hemellichamen die het patroon van niet-zwaartekrachtversnelling volgen.

De classificatie van donkere kometen

De veertien geïdentificeerde donkere kometen lijken twee hoofdpopulaties te vormen. De eerste groep, de buitenste donkere kometen, bestaat uit grotere stukken in zeer elliptische banen die vergelijkbare banen hebben als de kortperiodieke kometen van de Jupiter-familie. De tweede groep omvat de binnenste donkere kometen, die kleiner zijn en maximaal enkele tientallen meters meten, maar verschillende bewegingsafwijkingen vertonen.

De oorsprong van de donkere kometen en het verband tussen de twee populaties blijven onduidelijk. Bovendien blijven vragen over de oorzaak van de extra versnelling en het ontbreken van coma en stofstaart onbeantwoord. Deze kwestie wordt verhelderd door de ontdekking in 2017 van Oumuamua (1I/2017 U1), een object met een oorsprong buiten het zonnestelsel waarvan de baan ook nog niet volledig is verklaard.

Wat vooral interessant is, is dat nieuw ontdekte hemellichamen zoals Oumuamua op asteroïden lijken, maar zich gedragen als kometen omdat ze een versnelde baan hebben. Wetenschappers hebben nog geen duidelijke verklaring kunnen vinden voor de veranderingen in de banen van deze nieuwe hemellichamen, wat leidde tot het ontstaan ​​van de categorie ‘donkere kometen’.

Onderzoek van de Universiteit van Californië in Berkeley suggereert dat het Oumuamua-object mogelijk is versneld door het uitgassen van waterstof gevormd door kosmische straling in het interstellaire medium. Donkere kometen worden door NASA ook in twee categorieën verdeeld: de buitenste donkere kometen zijn groter dan 100 meter en hebben elliptische banen, terwijl de binnenste donkere kometen kleiner zijn en zich tussen de planeten Mercurius, Venus, Aarde en Mars bewegen.

Deze nieuwe bevindingen en de daarmee samenhangende vragen passen in het steeds complexere onderzoek naar de verschillende klassen van hemellichamen in het zonnestelsel. Verdere ontwikkeling van kennis over donkere kometen zou in de toekomst kunnen leiden tot een beter begrip van de dynamiek en vorming van ons zonnestelsel, zoals in eerdere rapporten is opgemerkt, bijvoorbeeld in een artikel over Toekomstzone.

Voor meer details over donkere kometen, lees ook het artikel op Lomazoma.