Δεξιός ριζοσπάστης Müller: Η σάτιρα δείχνει τη σκοτεινή πλευρά της Γερμανίας!

Δεξιός ριζοσπάστης Müller: Η σάτιρα δείχνει τη σκοτεινή πλευρά της Γερμανίας!

Ένα νέο έργο του σκηνοθέτη Nuran David Calis είναι στο πρόγραμμα του Schauspiel Frankfurt: "Leaks. From Mölln to Hanau". Η πρεμιέρα θα γίνει το ερχόμενο Σάββατο. Αυτή η αιχμηρή σάτιρα εξετάζει την ιστορία της Γερμανίας από το 1945, η οποία είναι συνυφασμένη με τον δεξιό εξτρεμισμό. Ο Calis αναφέρεται σε σημαντικά ρατσιστικά περιστατικά, ξεκινώντας από τις δολοφονίες στο Mölln το 1992, μέσω των δολοφονιών NSU, μέχρι την επίθεση στο Hanau. Οι τέσσερις ηθοποιοί ενσαρκώνουν διάφορους χαρακτήρες από κλόουν μέχρι συνταγματικούς πράκτορες και σχολιάζουν με μια μορφή που φέρνει αντιμέτωπους γνωστούς ανθρώπους με τη βιαιότητα των αντιδραστικών ιδεολογιών. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως στο hessenschau.de, ο Calis θέλει να χρησιμοποιήσει αυτή τη σάτιρα, η οποία λειτουργεί ως καλλιτεχνική αντίσταση, για να δώσει στους θεατές ένα αίσθημα ενδυνάμωσης και να πολεμήσει ενάντια στον φόβο που τροφοδοτείται από τις δεξιές εξτρεμιστικές δυνάμεις.

Την ίδια στιγμή, μια ανησυχητική πραγματικότητα

Αυτή η πρεμιέρα έρχεται σε ένα πλαίσιο στο οποίο οι γερμανικές συζητήσεις για τη μετανάστευση και την κοινωνία δείχνουν ανησυχητικές τάσεις. Ενώ ο Calis αναφέρει την καταλληλότητα της σάτιρας για να αποκαλύψει τους παραλογισμούς και τη βλακεία των δεξιών δομών, αυτό αναφέρεται επίσης στην τρέχουσα κοινωνική κριτική, η οποία γίνεται ξεκάθαρη στην ταινία "He's Back". Σε αυτή την ταινία, όπως αναφέρεται στο kunstundfilm.de, ο ιστορικός Αδόλφος Χίτλερ, που ενσαρκώνεται υπέροχα από τον Όλιβερ Μασούτσι, εκτοξεύεται στον σύγχρονο κόσμο. Η επιστροφή του σκηνοθετείται ως μια καταθλιπτική σάτιρα στην οποία οι αντιδράσεις των πολιτών δείχνουν μια παράξενη εικόνα: πολλοί χαιρετούν τον αρχηγό σαν να μπορούσε να είναι νέος τηλεοπτικός αστέρας. Η ουρλιαχτή πλειοψηφία, που δείχνει κατανόηση για τις πιο ανόητες προκαταλήψεις της, παρουσιάζεται από τους δημιουργούς της ταινίας ως σχόλιο σε μια χώρα όπου οι επεμβατικές και λαϊκιστικές απόψεις ευδοκιμούν κάτω από τα ραντάρ.

Και στα δύο έργα γίνεται σαφές ότι η τέχνη δεν χρησιμεύει μόνο ως ψυχαγωγία, αλλά και ως ένα είδος όπλου ενάντια στα απαίσια ρεύματα της κοινωνίας. Ενώ ο Calis θέλει να αποκαλύψει τη διαπλοκή μεταξύ του δεξιού εξτρεμισμού και των αρχών, το "He's back" δείχνει με τον δικό του τρόπο πόσο επικίνδυνες ιδεολογίες μπορούν να διεισδύσουν ξανά στην κοινωνική συνείδηση. Υπό αυτή την έννοια, και τα δύο θεσμικά όργανα τονίζουν τον επείγοντα χαρακτήρα του ζητήματος και ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να αμφισβητούν κριτικά τη θέση τους.

Ένας εντατικός λόγος για τους κινδύνους που εγκυμονεί η δεξιά σκηνή είναι πιο απαραίτητος από ποτέ και αναδεικνύεται τόσο στις αίθουσες όσο και στις ταινίες.