Klimaatschade veroorzaakt door OMV: rekening van 102 miljard euro voor Oostenrijk!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Greenpeace onthult een ‘klimaatbon’ in Wenen: OMV veroorzaakt 102 miljard euro aan klimaatschade. Vraag naar eerlijke belastingheffing.

Greenpeace enthüllt in Wien eine „Klima-Quittung“: OMV verursacht 102 Milliarden Euro Klimaschäden. Forderung nach fairer Besteuerung.
Greenpeace onthult een ‘klimaatbon’ in Wenen: OMV veroorzaakt 102 miljard euro aan klimaatschade. Vraag naar eerlijke belastingheffing.

Klimaatschade veroorzaakt door OMV: rekening van 102 miljard euro voor Oostenrijk!

Op 4 november 2025 rolden Greenpeace-activisten een elf meter lange ‘klimaatbon’ uit voor het parlement in Wenen. Deze actie vond plaats in aanwezigheid van actrice en klimaatactiviste Valerie Huber. Het illustreert de enorme financiële last die wordt veroorzaakt door de uitstoot van het Oostenrijkse energiebedrijf OMV. Volgens Ökonews bedraagt ​​de klimaatschade die OMV de afgelopen tien jaar heeft veroorzaakt ruim 102 miljard euro. Deze kosten zijn niet alleen een prijs voor het milieu, maar ook een last voor de samenleving, die de gevolgen van de klimaatcrisis draagt.

De kosten van schade zijn divers: ze omvatten de gevolgen van natuurrampen, stijging van de zeespiegel, extreem weer en gevolgen voor de gezondheid en de landbouw. Zorgwekkend is dat OMV sinds het Klimaatakkoord van Parijs in 2015 kosten heeft gemaakt die ruim dertig keer zo hoog zijn als Oostenrijk heeft bijgedragen aan de internationale klimaatfinanciering.

Eisen van Greenpeace

Greenpeace roept de Oostenrijkse federale overheid op om de winsten van olie- en gasbedrijven eerlijk te belasten. Een centraal punt is de vraag naar internationale wetten die ervoor zorgen dat degenen die verantwoordelijk zijn voor klimaatschade ter verantwoording worden geroepen. Er wordt betoogd dat klimaatgerelateerde schade die vandaag de dag plaatsvindt gevolgen op de lange termijn zal hebben die zich uitstrekken tot in het jaar 2300. De ingediende ‘klimaatbon’ bewijst dat fossiele bedrijven de belangrijkste oorzaak zijn van de klimaatcrisis en dat de bevolking de gevolgen moet dragen.

Een voorbeeld dat Greenpeace geeft is de familie Bisic uit Gablitz, wier huis beschadigd raakte na de overstromingen in 2024. Hun financiële schade bedraagt ​​ruim 24.000 euro, wat de verantwoordelijkheid van de verantwoordelijke bedrijven nog eens onderstreept. Greenpeace eist dat de inkomsten uit mogelijke belastingen naar rampenfondsen en klimaatbeschermingsmaatregelen gaan. Daarnaast zou de bestaande energiecrisisbijdrage voor fossiele bedrijven moeten worden uitgebreid naar een zogenaamde ‘klimaatcrisisbijdrage’.

Economische impact van de klimaatcrisis

De klimaatcrisis heeft niet alleen ecologische dimensies, maar ook serieuze economische dimensies. Volgens een rapport van taz vormen de snelle opwarming van de aarde en de vernietiging van het milieu een aanzienlijke bedreiging voor alle sectoren van de wereldeconomie. Hedgefondsbeheerders blijven vertrouwen op hun gebruikelijke strategieën, terwijl langetermijnbeleggers zoals pensioenfondsen en staatsinvesteringsfondsen steeds meer natuur- en klimaatgerelateerde risico's in hun beslissingen betrekken. Het Noorse staatsinvesteringsfonds test bijvoorbeeld 96% van zijn portefeuille op natuurlijke kapitaalrisico's.

Vooral in lage-inkomenslanden leiden extreme weersomstandigheden, zoals de overstromingen in Pakistan in 2022, tot landbouwschade en stijgende voedselprijzen. Maar zelfs rijkere landen blijven niet gespaard van deze ecologische bedreigingen, zoals blijkt uit de droogtes in de VS en de impact op de landbouw in Europa. Veel financiële instellingen erkennen steeds meer de noodzaak om deze natuurlijke risico's in hun modellen te integreren.

conclusie

Volgens Greenpeace wordt de roep om verantwoordelijkheid en eerlijke belastingheffing op fossiele energie steeds urgenter. De mondiale klimaatbedreigingen stellen niet alleen het milieu op de proef, maar ook de economische stabiliteit van alle landen. De langetermijnschade van de klimaatcrisis vereist een onmiddellijke en gereguleerde reactie door middel van internationale wetgeving en verantwoorde economische beslissingen.