Kardinalen op een kruispunt: zet de hervormingen voort of kies een nieuwe paus

Kardinalen op een kruispunt: zet de hervormingen voort of kies een nieuwe paus

Het pontificaat van Paus Franciscus heeft de katholieke kerk diep geschokt. Zijn onrustige twaalfjarige pontificaat, gericht op een ‘arme kerk voor de armen’, riep het katholicisme op om zijn comfortzone te verlaten en zich in de armste gemeenschappen te vestigen. Francis opende discussies over onderwerpen die voorheen als taboe werden beschouwd, zoals Rol van vrouwen in de kerk. Hij verwelkomde LGBTQ-katholieken als “Kinderen van God” en opende de deur voor hertrouwde, gescheiden mensen om de communie te ontvangen. Hij trok ook de aandacht met zijn scherpe kritiek op economisch onrecht en zijn oproepen om het milieu te beschermen.

Verzet tegen de hervormingen

Tijdens zijn pontificaat kreeg Franciscus echter te maken met ernstige tegenstand van kleine maar luidruchtige conservatieve katholieke groepen, evenals met enige onverschilligheid en stille weerstand van bisschoppen in de hiërarchie.

De komende verkiezing van de opvolger

Nu 133 stemgerechtigde leden van het College van Kardinalen over stemmen conclaaf Als ze zich voorbereiden, worden ze geconfronteerd met een belangrijke beslissing: moet de volgende paus de hervormingen en visies van wijlen paus voortzetten of van koers veranderen?

CNN sprak met verschillende kardinalen en andere kerkelijke bronnen over dit artikel. Hoewel sommige kardinalen de voorkeur geven aan een veiliger kandidaat die zich richt op eenheid, zei een naaste vertrouweling van Franciscus dat een dergelijke keuze de “kus des doods” zou zijn voor de kerk.

De reacties op paus Franciscus

Degenen die de Sixtijnse Kapel zullen betreden om het proces van verkiezing van een nieuwe paus te beginnen, kunnen nauwelijks de grote genegenheid voor Franciscus na zijn dood opmerken. Toen kardinaal Giovanni Battista Re, de decaan van het College van Kardinalen, hartelijk sprak over de visie van Franciscus op de Kerk en de Homilie Bij de begrafenis van Franciscus applaudisseerden de mensen op het Sint-Pietersplein herhaaldelijk. In Oost-Timor, dat Franciscus in 2024 bezocht, woonden op dezelfde dag als de begrafenis ongeveer 300.000 mensen een dienst voor de overleden paus bij. Dit heeft ertoe geleid dat een gepensioneerde kardinaal zijn confraters opriep om er nota van te nemen.

De wil van het volk

“Het volk van God heeft al gestemd op de begrafenissen en roept op tot continuïteit met Franciscus”, zei kardinaal Walter Kasper (92), een theologisch adviseur van wijlen paus. van La Repubblica, een Italiaans dagblad.

Met andere woorden: voel de stemming in de kerk.

De aanhangers van Franciscus geloven dat alleen een paus die bereid is door te gaan met wat wijlen paus begon, succesvol kan zijn. Maar de politiek van het proces van het kiezen van een paus is subtiel. Iedereen die openlijk het pausdom zoekt, diskwalificeert zichzelf onmiddellijk, en de kardinalen moeten stemmen volgens wat zij erkennen als de wil van God. Toch betekent dit niet dat ze simpelweg in hun kamer zitten te wachten op goddelijke inspiratie over hoe ze moeten stemmen.

De besprekingen van de kardinalen

Elke ochtend tijdens de periode vóór het conclaaf komen de kardinalen bijeen in de Paulus VI-synodezaal voor “algemene vergaderingen”. 'S Avonds zetten ze hun discussies vaak voort onder het genot van een bord pasta en een glas wijn, waarbij sommigen eten in trattoria's in Borgo Pio, een dorpachtige wijk vlakbij het Vaticaan.

Er vormt zich al een loopgraaflijn. Sommige kardinalen willen dat de volgende paus resoluut in de voetsporen van Franciscus treedt en zich concentreert op de ‘diversiteit’ van de universele kerk, waarvan het zwaartepunt is verschoven van Europa naar het Westen. Anderen roepen de volgende paus op om “eenheid” te benadrukken – een codewoord voor een meer voorspelbare aanpak.

De verschillende perspectieven

Austen Ivereigh, een biograaf van de paus en een katholieke commentator, beschrijft de twee standpunten als volgt. “De eerste (diversiteit) ziet Franciscus als de eerste paus van een nieuw tijdperk in de Kerk, die ons laat zien hoe we vandaag de dag moeten evangeliseren en hoe we onze meningsverschillen vruchtbaar bij elkaar kunnen houden”, legde hij uit.

“De tweede (eenheid) ziet het Franciscus-tijdperk als een verstoring die nu moet worden ingeperkt door een terugkeer naar grotere eenheid.”

Degenen die pleiten voor ‘eenheid’ behoren tot de luidste critici van de overleden paus, zoals kardinaal Gerhard Müller, het voormalige hoofd van de geloofsautoriteit van het Vaticaan, die Franciscus in 2017 verving. Hij beschreef het laatste pontificaat als verdeeldheid zaaiend en autoritair en vertelde onlangs aan de New York Times: “Alle dictators zijn verdeeld.”

Die meisten Kardinäle werden Müllers Charakterisierung nicht teilen, und viele haben wiederholt ihre Wertschätzung für Franziskus’ Sorge um die Marginalisierten und seine Fähigkeit, mit Menschen zu kommunizieren, zum Ausdruck gebracht.

Kritiek op de laatste paus

Maar een aantal van hen schaart zich achter het thema ‘eenheid’ en heeft veel kritiek op het laatste pontificaat, waaronder het besluit om een ​​alomvattend, meerjarig hervormingsproces op gang te brengen – de Synode – die vragen heeft opgeroepen over het leiderschap van vrouwen en de uitoefening van macht in de kerk.

Sommigen hadden ook een hekel aan de scherpe kritiek van Franciscus op priesters die graag uitgebreide gewaden dragen, of aan zijn zegeningen voor koppels van hetzelfde geslacht, die door sommige bisschoppen in Afrika werden afgewezen. Het sentiment binnen de ‘eenheidsgroep’, die steun geniet van enkele gepensioneerde kardinalen, is dat de volgende paus minder van de ontwrichtende stijl van Franciscus nodig zou moeten hebben.

De mogelijke opvolger

De leidende kandidaat voor ‘eenheid’ lijkt kardinaal Pietro Parolin te zijn, de minister van Buitenlandse Zaken van de Heilige Stoel. Hij zou geen duidelijke breuk met Franciscus betekenen, maar zijn stijl zou heel anders zijn. Parolin is een zachtaardige, bedachtzame Italiaanse prelaat die toezicht houdt op de diplomatie van het Vaticaan, waaronder een voorlopig akkoord met China over de benoeming van bisschoppen.

Maar de sceptici van Parolin wijzen op zijn gebrek aan ervaring bij de basis van de kerk en bekritiseren zijn oppervlakkige toespraak tijdens een mis voor zo'n 200.000 jongeren op het Sint-Pietersplein, een dag na de begrafenis van Franciscus. Aflezend uit zijn aantekeningen leek de kardinaal niet in staat de congregatie te boeien, in schril contrast met Franciscus, die veelvuldig vrijuit sprak en vaak een dialoog onderhield met jongeren.

De keuze en de gevolgen ervan

De kardinalen die volgende week in de Sixtijnse Kapel bijeenkomen voor het conclaaf, kiezen niet alleen een nieuwe paus, maar nemen een cruciale beslissing die de kerk jarenlang zal vormgeven.

Velen van hen zijn afkomstig uit de meeste delen van de wereld en hebben tijdens het pontificaat van Franciscus aanzienlijke veranderingen meegemaakt in het College van Kardinalen. Sommigen komen uit streken die voorheen geen kardinaal hadden. Dit leidt ertoe dat veel kardinalen elkaar niet goed kennen en daarom dragen ze naamplaatjes tijdens hun discussies.

De intense berichtgeving in de media lijkt veel kardinalen te hebben verrast, die niet gewend zijn lastiggevallen te worden door groepen verslaggevers. Het is veel moeilijker te voorspellen hoe zo’n divers lichaam zal stemmen. Het lijkt er echter op dat de kardinalen uit de ‘periferie’, die de verschuiving van de katholieke Kerk uit Europa vertegenwoordigen, grotendeels de visie van de overleden paus delen en zich vooral richten op de manier waarop de volgende paus zal reageren op mondiale crises.

Charles Bo, de eerste kardinaal uit Myanmar die in 2015 door Franciscus werd aangesteld en die continuïteit wil zien met de hervormingen van Franciscus, vertelde CNN in een e-mail dat de volgende paus “meedogenloos vrede moet zoeken” en een stem moet zijn van moreel gezag die “de mensheid terugroept van de rand van vernietiging.”

“Religies moeten zich verenigen in een gemeenschappelijk doel om de mensheid te redden”, zei hij. “De wereld heeft dringend behoefte aan een nieuwe adem van hoop – een synodale weg die het leven verkiest boven de dood, hoop boven wanhoop. De volgende paus moet die adem zijn!”