Populaire Parijse aantrekkingskracht sluit 5 jaar voor herontwerp

Populaire Parijse aantrekkingskracht sluit 5 jaar voor herontwerp

Toen het centrum Pompidou in 1977 opende, veroorzaakte het opwinding in de Parijse samenleving. Het enorme culturele centrum met zijn industriële buitenkant en kleurrijke, blootgestelde, blootgestelde pijpen viel op als een pijnlijke vinger in het historische district Marais van de Franse hoofdstad.

een visionair plan

De omgekeerde constructie van de faciliteit kon niet verder worden verwijderd uit de omliggende gebouwen, die werden gebouwd als onderdeel van de renovatie van Parijs in de 19e eeuw onder Georges-Eugène Haussmann met hun karakteristieke hoge ramen en Forge-Iron Balkon. Dat was echter precies de bedoeling. Toen de voormalige Franse president Georges Pompidou zijn visie op gang bracht voor het culturele centrum dat naar hem werd genoemd, werd hij geïnspireerd door de opvallende architectuur van moderne musea zoals de Guggenheim in New York.

Voorbereiding op de toekomst

"" Ik zou willen dat Parijs een cultureel centrum heeft, omdat ze probeerden het in de Verenigde Staten te halen met ongelijk succes, dat zowel een museum als een creatief centrum is, "zei hij in een interview met de krant Le Monde in 1972. Het plan was om verschillende kunstvormen te combineren in een opvallende structuur die" modern en constant verandert. "

Nu de Pompidou zijn 50e verjaardag viert, bereidt hij zich voor op een vijfjarige sluiting om de volgende fase van deze evolutie te initiëren. Dit initiatief, dat wordt ondersteund door het ministerie van Cultuur in Frankrijk, is bedoeld om het gebouw te maken, dat lokaal bekend staat als een Beaubourg.

Technische uitdagingen en herontwerp

De sluiting vindt plaats op een moment dat de Parijse kunstwereld zich al in een moeilijke situatie bevindt. Pas vorige maand beëindigde president Emmanuel Macron een verreikende opening louvre tot de degradatie van het historische musea, welke dreiging zijn historische musea, welke dreiging zijn historische musea, welke dreigend is, wat bedreigt het" Mona- Lisa ".

Hoewel de Pompidou geen da vinci bedenkt, maakt de kunst daar indruk op een constante verzameling van 140.000 werken, waaronder maten zoals Picasso, Matisse en Chagall. Elk jaar bezoeken ongeveer 3,2 miljoen mensen de verschillende tentoonstellingen, films en uitvoeringen, evenals de National Library, de Bibliothèque Publique D'Inellig

Grote delen van de Pompidou zijn gratis toegankelijk, inclusief de BPI en wat velen als het beste uitzicht in Parijs beschouwen - toegankelijk via de reizen die bekend staan als de "Caterpillar" op de gevel.

Toen het centrum in 1977 werd geopend, was dit het hoogtepunt van de moderniteit, maar staat nu voor verschillende "technische uitdagingen", zoals het management het beschrijft. Het grootste probleem is asbest, een giftig materiaal dat vroeger werd gebruikt voor brandbeveiliging en beschikbaar is in het hele gebouw.

een oproep om te wijzigen

Bovendien heeft de Pompidou een enorme CO2 -voetafdruk. Op zijn 10 uitgebreide niveaus vereist het centrum grote hoeveelheden energie om het in de winter te verwarmen en het in de zomer te koelen. De veiligheidsmaatregelen moeten ook worden opgewaardeerd, omdat het terrorisme een constante bedreiging blijft. Het gehele technische renovatieproject wordt geschat op 260 miljoen euro ($ 282 miljoen) van publieke fondsen.

Nadat duidelijk werd dat de Pompidou tegen 2030 moest sluiten om deze noodzakelijke verbeteringen aan te brengen, herkende zijn president, Laurent Le Bon, een "ongekende kans om de instelling opnieuw uit te vinden" met een uitgebreide culturele renovatie die "zijn DNA zou behouden".

Publieke reacties en uitdagingen

Het nieuws van de sluiting werd niet consequent ontvangen in Frankrijk. Vorig jaar schreven verschillende toonaangevende persoonlijkheden van de Franse kunstscene een open brief aan de regering waarin ze hen vroegen om de beslissing om te keren. Ze beschreven dit als een "grote fout" en een "massale klap voor het culturele leven van ons land."

Ze erkenden dat de asbest moest worden verwijderd, maar riepen op tot een geleidelijke implementatie van het werk, terwijl ze ervoor zorgden dat het centrum klaar blijft voor werking - vooral omdat het een openbare instelling is.

In de afgelopen jaren zijn in Parijs talloze goed gefinancierde privémusea gemaakt, waaronder de Louis Vuitton Foundation en de Bourse de Commerce, die de Pinault Collection herbergt. De ondertekenaars van de brief "waarderen" dergelijke instellingen benadrukten echter dat de Pompidou een "openbare dienst" vervulde en drong er bij de regering op aan "de nodige maatregelen te nemen om dit symbool van onze cultuur en moderniteit te behouden".

Een nieuwe aanpak voor de Pompidou

Ondanks de genoemde zorgen is de sluiting echter vordert. Het culturele centrum werd toevertrouwd aan het architectenbureau Moreau Kusunoki, dat de bestelling ontving na een harde competitie. Hun plannen, die naar verwachting 186 miljoen euro ($ 192 miljoen) kosten, worden gefinancierd door het centrum zelf en sponsors.

Er zullen uitgebreide veranderingen zijn in het binnen- en buitengebied, inclusief de uitgebreide ruimte. Het museum, de BPI, de galerijen, de bioscopen, de prestatiegebieden en de verkoopgebieden moeten allemaal profiteren van dit herontwerp.

een plaats van ontmoeting en creativiteit

Management beschrijft het "jaar van metamorfose" in 2025, omdat het centrum geleidelijk wordt gesloten. Films en uitvoeringen werden eind december stopgezet, de BPI zal op 2 maart nauw worden gesloten - gevolgd door het museum.

Hoewel toeristen moeten doen zonder het spectaculaire uitzicht vanuit het dak tegen 2030, benadrukt de Pompidou dat het geen afscheid is, maar een "tot ziens" - met de focus op "Meet Again". De BPI en de Kandinsky -bibliotheek van de Pompidou, die meer dan 18.000 drukwerken van belangrijke kunstenaars van de 20e en 21e eeuw bevat, worden verplaatst naar het Lumière -gebouw in het 12e arrondissement van de hoofdstad gedurende vijf jaar, terwijl films en uitvoeringen op andere Parijs -aften, inclusief de Grand Palais, zullen plaatsvinden.

Delen van de constante collectie van het museum worden overal in Frankrijk en de rest van de wereld tentoongesteld, waaronder de satellietinstellingen van de Pompidou in Málaga en Shanghai-als onderdeel van het programma "Constellations".

Duurzaamheid en sociale interactie

Het paar Nicolas Moreau en Hiroko Kusunoki, co-directeur van het architectuurbureau, vertelde CNN dat ze zich "geëerd" voelden om de "zeer belangrijke" upgrade van de locatie van het evenement te maken. De conversie zal een panoramisch dakterras omvatten en het algehele ontwerp zal gericht zijn op het harmonieus maken van de "interface" tussen de binnen- en buitenruimte. Haar ontwerp, die een uitgebreide recycling van materiaalafval uit het oude gebouw omvat, zal ook een "centrum van de nieuwe generatie" creëren: een vrije ruimte die kinderen tussen de leeftijd van nul tot 15 jaar zou moeten stimuleren.

De plannen voor de "bezetting" van de grote ondergrondse parkeerplaats van het centrum weerspiegelen ons veranderende dagelijkse leven, zegt Moreau. "Het is ontworpen voor bussen, dus hij heeft hoge plafonds en afmetingen die ruimte en galerijen kunnen bieden", legt hij uit. "In Parijs is er echter een grote beweging tegen auto's in het stadscentrum, zoals in alle Europese steden."

Een innovatief cultureel centrum van de toekomst

Een centraal aspect van de renovatie is wat Moreau beschrijft als een "transversale". Dit betekent dat de verschillende gebieden minder duidelijk zijn gedefinieerd en zullen passeren. "We wilden een culturele hub die verschillende gebieden combineert, zoals boeken, bioscoop, het uitvoeren van kunst, sculptuur en schilderen," zegt hij.

Moreau Kusunoki zal samenwerken met de ontwerpstudio Frida Escobedo gevestigd in Mexico City om de conversie van de BPI te implementeren. Dit kan betekenen "Werken van kunst in de bibliotheek integreren" of het organiseren van tentoonstellingen in de galerijen die bij de boeken zijn gekoppeld. "Dit zou niet alleen moeten gebeuren tussen de bibliotheek en de kunstcollectie, maar ook in het verkoopgebied, de scope van de kinderen en de kelder", legt Moreau uit.

Het paar is van plan het "kernconcept" van de Pompidou te behouden als een "kunstfabriek", zoals ontworpen door de oorspronkelijke architecten Richard Rogers en Renzo Piano, de laatste wordt geraadpleegd voor de conversie.

een sociaal retraite voor de toekomst

Piano gaf commentaar op de plannen in een persbericht: "Het project komt volledig overeen met de architectuur van het gebouw, maar laat ook ruimte voor toekomstige renovaties en bewaart de integriteit ervan." Kusunoki voegde eraan toe: "Het is altijd in beweging, geproduceerd, is creatief. Deze geest is het kernconcept en wordt bewaard."

Een centraal onderdeel van de oorspronkelijke visie wordt uitgedaagd, zoals het paar opmerkt. "In de jaren zeventig werd er informatie van gedroomd", zegt Moreau. "De gevel is ontworpen met een enorm scherm en een enorme projector."

Maar de tijden zijn veranderd en hetzelfde geldt voor onze verwachtingen van een cultureel centrum. "Mensen droomden van meer auto's, transport, machines enz. Informatie was de droom - de toekomst. Maar vandaag zijn we verzadigd", zegt Kusunoki.

"Over -formatie heeft een deel van de verbeelding gedood en misschien zelfs de motivatie om fysieke dingen te doen. De snelheid, grootte en volume zijn misschien een droom geweest, maar vandaag zijn we het beu."

Kunst in Frankrijk wordt al lang beschouwd als "in algemeen belang", leggen ze uit, en dat is in het hart van hun visie. Het centrum Pompidou wordt een "sociale retraite", die meer gericht is op "traagheid en analoog" dan oorspronkelijk piano en rogers bedoeld. Er wordt gezegd dat het de jongere generatie inspireert, die enigszins "geïsoleerd" en "slachtoffer" van deze ontwikkeling is geworden vanwege de digitale ontwikkeling, zegt Kusunoki. "We willen een plaats van fysieke sociale interactie creëren waar je elkaar ontmoet en verhuisd." Moreau voegt eraan toe: "De Pompidou zal niet langer slechts een instelling zijn, maar een uitbreiding van de stad."