Παλαιστινιακή μητέρα: Τα παιδιά φοβούνται για τη ζωή τους σε αγορές παντοπωλείων

Ο φίλος σας Walaa θυμάται την προηγούμενη μέρα όταν ήταν σε θέση να πάρει ένα σάκο αλεύρι μετά από δέκα ώρες. "Τότε ένας νεαρός άνδρας ήρθε με ένα μαχαίρι και είπε:" Δώστε το αλεύρι ή σε παίρνω γύρω "," αναφέρει. Τον έδωσε σε αυτόν.

Τα πόδια σας βλάπτουν και συχνά πρέπει να κάνετε διαλείμματα μέχρι 2 ώρες στον τόπο όπου μπορεί να έρθουν οι παραδόσεις βοήθειας. Η φίλη της Maryam, που κυκλοφόρησε μόνο πριν από τρεις εβδομάδες, παίρνει αυτό το επικίνδυνο ταξίδι κάθε μέρα με την ελπίδα να πάρει φαγητό για τα τρία μεγαλύτερα παιδιά της. Υπάρχει λίγη ελπίδα για παιδικές τροφές για να φάτε το νεογέννητο σας.

Η νύχτα τελείωσε απογοητευτική. Δεν πέρασαν βοηθητικά φορτηγά και όλοι επέστρεψαν με κενά χέρια.

Τα μικρά ποσά αγαθών ανακούφισης που μπορούν να φτάσουν στη Γάζα, την κατάρρευση της νομικής τάξης και τη διάλυση των συστημάτων διανομής που καθοδηγούνται από τα Ηνωμένα Έθνη, έχουν δημιουργήσει νέα επίπεδα απελπισίας, σύμφωνα με οργανισμούς βοήθειας. Οι ισχυρότερες προσπάθειες επιβίωσης ενώ οι πιο αδύναμοι δεν έχουν τίποτα.

Για αρκετές εβδομάδες, το CNN ακολούθησε μια ομάδα παλαιστινιακών γυναικών που αντιμετώπισαν την τρομερή απόφαση να διακινδυνεύσουν τη δική τους ζωή, ποιες είναι οι οικογένειές τους για τους τελευταίους παρόχους που θα μπορούσαν να εκτοπίσουν ή να παρακολουθήσουν τα παιδιά τους λιμοκτονούν.

"Τα παιδιά μου μου λένε:« Μην πηγαίνετε, μαμά, μην πηγαίνετε στα βοηθητικά κέντρα, δεν θέλουμε να πεθάνετε, μαμά. Ποιος θα μας φροντίσει αν συμβεί κάτι σε σας; »Ο σύζυγός της σκοτώθηκε σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή και τώρα φροντίζει μόνο την οικογένειά της.

Η κατσαρόλα με σούπα, την οποία θα μπορούσε να εξασφαλίσει από μια γεμάτη κουζίνα φιλανθρωπίας, ελάχιστα για τα οκτώ πεινασμένα παιδιά της. Έτσι, στο El-abed, όπως πολλοί Παλαιστίνιοι στη Γάζα, προσπάθησαν την τύχη τους με τα βοηθητικά φορτηγά και ξεκίνησαν τη νύχτα ενώ τα παιδιά τους κοιμήθηκαν. Αλλά όπως και οι περισσότερες γυναίκες με αυτόν τον τρόπο, επέστρεψε άδειο.

Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες τον Ιούνιο, για να πάρει φαγητό από βοηθητικά φορτηγά, έλαβε μια δωρεά από έναν συμπονετικό ξένο. Μοιράστηκε την τσάντα του αλεύρου με τον γείτονά της γύρω από τον Bilal, ο οποίος δυσκολεύτηκε να φάει τα πέντε παιδιά της.

Η φιλία και η συντροφικότητα σας δημιουργούν μια σπάνια τρυφερή στιγμή στη μέση του πόνου. Οι κραυγές των πεινασμένων παιδιών τους είναι συχνά αφόρητες. Η Bilal ανέφερε ότι η μικρότερη κόρη της τραβά μερικές φορές τα μαλλιά της ενώ ουρλιάζει με πόνο.

Και οι δύο γυναίκες δήλωσαν ότι συχνά παίρνουν μαζί χωρίς φαγητό για μέρες ή για εβδομάδες, έτσι ώστε τα παιδιά τους να μπορούν να έχουν κάθε σταγόνα της σούπας που παίρνουν και όμως τα παιδιά πάντα κοιμούνται πεινασμένα.

Κατά τη διάρκεια των εβδομάδων, η απόγνωση της έχει εμβαθύνει. Αποφάσισαν να δοκιμάσουν την τύχη τους στα κέντρα διανομής του GHF, όπου έλαβαν χώρα η πλειονότητα των 1.100 θανάτων που σχετίζονται με την βοήθεια από τον Μάιο, σύμφωνα με τον ΟΗΕ και το Παλαιστινιακό Υπουργείο Υγείας. Το Ισραήλ παραδέχεται ότι έχουν απολύσει προειδοποιητικά πλάνα, αλλά αρνείται την ευθύνη για τον υψηλό αριθμό θανάτου, ενώ το GHF απορρίπτει τους ισχυρισμούς και λέει ότι τα στατιστικά στοιχεία είναι υπερβολικά.

"Τα αμερικανικά σημεία βοήθειας είναι ζώνες θανάτου, έφτασα σε ένα και πέρασα τη νύχτα εκεί, ένας ελεύθερος σκοπευτής που πυροβόλησε πάνω από το κεφάλι μου, η μπάλα μου έλειπε μόνο από εκατοστά", θυμήθηκε ο Khader, ενώ οι δύο γυναίκες μίλησαν στο CNN την Παρασκευή. Από τότε δεν επέστρεψε.

Διαλύει το αλάτι στο νερό για να δώσει στα παιδιά της λίγο μεταξύ των σποραδικών γευμάτων. Δεν είναι η πρώτη φορά που βιώνει πείνα κατά τη διάρκεια του πολέμου, η οποία ακολούθησε μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023. "Είχαμε φάει ζωοτροφές. Τώρα είναι πολύ αδύναμο για να κάνετε αυτές τις μεγάλες πεζοπορίες.

Το Bilal δεν παραιτείται. Είδε δεξαμενές, διέφυγε από τις βολές και πέρασε από την εξάντληση και την ηλιοβασίλεμα προσπαθώντας να πάρει φαγητό από τη μετακίνηση φορτηγών των Ηνωμένων Εθνών ή σε θέσεις GHF. Αλλά οι απελπισμένες προσπάθειές τους να τροφοδοτούν τα παιδιά τους συχνά δεν γνωρίζουν.

"Η μητέρα μου δεν είναι σαν τους νεαρούς άνδρες, πηγαίνει και επιστρέφει με άδειο χέρι", δήλωσε η 10χρονη κόρη της Dalia. "Με ρωτάει τι θα φάμε για μεσημεριανό γεύμα ή δείπνο, και της λέω:" Είναι εντάξει, όχι κρασί, μαμά. ""