Het klimaatbeleid van Oostenrijk: sterke kloof in internationale vergelijking!

Het klimaatbeleid van Oostenrijk: sterke kloof in internationale vergelijking!

Wien, Österreich - Oostenrijk speelde blijkbaar een bescheiden rol in de internationale klimaatwedstrijd. Een recent gepubliceerd onderzoek door de Wenen University of Economic Affairs toont aan dat de uitstoot van broeikasgassen pas sinds 2005 met maximaal 2,5 procent is verlaagd, ondanks talloze politieke maatregelen. Deze resultaten werden verkregen door de wetenschappers Talis Tebecis en Jesús Crespo Cuaresma en worden gepubliceerd in het tijdschrift "Scientific Data". De onderzoekers meldden dat Oostenrijk zijn hoogtepunt bereikte met 79 miljoen ton emissies in 2005 en dat de totale emissies in 2023 met 26 procent werden verminderd, wat echter alleen marginale successen betekent zonder effectievere politieke strategieën.

Hoewel de Oostenrijkse emissiebesparingen zwak lijken in de Europese vergelijking, is Duitsland een voorbeeld van een actievere aanpak. Volgens de studie van Tebecis werden 131 politieke maatregelen geïdentificeerd in Duitsland, die significante reductie -effecten vertoonden, terwijl Ierland zelfs 261 successen had. Oostenrijk blijft daarentegen verre van de ambitieuze doelen om de binnenlandse emissies te verminderen met 48 procent tegen 2030. Zelfs als alle maatregelen worden geïmplementeerd zoals gepland, was de werkelijke vermindering slechts ongeveer 35 procent.

Vereisten voor klimaatbeleidsmaatregelen

Aanvullende bevindingen bieden een uitgebreide analyse van het Potsdam Institute for Climate Research (PIK) waarin internationaal uitgevoerd klimaatbeleidsmaatregelen werden onderzocht. Deze studie toont aan dat slechts 63 van 1500 geëvalueerde maatregelen als effectief werden geclassificeerd om ten minste vijf procent van de emissies te verminderen. Vertegenwoordigers van deze studie, waaronder de auteurs Nicolas Koch en Annika Stechemesser, waarschuwen dat een succesvolle mix van politieke instrumenten nodig is om effectief succes te behalen.

Het belang van effectieve combinaties van regelgeving en prijsprikkels zoals CO2 -belastingen wordt in deze context benadrukt. Voorbeelden uit verschillende steden en landen maken duidelijk dat dogmatische verboden alleen niet voldoende zijn. In plaats daarvan vereist het een interactieve aanpak om duurzame veranderingen aan te brengen en de klimaatdoelen te bereiken, terwijl de Europese Unie streeft naar het ambitieuze doel van klimaatneutraliteit tegen 2050