OBERLECHNER: Το SPö αποτυγχάνει λόγω του κόστους στέγασης - το ενοίκιο πρέπει να μειωθεί!

OBERLECHNER: Το SPö αποτυγχάνει λόγω του κόστους στέγασης - το ενοίκιο πρέπει να μειωθεί!

Deutschland - Στις 2 Ιουνίου 2025, ο Michael Oberlechner, εκπρόσωπος του FPö, εξέφρασε έντονη κριτική του υπουργού SPö της στέγασης Karl Babler. Ο Oberlechner αμφισβήτησε την αποτελεσματικότητα της φρενάρης των τιμών ενοικίασης SO και περιέγραψε την τρέχουσα κατάσταση διαβίωσης ως «διαστρέβλωση κατοικίας». Απαιτεί μια ολιστική πολιτική στέγασης από το SPö να μειώσει βιώσιμα το κόστος στέγασης. Συγκεκριμένα, υποστηρίζει την αύξηση των κεφαλαίων στην κοινωνική στέγαση και την ανακούφιση για τις δημοτικές περιοχές δέντρων.

Επιπλέον, ο Oberlechner διαμαρτύρεται ότι η Βιέννη spö έχει αυξήσει σημαντικά τις αυξήσεις των ενοικίων, γεγονός που θα αντιμετώπιζε πολλούς πολίτες με σημαντικές προκλήσεις. Προκειμένου να εξαλείψει την κατάσταση, απαιτεί μείωση των ενοικίων σε επίπεδο συνεταιρισμού, η οποία θα αντιστοιχούσε σε μείωση περίπου του ενός τρίτου. Επίσης, επικρίνει ότι το SPö δεν κατάφερε να μετατοπίσει τους κερδοσκόπους από τη μη κερδοσκοπική κατασκευή κατοικιών, η οποία επιδεινώνει περαιτέρω την κατάσταση.

Σημασία της κοινωνικής στέγασης

Στην κοινωνική στέγαση, οι αυξήσεις των ενοικίων είναι μια ειδική περίπτωση επειδή είναι δεσμευμένοι στο ενοίκιο κόστους. Το ενοίκιο κόστους περιλαμβάνει όλα τα συνεχιζόμενα έξοδα όπως το κόστος κεφαλαίου και διαχείρισης, γεγονός που καθιστά ιδιαίτερα επιρρεπή σε οικονομικές αλλαγές. Σε περίπτωση αύξησης των δαπανών, χωρίς να είναι υπαιτιότητα ο ιδιοκτήτης, η αύξηση του ενοικίου μπορεί να γίνει μέσω γραπτής, επίσημα εγκεκριμένης εξήγησης. Τα δαπάνες κατασκευής και διοικητικών δαπανών που αυξάνονται εδώ και χρόνια έχουν καταστήσει σαφείς τις προσαρμογές. Αυτοί οι κανονισμοί ορίζονται στην § 10 WOBINDG και απαιτούν έναν διαφανή υπολογισμό να είναι νομικά δεσμευτικός. gevestor ΣΗΜΕΙΩΣΗ ότι οι ενοικιαζόμενες μπορεί να είναι μόνο κάτω από κάποιες προκύπτουσες.

Αυτοί οι περιορισμοί στην αύξηση του ενοικίου είναι ιδιαίτερα σημαντικοί επειδή το ποσοστό του κόστους μίσθωσης στο εισόδημα πολλών νοικοκυριών έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Στη Γερμανία, το ποσοστό αυτό είναι τώρα 25%, ενώ τα φτωχότερα νοικοκυριά ξοδεύουν ακόμη και το 36% του εισοδήματός τους προς ενοικίαση. Παρά τις νομικές αλλαγές, όπως η εισαγωγή του κατώτατου μισθού, οι προκλήσεις στο ερώτημα του διαμερίσματος δεν μειώθηκαν.

Κοινωνικές επιπτώσεις

Η δραματική τοποθεσία στην αγορά κατοικίας έχει μακρινές κοινωνικές συνέπειες. Η έλλειψη κατάλληλου χώρου διαβίωσης σημαίνει ότι οι νέοι και οι οικογένειες ειδικότερα συχνά πρέπει να αναζητούν κατάλληλα καταλύματα για χρόνια. Αυτή η κατάσταση έχει άμεσο αντίκτυπο στην κινητικότητα και την κοινωνική συνοχή στην κοινωνία. Η μείωση της κοινωνικής στέγασης τις τελευταίες δεκαετίες οδήγησε σε μείωση των διαθέσιμων διαμερισμάτων, από μία φορά το 18% τη δεκαετία του 1990 σε λιγότερο από 6%.

Η αυξανόμενη ανισότητα στο κόστος στέγασης συμβάλλει στην εδραίωση της φτώχειας και καθιστά δύσκολη την απόκτηση της εισροής ειδικών ειδικών από το εξωτερικό, γεγονός που αυξάνει την υπάρχουσα έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων. Παρά τις προοδευτικές οικονομικές εξελίξεις, η διαβίωση παραμένει ένα από τα πιο επείγοντα κοινωνικά ζητήματα στη Γερμανία και απαιτεί επειγόντως εκτεταμένα πολιτικά μέτρα. zeit

Ο Oberlechner ανακοίνωσε επίσης πρωτοβουλίες στο Εθνικό Συμβούλιο για τη βελτίωση της κατάστασης διαβίωσης στην Αυστρία και τη μείωση της πίεσης στους ενοικιαστές. Παραμένει να δούμε πώς αντιδρά το πολιτικό τοπίο σε αυτές τις προκλήσεις και ποια μέτρα εφαρμόζονται πραγματικά.