Ανακαλύφθηκε σπάνια μύγα κισσού: Ένα συναρπαστικό φυσικό φαινόμενο στο Giessen
Ανακαλύψτε τη μύγα κισσού στο Giessen: ένα είδος υπό εξαφάνιση που εξαρτάται από τη γύρη και το νέκταρ στον βοτανικό κήπο.
Ανακαλύφθηκε σπάνια μύγα κισσού: Ένα συναρπαστικό φυσικό φαινόμενο στο Giessen
Στην καρδιά του Gießen, όπου ο βοτανικός κήπος παρουσιάζει μια ποικιλόμορφη χλωρίδα, έχει εγκατασταθεί ένα πολύ ιδιαίτερο έντομο: η μύγα κισσού (Callicera spinolae). Αυτό το είδος περιμένει τη χρονιά της ανθοφορίας, η οποία ξεκινά με το άνοιγμα των ανθέων του κισσού. Αυτά τα φυτά δεν είναι μόνο μια σημαντική πηγή τροφής για πολλά έντομα, αλλά χρησιμεύουν επίσης ως τόπος συνάντησης για τις μύγες.
Η χρονιά της ανθοφορίας φτάνει στο τέλος της και οι πρώτες δροσερές μέρες του φθινοπώρου προαναγγέλλουν το επικείμενο τέλος για πολλούς επισκέπτες των λουλουδιών. Μέσα σε αυτή την ποικιλία εντόμων, η χρυσή αιωρούμενη μύγα ξεχωρίζει με τα αξιοσημείωτα χρυσαφένια μαλλιά και τα μακριά, λευκά πόδια της. Σύμφωνα με την Κόκκινη Λίστα της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας για τη Διατήρηση της Φύσης, αυτό το είδος μύγας ταξινομείται ως εξαιρετικά σπάνιο και απειλείται με εξαφάνιση.
Κύκλος ζωής και αναπαραγωγή
Ο τρόπος ζωής της μύγας του κισσού είναι τόσο συναρπαστικός όσο και μυστηριώδης. Τα αρσενικά και τα θηλυκά που εκκολάπτονται πρόσφατα από ένα κέλυφος νυμφώνας αναζητούν τον ανθισμένο κισσό. Αλλά η αναπαραγωγή είναι συχνά βραχύβια: μετά το ζευγάρωμα, τα αρσενικά πεθαίνουν ενώ τα θηλυκά γεννούν αυγά, με την προϋπόθεση ότι υπάρχουν κατάλληλα φυλλοβόλα δέντρα με σάπιες οπές που παρέχουν στις προνύμφες ένα υγρό και υγρό περιβάλλον.
Ένα σπάνιο φαινόμενο είναι ότι οι προνύμφες πρέπει να αναπτυχθούν σε ένα μείγμα ξυλοπολτού και νερού για να αναπτυχθούν με επιτυχία. Βασίζονται στο φύλλωμα κοντά στα άνθη του κισσού για να παρέχουν τις κατάλληλες συνθήκες για να αναπτυχθούν. Ο κύκλος ζωής των αιωρόμυγων εκτείνεται σε δύο χρόνια, κάνοντας την εμφάνισή τους ένα μάλλον σποραδικό γεγονός.
Η χρυσή μύγα δεν είναι μόνο ένδειξη του πόσο σημαντικές είναι οι υγιείς δασικές συνθήκες για τη βιοποικιλότητα, αλλά θεωρείται επίσης βιοδείκτης ενός ζωντανού πληθυσμού δέντρων. Αυτό το μικρό πλάσμα απαιτεί κόγχες που δημιουργούνται από νεκρό και παλιό ξύλο για να επιβιώσει και να αναπαραχθεί. Τέτοιοι βιότοποι έχουν γίνει σπάνιοι σε δάση και πάρκα, γεγονός που συμβάλλει στην εξαφάνιση αυτού του μοναδικού είδους μύγας.
Μέτρα για την προστασία των μυγών
Για να αντιμετωπίσουν την παρακμή αυτού του ειδικού είδους αιωρούμενης μύγας, οι οικολόγοι έχουν αναπτύξει δημιουργικές προσεγγίσεις. Στην Αγγλία, για παράδειγμα, οι ειδικοί συνιστούν να κρεμάμε μπουκάλια γεμάτα με βρεγμένο πριονίδι σε φυλλοβόλα δέντρα για να βελτιωθεί ο βιότοπος για τις προνύμφες. Αυτές οι πρωτοβουλίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διασφάλιση της επιβίωσης της μύγας κισσού και στη διάσωσή της από την ευάλωτη θέση της.
Στον βοτανικό κήπο στο Giessen, η χρυσή αιωρούμενη μύγα εμφανίστηκε στο ανθισμένο μεγαλείο του κισσού, έστω και για λίγο. Η σύντομη εμφάνισή τους μας υπενθυμίζει πόσο πολύτιμη και ταυτόχρονα εύθραυστη είναι η φύση μας. Με κάθε φωτογραφία αυτού του σπάνιου είδους εντόμου, αποτυπώνεται ένα κομμάτι από την ομορφιά και τις προκλήσεις της ύπαρξής του.
Η πτώση της μύγας του κισσού είναι μια κλήση αφύπνισης για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων που υποστηρίζουν τόσο ποικιλόμορφη χλωρίδα και πανίδα. Για τους λάτρεις της φύσης και τους επιστήμονες, μένει να φανεί εάν οι συνθήκες διαβίωσης αυτού του είδους αιωρόμυγας θα βελτιωθούν και αν μπορεί να παραμείνει όχι μόνο μέρος της βιοποικιλότητας, αλλά και της παρατήρησης στον βοτανικό κήπο. όπως αναφέρει το www.giessener-anzeiger.de.