Europa wordt eindelijk wakker van zijn militaire slaap

Europa wordt eindelijk wakker van zijn militaire slaap

Het was een televisieaanval die velen in Europa hopen een oorlog te voorkomen. De scherpe kritiek van Donald Trump op de Oekraïense president Wolodymyr Selenskyj in het Witte Huis was een blikseminslag voor de Transatlantic Alliance en veroorzaakte langdurige illusies in Europa over de vraag of hun Amerikaanse bondgenoot hen zal steunen in de strijd tegen Russische agressie.

een heroverweging in Europa

Onder shock lijkt, misschien zelfs in angst, eindelijk te hebben nagedacht over zijn zelfverdedigingsbehoeften in het Trump -tijdperk. "Het is alsof Roosevelt Churchill in het Witte Huis had ontvangen en hem begon lastig te vallen," vertelde de Europese wetgever Raphaël Glucksmann aan CNN.

Taboes breken in het verdedigingsgebied

In een maand waarin de Amerikaanse minister van Defensie Pete Hegseth Europe Europa als "zielig" beschreef in een groepschat met regeringsvertegenwoordigers omdat het zou vertrouwen op de verdediging van anderen, heeft het continent tientallen jaren van taboes in de verdediging verbroken. De politiek werd besproken die een paar weken geleden onvoorstelbaar zou zijn geweest.

De grootste verandering vond plaats in Duitsland, de grootste economie in Europa. Na de verkiezing van de Bondsdag won de aangewezen kanselier Friedrich Merz een parlementstemmen om de "schuldrem" af te schaffen - een mechanisme om de overheidsschuld te beperken.

Een nieuw tijdperk voor Duitsland

Deze wetswijziging maakt in het algemeen onbeperkte uitgaven voor defensie en veiligheid mogelijk. Experts schatten dat dit de komende tien jaar tot 600 miljard euro ($ 652 miljard) voor Duitsland zou kunnen vrijgeven. "Dit is een keerpunt in Europa, omdat Duitsland de spanning was - vooral onder de grote landen - als het gaat om verdediging", zei Piotr Buras, senior fellow bij de Europese Raad over buitenlandse betrekkingen.

Door zijn schuldschuld te overwinnen, heeft Duitsland eindelijk gehandeld alsof het echt een "tijdwisseling" of "standpunt" had overtroffen, zei Buras. "Alleen de Trump -schok leidde tot deze fundamentele beslissing om de schuldrem op te schorten," voegde hij eraan toe. "Dit is de echte wending van de tijd."

veranderingen in nucleair beleid

In het naburige Frankrijk heeft president Emmanuel Macron - die al lang een Europese "strategische autonomie" uit de Verenigde Staten heeft bepleit - uitgelegd dat hij overweegt de bescherming van zijn nucleaire arsenaal uit te breiden naar zijn bondgenoten. De opmerkingen van Macron kwamen nadat Merz gesprekken met Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk had gestimuleerd over de uitbreiding van hun nucleaire beschermende garanties.

De Poolse premier Donald Tusk verwelkomde dit idee en vroeg Polen zelfs om de verwerving van kernwapens te overwegen. In de tussentijd hebben Polen en de Baltische staten van Estland, Litouwen en Letland, alle buren van Rusland, het Ottawa -verdrag van 1997 over Landminen verlaten, dat lang werd beschouwd als een mijlpaal voor het einde van de massale oorlog. Litouwen heeft de aankoop van 85.000 landmijnen al aangekondigd. Polen plant de productie van 1 miljoen landelijke mijnen.

Terug naar verplichte militaire dienst

Ook de verplichte militaire dienst vierde een comeback op het continent. Denemarken hield vrouwen vanaf 2026 rekening voor verplichte dienstplicht en verminderde de gezondheidsvereisten voor sommige rollen om de strijdkrachten van het land te versterken. Polen heeft ook plannen aangekondigd dat elke volwassen man militaire training moet volgen.

Traditioneel neutrale landen heroverwegen hun posities. De Ierse regering, die betrokken is geweest bij vredeshandhaving, bracht een wetgevend initiatief in dat het mogelijk zou maken om troepen te sturen zonder de goedkeuring van de Verenigde Naties en dus om een mogelijk Russisch of Amerikaans veto te vermijden.

Nieuwe uitdagingen en zorgen

Het keerpunt heeft niet alleen invloed op wie zal vechten, maar ook wie de wapens biedt. Sommigen zijn begonnen met het in twijfel trekken van toekomstige aankopen van de astronomisch dure F-35-jets geproduceerd in de VS die verschillende Europese luchtmacht wilden verwerven. De Portugese minister van Defensie Nuno Melo zei dat zijn land de verwachte aankopen van de Jets onderzoekt ten gunste van Europese alternatieven vanwege de zorgen over de gecontroleerde Amerikaanse levering van reserveonderdelen.

Uitdagingen voor Europese eenheid

Hoewel Europa de boodschap blijkbaar begreep, zijn discussies over een uniforme aanpak nog steeds voorbarig. Toen de president van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, een plan onthulde dat werd verondersteld miljarden te beleggen in de verdediging, hadden Spanje en Italië zich zorgen. Het plan is nu omgedoopt tot "Readiness 2030".

De Italiaanse premier Giorgia Meloni heeft ook uitgesloten om Italiaanse troepen te sturen als onderdeel van een Europees contingent om vrede in Oekraïne te waarborgen, in het geval van een onderhandelingsoplossing - een ander beslissend onderwerp waarover het continent is verdeeld.

De hernoeming duidt op een scheidslijn in Europa: hoe verder een land uit Rusland, hoe minder waarschijnlijk het is dat het prioriteit geeft aan wapens uit boter. De Spaanse premier Pedro Sanchez zei deze maand: "Onze dreiging is niet dat Rusland zijn troepen over de Pyreneeën zal brengen."

"De uitdagingen voor hen zijn enigszins verschillend van die waarmee de oostelijke flank wordt geconfronteerd," voegde hij eraan toe.

Gabrielius Landsbergis, de voormalige minister van Buitenlandse Zaken van Litouwen, gaf boos op CNN over de Spaanse verklaringen en merkte op dat een recent bezoek aan Kiev, waar de lucht -raid -opvangsirens de meeste nachten klinken, het te gemakkelijk maakt om soortgelijke scènes in Vilnius in de toekomst voor te stellen. "Hoe verder je naar het westen gaat, hoe moeilijker het is om je zoiets voor te stellen. Alle problemen, alle beslissingen zijn relatief", zei Landsbergis.

een positieve conclusie?

Hoewel deze geografische splitsing de verschillen zou kunnen verdiepen, gaf Buras van de ECFR uit dat de totale Europese eenheid altijd een "illusie" zou zijn. "Wat er echt toe doet, is wat de Keylands doen," benadrukte hij, wijzend op Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Polen. "Ik wil voorzichtig zijn, maar ik denk dat we nu op de goede weg zijn."

Toen hem wordt gevraagd of March in de geschiedenis zal ingaan als de maand waarin Europa wakker werd, antwoordde Buras: "Ja, we zijn wakker geworden - maar nu moeten we ons aankleden."