Επαναστατική ανακάλυψη: Würzburg Ερευνητές αποκρυπτογράφηση του ελέγχου του καρκίνου!

Μια ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο Julius Maximilians Würzburg δημοσίευσε πρόσφατα μια μελέτη στο περιοδικό "Science", το οποίο ασχολείται με την επίδραση των θεραπευτικών αντισωμάτων σε καρκινικά κύτταρα. Το επίκεντρο είναι ο καρκίνος του αίματος, ιδιαίτερα η χρόνια λεμφική λευχαιμία (CLL), στην οποία τα Β κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα. Με αυτή τη μορφή θεραπείας, τα προσαρμοσμένα αντισώματα χρησιμοποιούνται για να σηματοδοτήσουν το CD20 πρωτεΐνης σε Β κύτταρα και να προκαλέσουν ανοσολογικές αντιδράσεις που οδηγούν στην καταστροφή καρκινικών κυττάρων.

Ο καθηγητής Markus Sauer, μέλος της ερευνητικής ομάδας, υπογραμμίζει τη σημασία της γνώσης σχετικά με τη δέσμευση των αντισωμάτων στην πρωτεΐνη CD20. Η πρόσφατα αναπτυγμένη προσέγγιση που ονομάζεται LLS-TDI-DNA-Paint επιτρέπει 3D εξετάσεις των αλληλεπιδράσεων μεταξύ θεραπευτικών αντισωμάτων και κυττάρων όγκου, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών δράσης. Ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, Dr. Arindam Ghosh, και η ομάδα του έχουν ήδη αποκτήσει αρχικές γνώσεις σχετικά με την επίδραση τεσσάρων διαφορετικών θεραπευτικών αντισωμάτων (rituximab, Ofatumab, Obinutuzumab, 2Η7), τα οποία προκαλούν τα μόρια CD20 στην κυτταρική μεμβράνη και ενεργοποιούν την ενεργοποίηση του συστήματος συμπληρώματος.

Αποτελέσματα της μελέτης

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η αλυσίδα των μορίων CD20 λαμβάνει χώρα ανεξάρτητα από την ταξινόμηση στον τύπο Ι ή II. Αυτά τα νέα ευρήματα αντικρούουν τις προηγούμενες υποθέσεις σχετικά με διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης αυτών των αντισωμάτων. Η ομάδα ήταν επίσης σε θέση να παρατηρήσει ότι τα αντισώματα οδήγησαν στη σταθεροποίηση των μικροβίων, η οποία μετατρέπει τα Β κύτταρα σε μορφή σκαντζόχοιρου. Λόγω αυτών των σημαντικών αποτελεσμάτων, η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει περαιτέρω έρευνες σχετικά με τις δυνατότητες ενεργοποίησης μακροφάγων και φυσικών κυττάρων δολοφόνων από τα επεξεργασμένα Β κύτταρα.

Σε σχέση με τη χρόνια λεμφική λευχαιμία, είναι γνωστό ότι αυτή η κακοήθη ασθένεια είναι περίπου το 25% όλης της λευχαιμίας και είναι η πιο κοινή κακοήθη λεμφική ασθένεια στις δυτικές χώρες. Όπως αναφέρεται σε μια έκθεση του Cochrane, τα μαθήματα και οι προβλέψεις του CLL μπορούν να διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό. Ενώ ορισμένοι ασθενείς δεν δείχνουν σχεδόν τα συμπτώματα κατά τη διάρκεια των ετών, άλλοι ασθενείς χρειάζονται άμεσες θεραπείες λόγω συμπτωματικών επιπλοκών.

προσεγγίσεις θεραπείας

Η τυπική θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως χημειοθεραπεία σε συνδυασμό με μονοκλωνικά αντισώματα, όπως rituximab ή alemtuzumab. Μια συστηματική ανασκόπηση του Cochrane δείχνει ότι το rituximab μπορεί να προκαλέσει σημαντικές βελτιώσεις στη συνολική επιβίωση των ασθενών, αλλά μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο σοβαρών λοιμώξεων. Απαιτούνται τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες για να εξεταστεί η κλινική επίδραση των νέων αντισωμάτων CD20 σε σύγκριση με το rituximab και να διευκρινιστεί τα οφέλη για τους ασθενείς με σοβαρές συννοσηρότητες.

Οι συνεχιζόμενες μελέτες, συμπεριλαμβανομένων των αναλύσεων στο Ofatumab, θα βοηθήσουν στη βελτίωση της κατάστασης των αποδεικτικών στοιχείων και στην απόκτηση νέων ευρημάτων. Τα τρέχοντα αποτελέσματα των Ghosh et αϊ. αντιπροσωπεύουν σημαντική πρόοδο στην κατανόηση των θεραπευτικών αντισωμάτων και των χρήσεών τους στο CLL.