Het begrotingstekort van Oostenrijk: langzame vermindering vereist tegen 2029!

Het begrotingstekort van Oostenrijk: langzame vermindering vereist tegen 2029!

Österreich - Op 17 juli 2025 zijn er nieuwe bevindingen over de Oostenrijkse begrotingssituatie. Het Wenen Institute for Higher Studies (IHS) verwacht een totaal staatstekort van 4,1 procent van het bruto binnenlands product (BBP) voor het komende jaar, op voorwaarde dat een strikte budgetdiscipline wordt waargenomen. Deze voorspelling is direct gerelateerd aan het dubbele budget 2025/26, dat moet worden aangenomen door de huidige regering van ÖVP, SPö, Greens en Neos en consolidatiemaatregelen voor een bedrag van 8,7 miljard euro worden verstrekt, als de Kleine Zeitung .

Voor de periode van 2027 tot 2029 verwacht de IHS een lagere verlaging van de uitgavenpercentage in vergelijking met de planning van de federale overheid. Om het tekort onder de Maastricht -limiet van 3,0 procent op te zetten, ziet de IHS verdere hervormings- en consolidatiebehoeften. Deze doelen vereisen ambitieuze structurele hervorming en een economisch beleid dat tot doel heeft de potentiële groei te vergroten. De voorspelling voor het begrotingstekort blijft sterk afhankelijk van de economische groei van Oostenrijk tot 2029.

Maastrichtcriteria en hun betekenis

De Maastricht -criteria bepaald door de EU -lidstaten in de loop van het Maastricht -contract spelen een cruciale rol bij het monitoren van de staatsfinanciën. Volgens bundesbank is beperkt. Deze regels ondersteunen de stabiliteitsgerichte monetaire unie in Europa.

Een negatief financieringsaldo toont aan dat de overheidsuitgaven de inkomsten kunnen overschrijden, wat een uitdaging is in economisch moeilijke tijden. In Duitsland, waar sinds 2009 een schuldrem van kracht is, is de toelating van de schuld van slechts 0,35 procent van de economische output toegestaan, behalve in uitzonderlijke situaties, zoals de Covid 19 pandemie.

schulden en overheidsuitgaven

De kwestie van het omgaan met overheidsuitgaven en schulden is actueler dan ooit, vooral in de context van de leringen van de klassieke financiële wetenschap. Zoals de federaal centrum voor politiek onderwijs , hoge staat debts per trofisch kan leiden tot een probleem omdat ze kunnen leiden tot high-interesse loads. Desalniettemin vragen modernere benaderingen, zoals de Modern Monetary Theory (MMT), om een re -evaluatie van dit perspectief. MMT stelt dat de overheidsuitgaven niet hoeven te worden gedekt door belastingen of obligaties, zolang de economische middelen beschikbaar zijn.

Staatsschuld komt voort uit het verschil tussen de overheidsuitgaven en de bijbehorende inkomsten. Hoewel hoge uitgaven de neiging hebben om de schulden te vergroten, leiden ze ook tot een hoger inkomen in de particuliere sector. Dienovereenkomstig zou een slim overheidsuitgavenbeleid uiteindelijk de economische groei kunnen bevorderen en tot meer belastingopbrengsten kunnen leiden.