Η Ιρλανδία μεταξύ της ευημερίας και των αρχών: Ποιος καθορίζει την πολιτική;

Η Ιρλανδία μεταξύ της ευημερίας και των αρχών: Ποιος καθορίζει την πολιτική;

Η Ιρλανδία αντιμετωπίζει ένα δίλημμα: οικονομική εξάρτηση από τις ΗΠΑ ή την αλληλεγγύη με την Παλαιστίνη;

Η Ιρλανδία, μια χώρα με κινούμενη ιστορία του αγώνα κατά του πληρώματος, αντιμετωπίζει τώρα την οδυνηρή πραγματικότητα. Η απόφαση έλαβε την απόφαση να θέσει οικονομικά πλεονεκτήματα έναντι των ιδανικών της. Πάνω από έναν αιώνα μετά την απελευθέρωση της βρετανικής κυριαρχίας, η Ιρλανδία αντάλλαξε τις σοσιαλιστικές ρίζες της για τις νεοφιλελεύθερες αρχές. Αυτό έχει οδηγήσει σε τεράστια ευημερία, αλλά το ερώτημα παραμένει: σε βάρος των αξιών;

Η ιρλανδική κυβέρνηση έχει αγωνιστεί να προσελκύσει πολυεθνικές εταιρείες τα τελευταία χρόνια. Με έναν από τους χαμηλότερους συντελεστές φορολογίας εταιρειών στην Ευρώπη και το μοναδικό αγγλικό έθνος εντός της ΕΕ, η Ιρλανδία έχει εξελιχθεί σε μαγνήτη για ξένες επενδύσεις. Το Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο αναφέρθηκε πρόσφατα στην Ιρλανδία ως "παγκόσμια θέση της επιλογής για ταλέντα και καινοτομία". Αλλά αυτή η οικονομική επιτυχία έχει την τιμή της: η ελευθερία να σταθεί για τις δικές σας πεποιθήσεις στη διεθνή σκηνή φαίνεται να χαθεί.

Οι σκιές της εξάρτησης

Η εξάρτηση της Ιρλανδίας από τις ΗΠΑ είναι αναμφισβήτητη. Πάνω από 960 αμερικανικές εταιρείες εργάζονται στην Ιρλανδία και απασχολούν περισσότερους από 210.000 Ιρλανδούς πολίτες άμεσα. Αυτές οι εταιρείες δεν είναι μόνο οικονομικός κινητήρας, αλλά επηρεάζουν και τη γεωπολιτική στρατηγική της χώρας. Το ερώτημα παραμένει: Είναι η Ιρλανδία πολιτικά αφοσιωμένη στις Ηνωμένες Πολιτείες; Η απάντηση φαίνεται σαφής όταν εξετάζετε την κράτηση της ιρλανδικής κυβέρνησης για να τοποθετήσετε τον εαυτό σας ενάντια στην επιθετικότητα που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ του Ισραήλ στη Γάζα.

Η ιρλανδική πολιτική έχει αποδειχθεί ότι είναι ένα παιχνίδι αντιφάσεων τις τελευταίες εβδομάδες. Ενώ όλα τα πολιτικά κόμματα, συμπεριλαμβανομένων των Fianna Fáil και Fine Gael, μίλησαν σαφώς για την υποστήριξη της Παλαιστίνης στις εκλογικές συζητήσεις, η πραγματική υποστήριξη λείπει. Ο Micheal Martin, ο σημερινός Tánaiste, προσπάθησε να υπερασπιστεί τη δέσμευση της Ιρλανδίας στην Παλαιστίνη αναφερόμενος στην αναγνώριση της πολιτείας της Παλαιστίνης και αυξάνοντας τα κεφάλαια για το UNRWA. Αλλά η αντιπολίτευση δεν παραιτήθηκε και επεσήμανε ότι η Ιρλανδία μας αφήνει όπλα μέσω του εναέριου χώρου του στο Ισραήλ και συνεχίζει να πωλεί ισραηλινά πολεμικά ομόλογα.

Μια κλήση για αυτο -αναβοσβήνει

Η συζήτηση έφερε τις βαθιές αντιφάσεις μεταξύ των λέξεων της ιρλανδικής κυβέρνησης και των πράξεων της στο φως. Η Ιρλανδία, η οποία θεωρεί τον εαυτό της ως φυσικό σύμμαχο της Παλαιστίνης, δυσκολεύεται να πάρει μια σαφή θέση εναντίον του πληρώματος. Το ερώτημα παραμένει: Τι σταματάει η Ιρλανδία να αγωνίζεται για την Παλαιστίνη; Είναι ο φόβος των οικονομικών συνεπειών που εμποδίζουν μια σαφή στάση εναντίον του Ισραήλ;

Οι αποκαλύψεις σχετικά με τις αυξανόμενες εξαγωγές όπλων και τις στρατιωτικές συμβάσεις με το Ισραήλ ρίχνουν ένα φωτεινό φως στους ηθικούς συμβιβασμούς που εισέρχεται στην Ιρλανδία. Ενώ η Διεθνής Αμνηστία και άλλοι οργανισμοί τεκμηριώνουν τις φρικαλεότητες στη Γάζα, η Ιρλανδία παραμένει σε θέση αδράνειας. Η ιρλανδική κυβέρνηση πρέπει να αναρωτηθεί αν είναι πρόθυμη να πληρώσει το τίμημα για τις οικονομικές της σχέσεις - και αν η τιμή αυτή υπερβαίνει τις δικές της αρχές.

Ενώ η Fianna Fáil και η Fine Gael προετοιμάζονται για το σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης συνασπισμού, η Ιρλανδία αντιμετωπίζει μια κρίσιμη επιλογή. Είναι καιρός να ξανασκεφτείτε τη δική σας στάση και να αναρωτηθείτε αν το οικονομικό όφελος αξίζει την ηθική ακεραιότητα της χώρας. Ο λαός της Ιρλανδίας πρέπει να αποφασίσει εάν θέλουν να συνεχίσουν να υποστηρίζουν τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα, η οποία υπονομεύει την αλληλεγγύη τους με την καταπιεσμένη παγκοσμίως. Το μέλλον της Ιρλανδίας εξαρτάται από αυτή την απόφαση.

Οι απόψεις σε αυτό το άρθρο δεν αντικατοπτρίζουν απαραιτήτως τη συντακτική στάση του Al Jazera.