Η Μαγιόρκα αγωνίζεται για την ξηρασία: Το πόσιμο νερό για πισίνες και κήπους απαγορεύεται!

Η Μαγιόρκα αγωνίζεται για την ξηρασία: Το πόσιμο νερό για πισίνες και κήπους απαγορεύεται!

Estellencs, Spanien - Το Βαλεατικό νησί της Μαγιόρκα αντιμετωπίζει και πάλι μια σοβαρή έλλειψη νερού που ενισχύεται από την ξηρασία και την υπερβολική χρήση. Τα τρέχοντα μέτρα για τη ρύθμιση της κατανάλωσης νερού έχουν αποφασιστεί αφού οι δεξαμενές ύδατος δεν έχουν πλήρη επαρκώς παρά τις λίγες βροχερές ημέρες τους τελευταίους μήνες. Τα αποθέματα νερού του νησιού έχουν μειωθεί σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, γεγονός που καθιστά τα μέτρα επειγόντως απαραίτητα. Ο δήμαρχος της Estellecs απαγόρευσε τη χρήση πόσιμου νερού για τις πισίνες γεμίσματος, την άρδευση των κήπων και την προμήθεια σταθερών ζώων μέχρι το τέλος του καλοκαιριού για την προστασία των υφιστάμενων πόρων, όπως το costa nachrichten

Αιτίες και προκλήσεις

Η έλλειψη νερού στη Μαγιόρκα δεν είναι νέα. Η τελευταία μεγάλη ξηρασία καταγράφηκε το 2016 και από τότε η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί σημαντικά. Ο τουρισμός έχει ανακάμψει σύμφωνα με την πανδημία Corona, αλλά αυτό είναι συχνά εις βάρος της παροχής νερού, αφού οι πολυτελείς τουριστικές προσφορές, όπως τα ιαματικά λουτρά και οι πισίνες, είναι εντατικές στο νερό. Σε πολλές περιοχές των Βαλεατικών Νήσων, πάνω από το 50% των καταθέσεων υπόγειων υδάτων είναι σε κακή κατάσταση, γεγονός που οφείλεται σε υπερβολική χρήση και μόλυνση. Το Γραφείο Διαχείρισης Βαλαρηικών Υδάτων εξήγησε αισιόδοξα την παροχή πόσιμου νερού για το καλοκαίρι ως εγγυημένο, αλλά το βάρος των δισκογραφικών κυμάτων και των κυμάτων θερμότητας παραμένει ένα σημαντικό πρόβλημα, So mallorca zeitungunga .

Στο Bunyola, υπάρχουν επίσης πολλά διαλείμματα σωλήνων στο δίκτυο γραμμής, το οποίο περιπλέκει περαιτέρω την παροχή νερού. Οι προσεγγίσεις λύσεων περιλαμβάνουν την κατασκευή συστημάτων αφαλάτωσης και την επισκευή των σωλήνων από ορείχαλκο, αλλά οι απαραίτητες επενδύσεις είναι υψηλές και η εφαρμογή συχνά τρέχει για πολλά χρόνια. Μια άλλη πρόκληση παραμένει η υψηλή απώλεια νερού στις υπάρχουσες γραμμές, η οποία ανέρχεται σε 26% και μπορεί ακόμη και να επιτύχει πάνω από 50% σε ορισμένες περιοχές. Το τεράστιο κόστος για τη διατήρηση της υποδομής ρυθμίζει τις τοπικές κυβερνήσεις με μεγάλες δυσκολίες.

Η διοίκηση τίθεται υπό πίεση για να εξασφαλιστεί μια δίκαιη και βιώσιμη παροχή νερού, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να διατηρηθούν τα τουριστικά συμφέροντα. Τα μέτρα για την προώθηση του βιώσιμου τουρισμού και την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού για την εξοικονόμηση νερού θα πρέπει να βοηθήσουν να αποκτήσουν τα αυξανόμενα προβλήματα υπό έλεγχο.