Wiedeńska scena artystyczna opłakuje ten sam sposób dla właścicieli galerii Johna Sailera (87)

Wiedeńska scena artystyczna opłakuje ten sam sposób dla właścicieli galerii Johna Sailera (87)

John Sailer, ważna właścicielka galerii i formacyjna postać wiedeńskiego krajobrazu kulturowego, zmarł w środę w wieku 87 lat. Jego śmierć żałowała radna miasta Veronica Kaup-Hasler, która wyraziła sympatię dla rodziny i przyjaciół zmarłego. Sailer założył Ulysses Gallery w 1974 roku, która została nazwana na cześć jego ulubionej książki i od samego początku oferował platformę artystów z Austriackiej Avant -Garde, w tym nazwy takie jak Wolfgang Hollegha, Walter Pichler i Arnulf Rainer. Dzięki swojej galerii udało mu się nawiązać prawdziwy związek między sztuką a publicznością, która ukształtowała jego pracę w sposób zrównoważony, więc OTS.AT.

Urodzony jako Hans Sailer 30 listopada 1937 r. W Wiedniu spędził swoje najwcześniejsze dzieciństwo w Paryżu i Nowym Jorku po tym, jak jego rodzice uciekli z reżimu nazistowskiego. Pomimo swojego pełnego wrażenia pochodzenia nigdy nie czuł się gorzki i opisał siebie jako „szczęśliwego dziecka” i z pozytywnym nastawieniem stawiał czoła wyzwaniom swojego życia. Sailer, syn Erny Sailer, prawnika i dyplomata oraz Karl Hans Sailer, dziennikarz, okazali zainteresowanie sztuką na początku. Znalazł drogę do handlu sztuką, gdy odkrył wartość thonet przewodniczących, które zostały zdeponowane do usuwania. Oznaczało to początek jego kariery w sztuce i rzemiosła, co ostatecznie doprowadziło do założenia jego galerii, zgodnie z informacjami Historywiki.gv.at.

Galeria Ulysses i jej wystawy

Otwarcie galerii Ulysses w listopadzie 1974 r. Wpadło w czas, kiedy Wiedeń doświadczył zmartwychwstania sceny kulturowej. Pierwsza wystawa była hołdem dla Monsignora Otto Mauera i pokazała dzieła wybitnych artystów, takich jak Joannis Avramidis, Bruno Gironcoli i Fritz Wotruba. Dwa lata później Gabriele Wimmer Wimmer został partnerem biznesowym Sailera, a galeria przeprowadziła się na strych na Opernrings 21, gdzie kontynuowała wystawy Paula Klee i Wassily Kandinsky. W 1992 roku Sailer rozszerzył galerię o dodatkowe pokoje, które zostały otwarte z wystawą Roya Lichtensteina. Rozwój ten podkreśla jego wpływ na sztukę międzynarodową i zdolność do ustanowienia Wiedeń jako ważnego miejsca sztuki.

W tym kontekście warto zauważyć, że wiedeńska scena artystyczna w latach 50. była silnie ukształtowana przez wpływy międzynarodowych prądów, takich jak surrealizm i abstrakcja. Sailer był częścią tego ruchu, który zachęcił artystów do dalszego rozwijania swoich dzieł i eksperymentowania z innowacyjnymi pomysłami. W czasach, gdy w Wiedniu brakowało impulsów artystycznych, galerie, takie jak jego przestrzeń do odejścia i odnowy, szczególnie w mieście, w którym działalność artystyczna często się zatrzymywała, a bezpośrednia wymiana artystów, krytyków, kuratorów i właścicieli galerii nie działała. W tej chwili artyści zajmowali ważne stanowiska i znacząco wpłynęli na wydarzenia artystyczne, według schirn.de.

Śmierć Johna Sailera jest nie tylko utratą jednego, ale także segmentu historii sztuki wiedeńskiej, której nie można zastąpić. Jego zalety i niestrudzone wysiłki na rzecz promowania awangardy -Garde zostaną zapamiętane przez długi czas. Jego galeria jest postrzegana jako ważna część dziedzictwa kulturowego Wiednia, a konsekwencje jego pracy są nadal zauważalne na scenie artystycznej.