Hell on Earth: Oostenrijkse verpleegkundige vecht in Gaza

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Barbara Trattnig rapporteert van Gaza over de humanitaire crisis en de uitdagingen van "artsen zonder grenzen" ter plaatse.

Hell on Earth: Oostenrijkse verpleegkundige vecht in Gaza

In de Gazastrook, waar al meer dan een jaar oorlog is, accepteert de humanitaire crisis dramatische proporties. Barbara Trattnig, de enige Oostenrijkse medewerker van "artsen zonder grenzen" ter plaatse, meldt onvoorstelbaar lijden. Hun beschrijvingen zijn dringend: "In Gaza is vernietiging en behoefte het grootst", legt ze uit, en benadrukt dat de veiligheid voor patiënten en helpers niet is gegarandeerd in de humanitaire zone. Ondanks de voorlopige voorzieningen in Deir El-Bala, een stad op bijna twintig kilometer van de Egyptische grens, zijn de omstandigheden catastrofaal. "Er is een gebrek aan alles", voegt ze eraan toe, terwijl ze de constante aanvallen en de ineenstorting van de stroomvoorziening beschrijft. Een alarmerende toestand, vooral voor de kinderen die zich ontwikkelen via koude en ontbrekende hygiëneproducten.

De situatie is verder aangescherpt in Noord -Gazas. Trattnig beschrijft dat in oktober slechts zes procent van de hulpgoederen werd goedgekeurd om het noordelijke deel te bereiken. Ze legt uit: "Als voedsel op de markt beschikbaar was, was het ook erg duur. Het is er voedsel, maar je kunt het niet langer betalen." Haar terugkeer naar Gaza kort voor Kerstmis toont haar onwrikbaar gebruik. Trattnig, die na een vakantie terugkeert naar haar geliefde crisisgebied, koos voor dit pad om mensen in nood te helpen. Oorspronkelijk wilde ze een verloskundige worden, vandaag coördineert ze medische hulp en werkt ze vaak zonder een duidelijke scheiding tussen werk en vrije tijd.

Een leven in dienst van de mensheid

Barbara Trattnig kijkt terug op een carrière die ze door enkele van 's werelds meest tegenstrijdige regio's heeft geleid - van Irak tot Jemen tot Afghanistan. Ze vormden deze missies en gaven hen de onvermoeibare wens om anderen te helpen. Ondanks de dagelijkse behandeling van lijden, streeft ze ernaar de hoop niet te verliezen: "Je moet je concentreren op de positieve lijn, zelfs als je veel lijden ziet", zegt ze vastbesloten. Hun toewijding en moed maken duidelijk hoe belangrijk humanitaire hulp is in crisisgebieden, terwijl de wereld vaak de ogen van ellende sluit.

De beschrijvingen van Barbara Trattnig illustreren de angstaanjagende realiteit in de Gazastrook en de uitdagingen die helpers elke dag naar elkaar zoeken. De rapporten van de frontlinie van de humanitaire crisis laten geen verkoudheid achter. Informatie over de situatie kan worden verkregen uit orf en de kleine krant , die de wanhopige locatie en het onvermoeibare gebruik van de helpers op de site documenteren.

Quellen: