Voor het eerst dreigt een hoofdstad in de moderne tijd het water uit te gaan

Voor het eerst dreigt een hoofdstad in de moderne tijd het water uit te gaan

Wanneer de zon opkomt over de arme bergen van Kabul, begint de dagelijkse zoektocht naar een gezin voor water - en hoe het het zo lang mogelijk kan gebruiken. De 42-jarige moeder van vier kinderen dwingt het geluid van watertankers die door het district van Raheela in de Afghaanse hoofdstad rollen om snel naar de straat te rennen om de gewaagde emmer en bus van haar familie te vullen. Volgens Raheela is hun waterconsumptie altijd schaars en kost elke liter veel geld, wat de zenuwen en het budget van de familie naar de grens brengt.

De angstaanjagende watercrisis in Kabul

"We hebben helemaal geen toegang tot (drinken) water," vertelde Raheela aan CNN. "Watertekort is een groot probleem dat ons dagelijks leven beïnvloedt." Kabul bestuurt volgens een stroom rapport Door Mercy Corps voor een disaster. Het zou binnenkort de eerste moderne hoofdstad van de wereld kunnen zijn die volledig uitdroogt. Dit kan leiden tot een economische ineenstorting, waarschuwen de experts.

Oorzaken van het watertekort

Groeipercentages van de bevolking, de klimaatcrisis en onophoudelijk overmatig gebruik hebben het grondwaterniveau uitgeput en bijna de helft van de stadsfonteinen is al droog. De familie van Raheela moet voor elke druppel water betalen en ervoor zorgen hoe het te gebruiken. Het eten van rantsoenen en andere vitale dingen worden vaak opgeofferd om te zorgen voor drinkwater en hygiëne.

"We zijn erg bezorgd," ging ze verder. "We hopen op meer regen, maar als de situatie erger wordt, weet ik niet hoe ik moet overleven," voegde ze eraan toe. Het is een noodgeval die 'niet alleen een waterprobleem' is, waarschuwde Marianna van Zahn, programmamanager van Mercy Corps in Afghanistan. "Het is een gezondheidscrisis, een economische crisis en een humanitaire noodsituatie in één."

Populatiegroei en managementfout

Slechts drie decennia geleden had Kabul minder dan 2 miljoen inwoners, maar na de val van de Taliban in 2001 was er een instroom van migranten die werden aangetrokken tot beloofde veiligheid en economische mogelijkheden. Met de groei van de bevolking nam ook de vraag naar water toe.

Kabul is bijna volledig afhankelijk van grondwater, dat wordt opgevuld door sneeuwsmelten van de nabijgelegen hindoe-kush bergen. Maar jaren van wanbeheer en overmatig gebruik hebben geleid tot de waterstanden zijn gedaald tot 30 meter in de afgelopen tien jaar, volgens Mercy Corps. Kabul neemt nu jaarlijks 44 miljoen kubieke meter meer grondwater dan de natuur kan vervangen, wat leidt tot een zorgwekkende onbalans die de reserves en financiën van de bewoners uitput.

Living Life -Saving Solutions

Sommige families, zoals die van Ahmad Yasin, hebben diepere putten gegraven om meer water te vinden. Yasin, 28, woont met negen anderen in een gemeenschappelijk huishouden in het noorden van de stad. Maandenlang wachtte hij urenlang met zijn broer in de nabijgelegen moskee, die toegang had tot een grote fontein om volledige emmers naar huis te brengen. "Dat kostte de tijd voor ons werk en had een negatieve invloed op ons inkomen," zei hij.

Om een geld in te zamelen van 40.000 Afghanis (ongeveer $ 550) voor hun eigen put in de tuin, bespaarden ze zes maanden en deden ze zonder voedsel. Na het graven van 120 meter vonden ze eindelijk water, dat echter niet kan worden gedronken. "Het is niet veilig," zei Yasin. "Nadat we al ons geld aan de put hebben uitgegeven, kunnen we het ons niet veroorloven om een waterfilter of gereinigd water te kopen. Dus koken we het fonteinwater lang, laat het afkoelen en drink het dan."

Gezondheidsrisico's en ervaringen bij kinderen

tot 80 % van het kabul -grondwater is vervuild, volgens Mercy Corps, dat te wijten is aan wijdverbreid gebruik van latrines en industriële afvalvervuiling. Diarree en braken zijn 'dagelijkse problemen voor mensen in de stad', zei Sayed Hamed, 36, die bij zijn vrouw, drie kinderen en twee oudere ouders in het noordwesten van Taimani woont. "We worden vaak ziek omdat we vervuild water drinken, of het nu thuis is, in het restaurant of zelfs je tanden poetsen met goed water," zei de overheidsagent.

De effecten van klimaatverandering

De crisis wordt verder aangescherpt door de gevoeligheid van Kabul voor klimaatverandering. "We krijgen steeds meer regen, maar steeds minder sneeuw," zei Najibullah Sadid, een onderzoeker op het gebied van waterbronnenbeheer. "Dit treft een stad met minder infrastructuur om de plotselinge overstromingen aan te pakken ... In het verleden heeft de sneeuw ons geholpen, nu hebben we minder, en dat schaadt ons met betrekking tot de regeneratie van de grondwater."

Als de huidige trends doorgaan, voorspelt UNICEF dat Kabul tegen 2030 niet langer een grondwater zou kunnen hebben.

Water gemaakt van tanker

Degenen die niet de middelen hebben om honderden meters naar water te graven, zijn afhankelijk van particuliere bedrijven of moeten hopen op donaties. Rustam Khan Taraki besteedt tot 30 % van zijn inkomsten voor water, voornamelijk bij het kopen van gelicentieerde tankaanbieders. Gezinnen die dit zich niet kunnen veroorloven, moeten vaak lange afstanden afleggen tot moskeeën die water kunnen leveren.

Bij het ochtendgloren zie je Hamed terwijl hij urenlang op een nabijgelegen fontein staat om twee emmers voor zijn gezin te vullen. Gedurende de dag staan twee van zijn kinderen - 13 en 9 jaar oud - voor een vulling, en soms slaan ze de school over om zware emmers de steile heuvel op te dragen in de broeierige zon. Deze crisis heeft invloed op de toekomst van kinderen, zei van Mercy Corps Zahn. "De uren die kinderen normaal op school zouden moeten doorbrengen in plaats daarvan door te brengen met water voor hun gezin."

De rol van vrouwen in de watercrisis

Vrouwen dragen een groot deel van deze crisis - gedwongen om uren door Kabul te gaan om het kleine water te krijgen dat ze kunnen vinden terwijl ze lijden aan de onderdrukkende regel van de Taliban die hen verbiedt zonder naar buiten te gaan, d.w.z. een mannelijke voogd. "Het is niet gemakkelijk voor een vrouw om naar buiten te gaan, vooral onder de huidige omstandigheden waarin een vrouw mannelijke begeleiding van haar familie nodig heeft om uit te gaan", zei een 22-jarige inwoner Kabul, die haar naam om veiligheidsredenen niet wilde geven.

Politieke onzekerheden en een zorgwekkende toekomst

De diepere politieke onrust in Kabul versterkt bovendien de watercrisis. Nadat de Taliban in augustus 2021 was overgenomen, die volgde op de chaotische terugtrekking van de door de VS geleide troepen, kwam het land aan de rand van een economische ineenstorting. Ontwikkelings- en beveiligingsondersteuning voor het land was bevroren.

Hoewel humanitaire hulp, die gericht is op non-profitorganisaties en omgaan met de controle van de overheid, een deel van de gaten werd ingevuld, maar de beslissing van de Amerikaanse president Donald Trump om buitenlandse hulp te stoppen, heeft verder teruggegooid. "Wat we ervaren is een gevaarlijke mix: instortende lokale systemen, bevroren middelen en toenemende regionale spanningen - terwijl de normale Afghanen elke dag worden geconfronteerd met een strengere crisis," zei von Zahn.

Dit laat de toekomst van veel mensen in Kabul onzeker. Raheela herinnert zich nog steeds toen zij en haar familie naar haar huidige kwartaal verhuisden. De huurprijzen waren goedkoper, de moskee had water en het leven was nog steeds draaglijk. Nu weet ze niet hoe lang je kunt overleven in de stad. "We zullen geen andere keuze hebben dan weer verkocht te worden," zei ze. 'Waar gaan we heen vanaf hier? Ik weet het niet.'