Dwie meduzy, jedno stworzenie: odkryto rewolucyjną fuzję orzechów morskich!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Naukowcy odkrywają, że ctenofory łączą się i tworzą wspólny układ nerwowy, co może wpływać na ich zdolność do przetrwania.

Dwie meduzy, jedno stworzenie: odkryto rewolucyjną fuzję orzechów morskich!

Zdumiewające zjawisko zadziwiło badaczy z Uniwersytetu w Exeter: kiedy ctenofory, a konkretnie gatunek Mnemiopsis Leidyi, zbliżą się do siebie, mogą połączyć się w nowy, jednolity organizm. W eksperymencie kwestionującym granice tożsamości biologicznej wykazano, że już po kilku godzinach pojawia się rodzaj hybrydowej istoty ze wspólnym układem nerwowym i trawiennym.

To odkrycie może zrewolucjonizować sposób, w jaki obecnie postrzegamy meduzy i ich biologię. Pierwotnie znane jako szkodliwe i inwazyjne na zachodnim Atlantyku, orzechy włoskie rozprzestrzeniły się obecnie na inne wody. Naukowcy pod przewodnictwem Kei Jokury badali tę specyficzną cechę, kiedy odkryli w swoim laboratorium niezwykle dużą meduzę, która wyglądała jak hybryda dwóch zwierząt. Wyniki ich badań opublikowano niedawno w czasopiśmie Current Biology.

Cechy szczególne fuzji

Jednym z najbardziej zdumiewających odkryć było to, że nowo stworzona meduza w bardzo krótkim czasie rozwinęła wspólny układ nerwowy. W ciągu pierwszej godziny po połączeniu ruchy nowego osobnika nadal wykazywały nieskoordynowany wzór, ale już po dwóch godzinach obie połowy reagowały synchronicznie na bodźce. Oznacza to, że bodziec po jednej stronie ciała stymuluje także drugą połowę – jest to fascynujący przykład zachowania opartego na współpracy na poziomie komórkowym.

Zbadano także przewód pokarmowy meduzy. Naukowcy karmili jedno ze zwierząt materiałem fluorescencyjnym, który przemieszczał się przez układ pokarmowy i ostatecznie był wydalany przez oba humory. Zabieg ten dowodzi, że fuzja zachodzi nie tylko na poziomie neurologicznym, ale obejmuje także procesy fizjologiczne.

Ogólnie rzecz biorąc, próby połączenia zakończyły się sukcesem w dziewięciu na dziesięć przypadków. Ku ich zaskoczeniu obie meduzy zrosły się tak szybko, że pierwotna linia podziału nie była już widoczna w ciągu zaledwie 24 godzin. Sugeruje to fascynującą elastyczność w postrzeganiu „siebie” i „obcego”, która jest tradycyjnie regulowana przez układ odpornościowy organizmu.

Naukowcy starają się obecnie dokładniej zbadać mechanizmy molekularne leżące u podstaw tej fuzji. Celem jest uzyskanie spostrzeżeń, które mogą być ważne dla medycyny regeneracyjnej. Nie jest jednak jasne, czy ta zdolność meduz zapewnia im przewagę w zakresie przetrwania w środowisku naturalnym i czy na wolności obserwuje się także fuzje między rannymi zwierzętami.

Odkrycie to rodzi ważne pytania, które biolog Kei Jokura i jego zespół chcą teraz zbadać głębiej, aby zrozumieć pełny potencjał tej biologicznej rzadkości. Aby uzyskać więcej informacji, szczegóły tego interesującego badania są również dostępne www.spektrum.de czytać.