Trump wil erkenning voor het vredesverdrag tussen twee Afrikaanse landen
Twee Afrikaanse landen ondertekenen een door de VS bemiddeld vredesakkoord, maar velen betwijfelen of dit een einde kan maken aan het langlopende conflict in Congo. Trump eist erkenning terwijl het scepticisme blijft bestaan.

Trump wil erkenning voor het vredesverdrag tussen twee Afrikaanse landen
Een door het Witte Huis bemiddelde vredesovereenkomst heeft tot doel een einde te maken aan bloedige botsingen in het oosten van de Democratische Republiek Congo (DRC), waar een militie, naar verluidt gesteund door Rwanda, grote gebieden in handen heeft. Het contract zal vrijdag in Washington D.C. worden ondertekend door vertegenwoordigers van de twee Afrikaanse landen.
Twijfels over de effectiviteit van het akkoord
Velen zijn sceptisch over de vraag of de overeenkomst – door de Amerikaanse president Donald Trump beschreven als een ‘wonderverdrag’ – een einde kan maken aan het complexe en langlopende conflict. De militie heeft nog niet toegezegd de wapens neer te leggen.
Trump is optimistisch
Trump sprak zijn vertrouwen uit over de vooruitzichten op vrede toen vertegenwoordigers van Rwanda en de DRC op 18 juni een ontwerp van de overeenkomst ondertekenden. Tegelijkertijd gaf hij aan dat hem geen eer zou worden gegund voor zijn rol bij het beëindigen van dit of andere conflicten.
Trumps uitspraken op sociale media
Op 20 juni schreef hij het opWaarheid Sociaal: "Dit is een geweldige dag voor Afrika en eerlijk gezegd een geweldige dag voor de wereld! Ik zal hiervoor geen Nobelprijs voor de Vrede ontvangen." Hij voegde eraan toe: “Wat ik ook doe – zelfs als het Rusland/Oekraïne of Israël/Iran betreft – ik krijg geen Nobelprijs voor de Vrede, maar mensen weten het, en dat is het enige dat voor mij telt!”
Amerikaanse economische belangen
Trump presenteert zichzelf als een ‘vredestichter’ en heeft zijn interesse in mondiale conflicten uitgebreid naar de brute oorlog in het mineraalrijke oostelijke deel van de DRC. Zijn vredesakkoord zou ook de weg kunnen vrijmaken voor Amerikaanse economische belangen in de regio, nu de VS toegang krijgen tot de essentiële mineralen van de DRC.
De situatie ter plaatse
Meer dan 7.000 mensen werden gedood, en meer dan een miljoen anderen zijn gevlucht, sinds de M23-militie begin januari een nieuw offensief tegen het Congolese leger lanceerde en de controle over de twee grootste steden in het oosten van het land overnam.
Humanitaire crisis
Er komen steeds meer berichten over Executies – zelfs van kinderen – in bezette gebieden, waar ook hulpgroepen door één worden ondersteund epidemie seksueel geweld melden.
Oorzaken van het conflict
De crisis in het oosten van de DRC, dat een grens deelt met Rwanda en grote afzettingen van mineralen die cruciaal zijn voor de productie van elektronica, zijn het resultaat van een complexe interactie. Daniel Kubelwa, een Congolese activist, wijst erop dat het conflict tussen de DRC en Rwanda “diep geworteld is in koloniale grensgeschillen, onopgeloste regionale spanningen en de nasleep van de Rwandese genocide van 1994.”
Internationale reacties
De Rwandese regering heeft de beschuldigingen dat zij M23 steunt niet erkend, maar benadrukte dat zij zich moet verdedigen tegen Hutu-milities die in de DRC actief zijn. M23 bezet strategisch belangrijke mijnsteden in de oostelijke provincies Noord- en Zuid-Kivu van de DRC.
Inhoud van het vredesplan
Het vredesakkoord van Washington bevat bepalingen over “respect voor de territoriale integriteit en een verbod op vijandelijkheden”, inclusief de “afscheiding, ontwapening en voorwaardelijke integratie van niet-statelijke gewapende groepen.”
Risico's voor het vredesproces
De rebellencoalitie Alliance Fleuve Congo (AFC), waarvan M23 lid is, vertelde CNN dat zij niet deelnam aan het door de VS bemiddelde vredesproces, maar deelnam aan een afzonderlijk onderhandelingsproces. met bemiddeling van Qatar voel je verplicht.
conclusie
Hoewel de vredesinspanningen van de VS en Qatar als lovenswaardig worden beschouwd, zijn er mensen die geloven dat elke overeenkomst die de wortels van het conflict niet aanpakt slechts als een tijdelijk staakt-het-vuren zal dienen. Ware en duurzame vrede vereist eerlijk inzicht, de herverdeling van hulpbronnen en een brede nationale dialoog waarbij alle Congolese stemmen betrokken zijn.