Herinnering in alkove: focus op verantwoordelijkheid en mensheid
Herinnering in alkove: focus op verantwoordelijkheid en mensheid
Alkoven. Als onderdeel van een ontroerende herdenking kwamen talloze eregasten bijeen in de Hartheim Learning and Memorial Location om de ongeveer 30.000 slachtoffers van nazi-Euthanasia te herdenken. De aanwezige mensen omvatten niet alleen leden van de slachtoffers, maar ook diplomatieke vertegenwoordigers uit in totaal 20 landen die hun solidariteit uitten.
De voorzitter van de Schloss Hartheim, Brigitte Kepplinger, opende het evenement en gaf zo het startsignaal voor een programma dat de verantwoordelijkheid van Upper Oostenrijk aanpakte bij het omgaan met zijn verleden. In zijn toespraak benadrukte gouverneur Thomas Stelzer (ÖVP) hoe belangrijk het is om de leringen uit de geschiedenis te trekken en de waarde van het leven van vandaag te benadrukken. "De herdenking in Hartheim Castle is elk jaar een zichtbaar teken dat Upper Oostenrijk zich inzet voor zijn verantwoordelijkheid uit de geschiedenis," zei Stelzer.
Belang van herdenking
In zijn ontroerende herdenkingstoespraak deed de Nikolaus Habjan, winnaar van Nestroy Award, het publiek aan om de herinnering aan de wreedheden levend te houden. Hij moedigde aan om de moderne communicatiemedia en kunst te gebruiken om de mensheid te behouden en te promoten die vaak niet inhield om en hedendaagse getuigen op te offeren. "Het gaat om de mensheid die de moordenaars in het wit miste", benadrukte Habjan.
Het monument werd versterkt door gebeden gesproken door vertegenwoordigers van de katholieke, de evangelische kerk en de Israëlische cultuurgemeenschap. Kransen werden ook vastgelegd door diplomatieke vertegenwoordigers en verschillende organisaties op de slachtoffer begraafplaats. Deze ceremonies dienen niet alleen om te herdenken, maar ook aan de herinnering, zodat zulke wrede misdaden zichzelf nooit herhalen.
De herdenking in Hartheim Palace laat zien hoe belangrijk het niet is om de donkere hoofdstukken van de geschiedenis te vergeten. Het is gericht op het feit dat herinnering niet mag beginnen aan het einde van het nationale socialisme in 1945. Het onderzoek van de geschiedenis is elementair voor een gemeenschappelijke herdenkingscultuur die is gebaseerd op basisdemocratische waarden en bevordert nultolerantiepraktijk voor agitatie en extremisme.
De dag eindigde met de gezamenlijke ontsteking van een kaars die staat voor alle slachtoffers van de nazi -euthanasie. Dit is niet alleen een geheugenlicht, maar ook een teken van hoop voor een toekomst waarin de mensheid en het respect voor het leven op de voorgrond zijn.
Kommentare (0)